Της ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ
ΣΕ ΛΙΓΟ καιρό ο Δήμος Μεσολογγίου κάνει την τιμή στη μνήμη του πατέρα μου να ονομάσει μια κεντρική πλατεία της ιστορικής αυτής πόλης «Πλατεία Λουκή Ακρίτα». Εκεί θα υπάρχει και η προτομή αυτού του μεγάλου οραματιστή, που είχε εκπονήσει τον ιστορικό λόγο με τη φράση που έμεινε στην Ιστορία: «Κάθε ελεύθερος άνθρωπος είναι δημότης Μεσολογγίου!».
Παράλληλα, με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, μεθαύριο Δευτέρα τα Εκπαιδευτήρια Γείτονα διοργανώνουν μεγάλη τιμητική εκδήλωση αφιερωμένη στον Λουκή Ακρίτα και στους Κύπριους εθελοντές του έπους του ΄40. Κεντρικός ομιλητής ο πρ. υφυπουργός παρά τω Προέδρω της Κυπριακής Δημοκρατίας Πάτροκλος Σταύρου. Ο σπουδαίος ηθοποιός Γιάννης Βόγλης θα διαβάσει αποσπάσματα από το επικό μυθιστόρημα του Λουκή Ακρίτα «Οι Αρματωμένοι», από τα σημαντικότερα νεοελληνικά έργα για το έπος 1940-41.
Το μυθιστόρημα αυτό εκδόθηκε το 1947.
Οκτώ χρόνια πριν ο πατέρας μου κατατάσσεται στον Ελληνικό Στρατό ως πολεμικός ανταποκριτής και υπηρετεί ως απλός στρατιώτης στο Αλβανικό μέτωπο, στον τομέα της Κλεισούρας. Πολέμησε ΩΣ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας και τις εμπειρίες του κατέγραψε σε αυτό το μέγιστο μυθιστόρημα, ένα από τα τρία που πρόλαβε να συγγράψε
ι στη σύντομη πορεία της ζωής του (έχασα τον πατέρα μου όταν δεν είχα κλείσει ακόμα τα δέκα μου χρόνια).
Ξεφυλλίζοντας το εξαιρετικό λεύκωμα που εκδόθηκε με αφορμή την εκδήλωση, θυμάμαι και θυμίζω τα προφητικά λόγια- γραμμένα πριν από τις 6 Φεβρουαρίου 1965, όταν έφυγε από κοντά μας για πάντα- του Λουκή Ακρίτα! Λόγια παρακαταθήκη στις γενιές που ακολούθησαν: «Αν κρατήσουμε ορθή την πολιτιστική μας ιδιομορφία, χωρίς εθνικιστικούς φανατισμούς, το δέντρο του Ελληνισμού θα σταθεί ξανά, σεβαστό κι αγαπημένο, στο Δάσος των Εθνών. Και θα ωφελήσει
Λουκής Ακρίτας, Γεώργιος Παπανδρέου, Ευάγγελος Παπανούτσος κάθε άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται, όποια γλώσσα κι αν μιλάει. Πρέπει όμως να κρατήσουμε αμόλευτη την εθνική μας ιδιομορφία. Να αξιοποιήσουμε το απεριόριστο δυναμικό που σαλεύει μέσα στα σπλάχνα του λαού μας. Να μείνουμε ενωμένοι με την Μοίρα μας για να μην σκορπίσουμε στους ανέμους των καιρών!» ΟΤΑΝ ανέλαβε το υπουργείο Παιδείας και οραματίστηκε τη μεγάλη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ο Λουκής Ακρίτας έγραψε:
«Όταν χρηματοδοτούνται τα άψυχα έργα και αγνοούνται οι νέοι, η μόρφωση, η διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, το θεμέλιο της υπάρξεως και της επιβιώσεως, μπορεί η πολιτική αυτή να λέγεται "κρατικός προγραμματισμός", στην ουσία όμως είναι ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ».
Πολλές δεκαετίες πριν από την Μελίνα Μερκούρη, ο Λουκής Ακρίτας μάχεται για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Καλεί την Αγγλία «να αποκαταστήσει την τιμή και την αξιοπρέπεια της πολιτιστικής μας παράδοσης». Γράφει:
«Η εθνική διεκδίκηση της επιστροφής των Μαρμάρων του Ελγίνου πρέπει να δώσει την ευκαιρία μας πλατιάς, δυναμικής σταυροφορίας, στην οποία έχουν υποχρέωση να ενταχθούν όσοι τιμούν τα δημιουργήματα του πνεύματος και της τέχνης, σαν την πεμπτουσία και το απόσταγμα της ανθρώπινης παρουσίας σε αυτόν τον κόσμο!» ΘΥΜΑΜΑΙ και θυμίζω τα λόγια του πατέρα μου. Τα πολύτιμα πετράδια της σοφίας, της ευαισθησίας και της πολιτικής του ενόρασης.
Θυμάμαι και θυμίζω τα λόγια ενός ανθρώπου που έβλεπε μισό αιώνα μπροστά από την εποχή του. Που μαχόταν, αγωνιζόταν, διεκδικούσε αλήθειες και αξίες που ακόμα και σήμερα φαντάζουν όνειρα μακρινό:
«Δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία πως το όπλο μας είναι η αδιάσπαστη ενότητα του Ελληνισμού, ανεξάρτητα από τον οργανωτικό του δεσμό! Και παράλληλα η μεθοδική κινητοποίηση των υλικών πόρων του και η αξιοποίηση του πολιτιστικού και πνευματικού αποθέματός του. Κινητοποίηση σε κάθε κατεύθυνση, κάθε στιγμή. Πάντα ένας Λαός πρέπει να μπαίνει στον στίβο αρματωμένος».
Και- στις παρυφές της επετείου- κλείνω με το Μεγάλο «ΟΧΙ» του:
«Όταν οι Τριακόσιοι πέφτουνε στις Θερμοπύλες, παντοτινοί κήρυκες του Μεγάλου ΟΧΙ στην βαρβαρότητα. Όταν ο Παλαιολόγος πέφτει, άγνωστος ανάμεσα σε άγνωστους κι αναστήνεται μαρμαρωμένος. Όταν ο Διάκος γίνεται φλόγα και Δόξα! Όταν σε όλες τις εποχές τα κουφάρια των αδελφών μας στήνονται προχώματα Τιμής! Τότε ένας Λαός είναι ακατάλυτα δεμένος με την Μοίρα της Γης του »!
Παράλληλα, με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, μεθαύριο Δευτέρα τα Εκπαιδευτήρια Γείτονα διοργανώνουν μεγάλη τιμητική εκδήλωση αφιερωμένη στον Λουκή Ακρίτα και στους Κύπριους εθελοντές του έπους του ΄40. Κεντρικός ομιλητής ο πρ. υφυπουργός παρά τω Προέδρω της Κυπριακής Δημοκρατίας Πάτροκλος Σταύρου. Ο σπουδαίος ηθοποιός Γιάννης Βόγλης θα διαβάσει αποσπάσματα από το επικό μυθιστόρημα του Λουκή Ακρίτα «Οι Αρματωμένοι», από τα σημαντικότερα νεοελληνικά έργα για το έπος 1940-41.
Το μυθιστόρημα αυτό εκδόθηκε το 1947.
