Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλης
Αντινομάρχης Αιτωλοακαρνανίας
Η συμμετοχή σε μια εσωκομματική πολιτική διαδικασία δεν συνεπάγεται και την υιοθέτηση αυτής της διαδικασίας καθ΄ ολοκληρίαν. Υπό αυτή την έννοια συμμετέχω στις διαδικασίες που έχει δρομολογήσει το ΠΑΣΟΚ για την ανάδειξη του υποψηφίου δημάρχου του νέου δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου, αλλά ταυτόχρονα... αναζητώ και επιζητώ μια εναλλακτική πολιτική διέξοδο. 
Μαζί με μια πλειάδα συμπολιτών από σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό φάσμα – αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων της περιοχής και ενεργοί πολίτες – συζητούμε και συνδιαμορφώνουμε μια πολιτική πρόταση, η οποία δίχως να αντιτίθεται, τροποποιεί σε βασικά σημεία την ίδια τη διαδικασία - αυτή που έχουμε συνηθίσει να ονοματίζουμε «ως απονομή κομματικού χρίσματος».
Ποια είναι η πρόταση; Να εκφραστεί πρώτα η κοινωνία, να υπάρξουν πολιτικές συνθέσεις και ακολούθως τα κόμματα ως πολιτικοί φορείς που αφουγκράζονται τις κοινωνικές εξελίξεις να συνδράμουν στην έκφρασή της. Οι ζωντανές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της τοπικής μας κοινωνίας να αναλάβουν την πρωτοβουλία των κινήσεων, χωρίς αποκλεισμούς και χειραφετήσεις τοπικών παραγόντων.
Η πρόταση αυτή προβάλλεται γιατί θεωρούμε πως στην τοπική κοινωνία του διευρυμένου δήμου Μεσολογγίου επικρατούν ιδιόμορφες κοινωνικές συνθήκες, οι οποίες πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν. Ποιες είναι αυτές;
Η έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια, αποτέλεσμα αφ’ ενός μεν των κοινωνικά σκληρών οικονομικών μέτρων και αφετέρου των χωροταξικών διευθετήσεων του «Καλλικράτη» στην περιοχή (γι’ αυτές έχω αναφερθεί δημόσια και αναλυτικά).
Ο προβληματισμός – σκεπτικισμός, ο οποίος έχει να κάνει με την κομματική διαδικασία που πριν από τέσσερα χρόνια εφαρμόστηκε στο δήμο Μεσολογγίου και η οποία αποδείχθηκε αποτυχημένη, αναποτελεσματική και τραυματική.
Τα χαρακτηριστικά μιας- εν μέρει - αντικομματικής συμπεριφοράς που διαμορφώνει πλέον ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος στην περιοχή, αφού ο προβληματισμός που προανέφερα βαθαίνει εξαιτίας της αδυναμίας παραγωγής πολιτικής από τα κόμματα τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. H ευρύτερη περιοχή του Μεσολογγίου βιώνει σήμερα συνθήκες στρεβλής πολιτικής υποεκπροσώπησης και αυτό δεν αποτελεί ένα αμελητέο πολιτικό γεγονός.
Εκτός όμως των προαναφερόμενων κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών, η ίδια η μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» καθώς και τα οξυμένα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα που ταλανίζουν καθημερινά τους τρεις δήμους που συνενώνονται (Μεσολόγγι - Αιτωλίκο, Οινιάδες), απαιτούν τη μέγιστη συσπείρωση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων γύρω από ένα τολμηρό αλλά και συνάμα ρεαλιστικό δημοτικό πρόγραμμα αναγέννησης και ανατροπής. Η συσπείρωση αυτή ενδεχομένως δεν θα γίνει κατορθωτή - στο βαθμό που απαιτείται – αν ακολουθηθεί ο γνωστός τρόπος υπόδειξης υποψηφίου δημάρχου προς την τοπική κοινωνία.
Μαζί με μια πλειάδα συμπολιτών από σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό φάσμα – αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων της περιοχής και ενεργοί πολίτες – συζητούμε και συνδιαμορφώνουμε μια πολιτική πρόταση, η οποία δίχως να αντιτίθεται, τροποποιεί σε βασικά σημεία την ίδια τη διαδικασία - αυτή που έχουμε συνηθίσει να ονοματίζουμε «ως απονομή κομματικού χρίσματος».
Ποια είναι η πρόταση; Να εκφραστεί πρώτα η κοινωνία, να υπάρξουν πολιτικές συνθέσεις και ακολούθως τα κόμματα ως πολιτικοί φορείς που αφουγκράζονται τις κοινωνικές εξελίξεις να συνδράμουν στην έκφρασή της. Οι ζωντανές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της τοπικής μας κοινωνίας να αναλάβουν την πρωτοβουλία των κινήσεων, χωρίς αποκλεισμούς και χειραφετήσεις τοπικών παραγόντων.
Η πρόταση αυτή προβάλλεται γιατί θεωρούμε πως στην τοπική κοινωνία του διευρυμένου δήμου Μεσολογγίου επικρατούν ιδιόμορφες κοινωνικές συνθήκες, οι οποίες πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν. Ποιες είναι αυτές;
Η έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια, αποτέλεσμα αφ’ ενός μεν των κοινωνικά σκληρών οικονομικών μέτρων και αφετέρου των χωροταξικών διευθετήσεων του «Καλλικράτη» στην περιοχή (γι’ αυτές έχω αναφερθεί δημόσια και αναλυτικά).
Ο προβληματισμός – σκεπτικισμός, ο οποίος έχει να κάνει με την κομματική διαδικασία που πριν από τέσσερα χρόνια εφαρμόστηκε στο δήμο Μεσολογγίου και η οποία αποδείχθηκε αποτυχημένη, αναποτελεσματική και τραυματική.
Τα χαρακτηριστικά μιας- εν μέρει - αντικομματικής συμπεριφοράς που διαμορφώνει πλέον ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος στην περιοχή, αφού ο προβληματισμός που προανέφερα βαθαίνει εξαιτίας της αδυναμίας παραγωγής πολιτικής από τα κόμματα τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. H ευρύτερη περιοχή του Μεσολογγίου βιώνει σήμερα συνθήκες στρεβλής πολιτικής υποεκπροσώπησης και αυτό δεν αποτελεί ένα αμελητέο πολιτικό γεγονός.
Εκτός όμως των προαναφερόμενων κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών, η ίδια η μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» καθώς και τα οξυμένα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα που ταλανίζουν καθημερινά τους τρεις δήμους που συνενώνονται (Μεσολόγγι - Αιτωλίκο, Οινιάδες), απαιτούν τη μέγιστη συσπείρωση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων γύρω από ένα τολμηρό αλλά και συνάμα ρεαλιστικό δημοτικό πρόγραμμα αναγέννησης και ανατροπής. Η συσπείρωση αυτή ενδεχομένως δεν θα γίνει κατορθωτή - στο βαθμό που απαιτείται – αν ακολουθηθεί ο γνωστός τρόπος υπόδειξης υποψηφίου δημάρχου προς την τοπική κοινωνία.