Σελίδες

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Σκέψεις για τις κινητοποιήσεις των αγροτών

Χωρίς καμιά αμφιβολία η Κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια από τις σοβαρότερες κρίσεις που έχουν προκύψει κατά την πενταετή της θητεία, φυσικά αναφερόμαστε στις κινητοποιήσεις των αγροτών, που μέρα με τη μέρα παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας.
Σε όλη τη χώρα οι αγρότες κυριολεκτικά έχουν βγει στο δρόμο ζητώντας την ικανοποίηση μιας σειράς αιτημάτων. Εμείς δεν σταθούμε στο δίκαιο ή μη των αιτημάτων αυτών, αλλά θα εστιάσουμε την προσοχή μας στο πρόβλημα.
Το πρόβλημα που κατά την άποψη μας ακούει στο όνομα: «Απαξίωση του πρωτογενούς τομέα της χώρας». Κι αυτό διότι αυτή η απαξίωση του πρωτογενούς τομέα είναι η γενεσιουργός αιτία που αγρότες σήμερα βρίσκονται στους δρόμους.
Και βρίσκονται στους δρόμους δίκαια κατά την άποψή μας, αφού καθημερινά βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται και κυρίως γιατί δεν βλέπουν, έστω και σε βάθος χρόνου, αναστροφή αυτής της δυσμενούς κατάστασης, στην οποία έχουν περιέλθει.
Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να αναζητήσουμε ή να καταλογίσουμε ευθύνες αφού αυτές είναι υπαρκτές και γνωστές… Επίσης κι αυτό ίσως είναι σημαντικό θεωρούμε ότι το πρόβλημα δεν είναι πλέον οικονομικό αλλά καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΌ (Σ.Σ. ΟΧΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ).
Σύμφωνα με όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, για να φθάσει ο αγροτικός κόσμος σ’ αυτή την κατάσταση, κατά καιρούς έχουν ληφθεί λανθασμένες αποφάσεις αλλά και πολιτικές, των οποίων οι άμεσα ενδιαφερόμενοι (σ.σ. αγρότες) ποτέ δεν έγιναν κοινωνοί για όλες τους τια παραμέτρους.
Έτσι έχουμε φθάσει στο σημείο Zero, το ζητούμενο λοιπόν είναι η αναστροφή αυτής της κατάστασης και για να γίνει αυτό επιβάλλεται ο καθορισμός μιας νέας πολιτικής.
Μια πολιτική που σίγουρα θα χρειαστεί γενναίες χρηματοδοτήσεις αλλά κυρίως απαιτεί σχεδιασμό και ανάληψη πρωτοβουλιών.
Κι αυτή είναι κατά την άποψή μας η πρόκληση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η Κυβέρνηση κατά κύριο λόγο αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης και κυρίως οι ίδιοι οι αγρότες.
Μιας και δεν νομίζουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι να γίνουν τα 500 εκ., € 1.000 ή 2.000… αλλά η απαξίωση του τομέα της γεωργίας όπως επίσης και αυτών της κτηνοτροφίας και της αλιείας…
Δ. Μ.