Με αφορμή δημοσίευμα στο ιστολόγιο σας γύρω από το θέμα της Ιδιωτικοποίησης της Εταιρείας Ελληνικές Αλυκές Α.Ε θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής:
1.Φυσικά ως πολίτης του Μεσολογγίου είμαι κάθετα ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ σε οποιαδήποτε ιδιωτικοποίηση της μοναδικής πιθανότατα επικερδούς εταιρείας στην Ελλάδα σε ιδιώτες.
Αυτό θα σήμαινε αυτομάτως και απεμπόληση κερδών από το Δήμο μας αλλά κυρίως θα έθετε σε κίνδυνο τις θέσεις εργασίας της επιχείρησης.
2.Παραχωρόντας την περιοχή των Αλυκών στο Μεσολόγγι σε ιδιώτη υπάρχει άμεσος κίνδυνος μη ελεγχόμενης επέκτασης της έκτασης της Αλυκής με σκοπό την υπερπαραγωγή αλατιού.Το γεγονός αυτό θα επιφέρει μεγάλες οικολογικές καταστροφές στο οικοσύστημα των Αλυκών και κατ'επέκταση στη Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού.
3.Το μόνο που με βρίσκει αντίθετο σε αυτή την υπόθεση είναι η πρόταση του Δήμου Μεσολογγίου για εξαγορά των μετοχών της εταιρείας από τους δήμους που μετέχουν στο συμβούλιο της εταιρείας.
Απορώ πως ένας υπερχρεωμένος δήμος θα προβεί σε μια τέτοια εξαγορα χωρίς την απαιτούμενη ρευστότητα?
Η απάντηση είναι ότι μόνο μέσω δανεισμού μπορεί να βρει τα λεφτά.Το ερώτημα όμως που θέτω είναι:Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα (σύμφωνα με το Μακκιαβέλι)?
Μπορούμε να υποθηκεύσουμε το μέλλον αυτής της πόλης επιβαρύνοντας την με επιπλέον δάνεια?
Είναι αυτός ο μοναδικός δρόμος σωτηρίας των Αλυκών ή απλώς καταφεύγει ο δήμος σε μία ακόμη δήλωση πυροτέχνημα προσ εντυπωσιασμό?
Η γνώμη μου είναι να ασκηθούν πολιτικές πιέσεις στην κυβέρνηση,να ενταθούν οι κινητοποιήσεις,να αναδειχτεί το θέμα στα ΜΜΕ.Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Μετά τιμής,
Δημήτρης Ε Ζαμπάτης
ΜSc Βιολόγος