Σελίδες

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ: ΣΕ ΑΠΕΙΛΗ Ή ΣΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ;

Του Παναγιώτη Κουρουμπλή
(Μέλους του Εθνικού Συμβουλίου
του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος)
Όταν μια κοινωνία βυθίζεται στο κλίμα της απαισιοδοξίας, που μετατρέπει ακόμη τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της ζωής σε παγίδες, είναι μια κοινωνία που απειλείται από το παραλυτικό φαινόμενο της παραίτησης.
Η Αιτωλοακαρνανία έχασε πολλές φορές το τραίνο της ανάπτυξης, απώλεσε ευκαιρίες που δεν απορρέουν μόνο από τις άδικες κατανομές της εκάστοτε κεντρικής εξουσίας, αλλά και από αντισταθμιστικά δικαιώματα που δεν διεκδίκησε λόγω εθνικών κοινωνικών συνεισφορών.
Α) Υδροηλεκτρικά εργοστάσια
Τρία υδροηλεκτρικά εργοστάσια λειτουργούν τα τελευταία 40 χρόνια στην Αιτωλοακαρνανία, με έσοδα για τη ΔΕΗ πάνω από 100 εκατ. Ευρώ το χρόνο, παρά ταύτα, η συμπεριφορά της ΔΕΗ παραμένει αποικιοκρατική (άλλα μέτρα στην Αιτωλοακαρνανία άλλα σταθμά στη Λίμνη Πλαστήρα).
Β) Μόρνος και ο Εύηνος.
Ούτε ένα ευρώ για την Αιτωλοακαρνανία, παρά τα 1.000.000 κυβικά νερού που προσφέρει
καθημερινά ο Μόρνος και ο Εύηνος.
Ούτε ένα αντισταθμιστικό έργο για την Δωρίδα και την Ναυπακτία.
Γ)Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου
Η κατασκευής της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου τι αντισταθμιστικά άφησε στο Δήμο Αντίρριου;
Ακόμη και ο παιδικός του σταθμός είναι σε ενοικιαζόμενο κτήριο!!!
Ποιος έχει την ευθύνη;
Κατά την εκτίμηση του γράφοντα πρωτίστως, όσοι κατά καιρούς υπήρξαμε θεσμικοί της εκπρόσωποι.

ΕΚΤΡΟΠΗ
Καλώς αναδείξαμε και διεκδικήσαμε ως Αιτωλοακαρνανία μέχρι σήμερα – για περιβαλλοντικούς κυρίως λόγους - την μη εκτροπή.
Παρά το μεγαλύτερο κοινωνικό και πολιτικό βάρος της Θεσσαλίας και παρά τη συντριπτική στήριξη του πολιτικού συστήματος στην εκτροπή, υπήρξε κέρδος. Μειώσαμε το απαιτούμενο νερό για την εκτροπή από 1.200.000 σε 600.000. κυβικά.
Το νερό αποτελεί κοινό αγαθό για όλους και είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει στο μέλλον casus belly, για πολλούς λαούς και κοινωνίες.
Η Αιτωλοακαρνανία προικισμένη από το Θεό και τη φύση, μπορεί στο μέλλον, αν προστατέψει, αν αξιοποιήσει και αν διαχειριστεί με αγάπη και ύψιστη υπευθυνότητα τα νερά της, να εξελιχθεί σε μια από τις πιο προνομιούχες περιοχές του κόσμου, γιατί είναι - ως περιοχή - από τις μεγαλύτερες δεξαμενές νερού της δυτικής Ευρώπης.
“Ταξίδεψα” στην πορεία της ζωής μου πάντα, με τη δύναμη της διεκδίκησης και της αισιοδοξίας. Όμως μελαγχολεί κανείς όταν διαπιστώνει ότι, το 55% των αρδευόμενων εκτάσεων μας, καλύπτονται από ένα απαρχαιωμένο υψηλού κόστους αρδευτικό δίκτυο. Το υπόλοιπο δε 45% αν και είναι αρδεύσιμο δεν αρδεύεται καν.
Οφείλουμε να επιδείξουμε αυτή τη φορά ψυχραιμία και γενναιότητα, χειριζόμενοι το μέλλον του τόπου μας. Θεωρώ ότι δεν «ορθοτομώ το λόγο της αλήθειας», πιστεύω σε οράματα, αλλά θέλω να είμαι και ρεαλιστής. Δεν μπορούμε να χάσουμε πλέον άλλη ευκαιρία. Πρέπει να συζητήσουμε, χωρίς κραυγές και ψεύτικους υπερθεματισμούς. Οφείλουμε να αξιολογήσουμε τα πράγματα, γιατί οι διαπραγματεύσεις είναι πάντα η επόμενη μέρα ενός πολέμου.
Θα αποδειχθούμε εξωπραγματικοί, εάν έστω γίνει εν μέρει εκτροπή του Αχελώου και η Αιτωλοακαρνανία δεν έχει εξασφαλίσει προηγουμένως τα αυτονόητα αντισταθμιστικά δικαιώματα. Αν δηλαδή δεν εξασφαλίσουμε σύγχρονα δίκτυα για όλες τις αρδευόμενες των εκτάσεων μας, προκείμενου να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά κλιματολογικά πλεονεκτήματά μας, που θα μας δημιουργήσουν δυνατότητα παραγωγής πρώιμων, υψηλής ποιότητας και χαμηλού κόστος προϊόντων.
Πιστεύω ότι μπορούμε να μετατρέψουμε την απειλή της νέας φτώχειας, σε μια ευκαιρία ανάταξης της οικονομικής και κοινωνικής πορείας του τόπου μας.
Τέλος υπάρχει κάποιος που να αμφισβητήσει ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης της Αιτωλοακαρνανίας θα ήταν υψηλότεροι σήμερα, εάν εγκαίρως είχαμε διεκδικήσει αντισταθμιστικά;