Του Νικόλαου Γιαννή
Με την κήρυξη της γενικής επιστράτευσης, Αγρότες, Ψαράδες, Τσοπάνηδες, Παπάδες, Δάσκαλοι, Έμποροι, όλοι οι Έλληνες έτρεξαν στο πρόσταγμα της πατρίδας μας , όπου τους καλούσε να την υπερασπίσουν και κρεμάστηκαν κυριολεκτικά σε κάθε μέσον συγκοινωνίας για να φτάσουν το συντομότερο στο μέτωπο.
Από το πρόσταγμα δεν έλειψαν και οι Αιτωλοακαρνάνες, που αμέσως καταταχτήκαν στο 39ο Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου και διασπαστήκαν στα τρία τάγματα ( I/39, ΙΙ/39, ΙΙΙ/39).
Μάλιστα το 39ο Σύνταγμα Ευζώνων είχε προεπιστρατευθή και επορεύετο προς την Ήπειρο για να ενταχθή στην VIIΙ Μεραρχία και στην κήρυξη του πολέμου την 28η Οκτωβρίου ήταν στο Αγρίνιο.
Η VIIΙ Μεραρχία είχε περιοχή ευθύνης- επιχειρήσεων την Ήπειρο με έδρα τα Ιωάννινα και της είχε διατεθεί και το στρατηγείο της III Ταξιαρχίας Πεζικού με 1 Σύνταγμα.
Οι δυνάμεις που περιλάμβανε ήταν , 4 Συντάγματα Πεζικού (15 Τάγματα Πεζικού), 16 Πυροβολαρχίες, 5 Ουλαμούς Πυροβολικού Συνοδείας, 2 Τάγματα Πυροβόλων Κινήσεως, 1 Πυροβολαρχία Βαρέων Πολυβόλων,1 Μεραρχιακή Μονάδα Αναγνωρίσεως και το 39ο Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου από την Αιτωλοακαρνανία.
Η VIIΙ Μεραρχία θεωρείτε το ηρωικότερο Ελληνικό Στρατιωτικό Σώμα της σύγχρονης ιστορίας που νίκησε του Ιταλούς σε κάθε τους κίνηση και πρόβλεψη και επιτυγχάνει την συντριβή της Ιταλικής Μεραρχίας Αλπινιστών (Τζούλια).
Επίσημα κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Έλληνες Στρατιώτες που αγνοούνται και που έχασαν την ζωή τους είναι 15.557.
Πάνω από 400 ήταν οι Αιτωλοακαρνάνες που έχασαν την ζωή τους ή αγνοούνται ακόμη.
Επειδή είναι δύσκολο να αναφερθούν τώρα όλοι από τα Αρχεία της Διεύθυνση
Ιστορίας Στρατού που έχει καταγράψει όλους τους Έλληνες Αξιωματικούς και
Στρατιώτες που σκοτώθηκαν ή αγνοούνται κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Θα σας αναφέρω χαρακτηριστικά 8 Αιτωλοκαρνάνες που έχασαν την ζωή τους στο
ίδιο μέρος και την ίδια μέρα, όχι από τις σφαίρες του εχθρού, αλλά από το κρύο (σε
χιονοθύελλα), ( «πέθανε από ψύξη στο ύψωμα 1630 στις 22/01/1941).
ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, από το Μαχαίρα Βόνιτσας.
ΛΩΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, από το Ζευγαράκι Μεσολογγίου.
ΜΙΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τον Άγιο Βλάσιο Τριχωνίδας.
ΠΑΠΑΔΑΝΤΩΝΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, από τη Μπουρλέσια Μεσολογγίου.
ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ, από τη Πεντάνασα Τριχωνίδος.
ΠΕΛΕΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, από το Κρυονέρι Ναυπακτίας.
ΤΣΑΦΑΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τους Παπαδάτες Μεσολογγίου.
ΖΩΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, από το Παλαιοχωράκι Ναυπακτίας.
Ας αναλογιστούμε όλοι οι ήρωες του έπος του ’40, κάτω από πόσο τραγικές συνθήκες πολεμούσαν.
Πολέμησαν στα απρόσιτα βουνά της Πίνδου και χιλιάδες ήταν αυτοί που έπεσαν στο πεδίο της μάχης αφήνοντας πίσω ορφανές οικογενείας και δεν βρέθηκε ένας δικός τους να ρίξει ένα δάκρυ στο άψυχο κορμί τους.
Ακόμη και οι συμπολεμιστές τους δεν είχαν πάντα τον καιρό να φροντίσουν την ταφή τους, ούτε την πολυτέλεια οι καμπάνες να κτυπήσουν για το χαμό τους και έτσι σε πολλές περιπτώσεις έμεναν και άθαφτοι.
Όλοι οι Έλληνες στρατιώτες στύλωσαν το ταπεινό κορμί τους απέναντι στον κατακτητή με απαράμιλλο σθένος, με αυτοθυσία και όταν ήρθε η στιγμή της υπέρτατης θυσίας με απλότητα προσέφεραν την ζωή τους.
Χωρίς πρόθεση να γίνουν σύμβολα.
Χωρίς επίγνωση ότι δημιουργούσαν ιστορία.
Σε όλους εσάς που πολεμήσατε για την λευτεριά μας, στεκόμαστε μπροστά σας με σεβασμό, σε στάση προσοχής.