Οκτώ χρόνια πριν ο πατέρας μου κατατάσσεται στον Ελληνικό Στρατό ως πολεμικός ανταποκριτής και υπηρετεί ως απλός στρατιώτης στο Αλβανικό μέτωπο, στον τομέα της Κλεισούρας. Πολέμησε ΩΣ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας και τις εμπειρίες του κατέγραψε σε αυτό το μέγιστο μυθιστόρημα, ένα από τα τρία που πρόλαβε να συγγράψε
ι στη σύντομη πορεία της ζωής του (έχασα τον πατέρα μου όταν δεν είχα κλείσει ακόμα τα δέκα μου χρόνια).Ξεφυλλίζοντας το εξαιρετικό λεύκωμα που εκδόθηκε με αφορμή την εκδήλωση, θυμάμαι και θυμίζω τα προφητικά λόγια- γραμμένα πριν από τις 6 Φεβρουαρίου 1965, όταν έφυγε από κοντά μας για πάντα- του Λουκή Ακρίτα! Λόγια παρακαταθήκη στις γενιές που ακολούθησαν: «Αν κρατήσουμε ορθή την πολιτιστική μας ιδιομορφία, χωρίς εθνικιστικούς φανατισμούς, το δέντρο του Ελληνισμού θα σταθεί ξανά, σεβαστό κι αγαπημένο, στο Δάσος των Εθνών. Και θα ωφελήσει
Λουκής Ακρίτας, Γεώργιος Παπανδρέου, Ευάγγελος Παπανούτσος κάθε άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται, όποια γλώσσα κι αν μιλάει. Πρέπει όμως να κρατήσουμε αμόλευτη την εθνική μας ιδιομορφία. Να αξιοποιήσουμε το απεριόριστο δυναμικό που σαλεύει μέσα στα σπλάχνα του λαού μας. Να μείνουμε ενωμένοι με την Μοίρα μας για να μην σκορπίσουμε στους ανέμους των καιρών!» ΟΤΑΝ ανέλαβε το υπουργείο Παιδείας και οραματίστηκε τη μεγάλη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ο Λουκής Ακρίτας έγραψε:
«Όταν χρηματοδοτούνται τα άψυχα έργα και αγνοούνται οι νέοι, η μόρφωση, η διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, το θεμέλιο της υπάρξεως και της επιβιώσεως, μπορεί η πολιτική αυτή να λέγεται "κρατικός προγραμματισμός", στην ουσία όμως είναι ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ».
Πολλές δεκαετίες πριν από την Μελίνα Μερκούρη, ο Λουκής Ακρίτας μάχεται για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Καλεί την Αγγλία «να αποκαταστήσει την τιμή και την αξιοπρέπεια της πολιτιστικής μας παράδοσης». Γράφει:
«Η εθνική διεκδίκηση της επιστροφής των Μαρμάρων του Ελγίνου πρέπει να δώσει την ευκαιρία μας πλατιάς, δυναμικής σταυροφορίας, στην οποία έχουν υποχρέωση να ενταχθούν όσοι τιμούν τα δημιουργήματα του πνεύματος και της τέχνης, σαν την πεμπτουσία και το απόσταγμα της ανθρώπινης παρουσίας σε αυτόν τον κόσμο!» ΘΥΜΑΜΑΙ και θυμίζω τα λόγια του πατέρα μου. Τα πολύτιμα πετράδια της σοφίας, της ευαισθησίας και της πολιτικής του ενόρασης.
Θυμάμαι και θυμίζω τα λόγια ενός ανθρώπου που έβλεπε μισό αιώνα μπροστά από την εποχή του. Που μαχόταν, αγωνιζόταν, διεκδικούσε αλήθειες και αξίες που ακόμα και σήμερα φαντάζουν όνειρα μακρινό:
«Δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία πως το όπλο μας είναι η αδιάσπαστη ενότητα του Ελληνισμού, ανεξάρτητα από τον οργανωτικό του δεσμό! Και παράλληλα η μεθοδική κινητοποίηση των υλικών πόρων του και η αξιοποίηση του πολιτιστικού και πνευματικού αποθέματός του. Κινητοποίηση σε κάθε κατεύθυνση, κάθε στιγμή. Πάντα ένας Λαός πρέπει να μπαίνει στον στίβο αρματωμένος».
Και- στις παρυφές της επετείου- κλείνω με το Μεγάλο «ΟΧΙ» του:
«Όταν οι Τριακόσιοι πέφτουνε στις Θερμοπύλες, παντοτινοί κήρυκες του Μεγάλου ΟΧΙ στην βαρβαρότητα. Όταν ο Παλαιολόγος πέφτει, άγνωστος ανάμεσα σε άγνωστους κι αναστήνεται μαρμαρωμένος. Όταν ο Διάκος γίνεται φλόγα και Δόξα! Όταν σε όλες τις εποχές τα κουφάρια των αδελφών μας στήνονται προχώματα Τιμής! Τότε ένας Λαός είναι ακατάλυτα δεμένος με την Μοίρα της Γης του »!
Αναδημοσίευση από "ΤΑ ΝΕΑ"