Σε όλους σας που δώσατε την ζωή σας και ποτίσατε με το αίμα σας την λευτεριά μας, ευχόμαστε να είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει και η θυσία σας δεν θα ξεχαστεί θα μείνει αιώνια στη μνήμη μας. ΑΘΑΝΑΤΟΙ.
ΖΗΤΩ Η ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ ’40
ΖΗΤΩ Η 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ.
Από το πρόσταγμα δεν έλειψαν και οι Αιτωλοακαρνάνες, που αμέσως καταταχτήκαν στο 39ο Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου και διασπαστήκαν στα τρία τάγματα ( I/39, ΙΙ/39, ΙΙΙ/39).
Μάλιστα το 39ο Σύνταγμα Ευζώνων είχε προεπιστρατευθή και επορεύετο προς την Ήπειρο για να ενταχθή στην VIIΙ Μεραρχία και στην κήρυξη του πολέμου την 28η Οκτωβρίου ήταν στο Αγρίνιο.
Η VIIΙ Μεραρχία είχε περιοχή ευθύνης- επιχειρήσεων την Ήπειρο με έδρα τα Ιωάννινα και της είχε διατεθεί και το στρατηγείο της III Ταξιαρχίας Πεζικού με 1 Σύνταγμα.
Οι δυνάμεις που περιλάμβανε ήταν , 4 Συντάγματα Πεζικού (15 Τάγματα Πεζικού), 16 Πυροβολαρχίες, 5 Ουλαμούς Πυροβολικού Συνοδείας, 2 Τάγματα Πυροβόλων Κινήσεως, 1 Πυροβολαρχία Βαρέων Πολυβόλων,1 Μεραρχιακή Μονάδα Αναγνωρίσεως και το 39ο Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου από την Αιτωλοακαρνανία.
Η VIIΙ Μεραρχία θεωρείτε το ηρωικότερο Ελληνικό Στρατιωτικό Σώμα της σύγχρονης ιστορίας που νίκησε του Ιταλούς σε κάθε τους κίνηση και πρόβλεψη και επιτυγχάνει την συντριβή της Ιταλικής Μεραρχίας Αλπινιστών (Τζούλια).
Επίσημα κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Έλληνες Στρατιώτες που αγνοούνται και που έχασαν την ζωή τους είναι 15.557.
Πάνω από 400 ήταν οι Αιτωλοακαρνάνες που έχασαν την ζωή τους ή αγνοούνται ακόμη.
Επειδή είναι δύσκολο να αναφερθούν τώρα όλοι από τα Αρχεία της Διεύθυνση
Ιστορίας Στρατού που έχει καταγράψει όλους τους Έλληνες Αξιωματικούς και
Στρατιώτες που σκοτώθηκαν ή αγνοούνται κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Θα σας αναφέρω χαρακτηριστικά 8 Αιτωλοκαρνάνες που έχασαν την ζωή τους στο
ίδιο μέρος και την ίδια μέρα, όχι από τις σφαίρες του εχθρού, αλλά από το κρύο (σε
χιονοθύελλα), ( «πέθανε από ψύξη στο ύψωμα 1630 στις 22/01/1941).
ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, από το Μαχαίρα Βόνιτσας.
ΛΩΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, από το Ζευγαράκι Μεσολογγίου.
ΜΙΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τον Άγιο Βλάσιο Τριχωνίδας.
ΠΑΠΑΔΑΝΤΩΝΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, από τη Μπουρλέσια Μεσολογγίου.
ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ, από τη Πεντάνασα Τριχωνίδος.
ΠΕΛΕΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, από το Κρυονέρι Ναυπακτίας.
ΤΣΑΦΑΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τους Παπαδάτες Μεσολογγίου.
ΖΩΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, από το Παλαιοχωράκι Ναυπακτίας.
Ας αναλογιστούμε όλοι οι ήρωες του έπος του ’40, κάτω από πόσο τραγικές συνθήκες πολεμούσαν.
Πολέμησαν στα απρόσιτα βουνά της Πίνδου και χιλιάδες ήταν αυτοί που έπεσαν στο πεδίο της μάχης αφήνοντας πίσω ορφανές οικογενείας και δεν βρέθηκε ένας δικός τους να ρίξει ένα δάκρυ στο άψυχο κορμί τους.
Ακόμη και οι συμπολεμιστές τους δεν είχαν πάντα τον καιρό να φροντίσουν την ταφή τους, ούτε την πολυτέλεια οι καμπάνες να κτυπήσουν για το χαμό τους και έτσι σε πολλές περιπτώσεις έμεναν και άθαφτοι.
Όλοι οι Έλληνες στρατιώτες στύλωσαν το ταπεινό κορμί τους απέναντι στον κατακτητή με απαράμιλλο σθένος, με αυτοθυσία και όταν ήρθε η στιγμή της υπέρτατης θυσίας με απλότητα προσέφεραν την ζωή τους.
Χωρίς πρόθεση να γίνουν σύμβολα.
Χωρίς επίγνωση ότι δημιουργούσαν ιστορία.
Σε όλους εσάς που πολεμήσατε για την λευτεριά μας, στεκόμαστε μπροστά σας με σεβασμό, σε στάση προσοχής.
Σε όλους σας που δώσατε την ζωή σας και ποτίσατε με το αίμα σας την λευτεριά μας, ευχόμαστε να είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει και η θυσία σας δεν θα ξεχαστεί θα μείνει αιώνια στη μνήμη μας. ΑΘΑΝΑΤΟΙ.
ΖΗΤΩ Η ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ ’40
ΖΗΤΩ Η 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ.