Ο Θοδωρής Γκόνης είχε δίκιο να «στήσει» τη συγκεκριμένη παράσταση ειδικά για το θέατρο της Μακύνειας. Αυτοί όμως που δικαιώθηκαν από το αποτέλεσμα ήταν πολύ περισσότεροι από το γνωστό θεατράνθρωπο… Πρώτα και κύρια οι θεατές, που απόλαυσαν δύο σπουδαίους ηθοποιούς, οι οποίοι «τραγούδησαν» τη γλώσσα του Παπαδιαμάντη και τη χρωμάτισαν με το δραματικό τους χάρισμα.
Όλα αυτά, με θέα το γειτόνεμα Κορινθιακού και Πατραϊκού, την ώρα που το φως της ημέρας αργόσβηνε πίσω από την ακρόπολη της Μακύνειας, έχοντας επωμιστεί το φωτισμό της παράστασης, η οποία εκτυλισσόταν στο παρακείμενο θέατρο της αρχαίας πόλης.
Δικαιωμένοι και οι οργανωτές, με προεξάρχον το σωματείο «ΔΙΑΖΩΜΑ» και τον Πρόεδρό του, Σταύρο Μπένο, το Δήμαρχο Ναυπακτίας Γιάννη Μπουλέ και τους εργαζομένους στη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου που στήριξαν με την ψυχή τους την παράσταση, από τη βάση ως την κορυφή της εταιρικής πυραμίδας. Ο στόχος της ανάδειξης του σημαντικού μνημείου και του προσκλητηρίου για τη διάσωσή του επιτεύχθηκε.
Περιχαρείς και οι καλλιτέχνες, ηθοποιοί και μουσικοί, που δέχθηκαν προσωπικά συγχαρητήρια από τους περισσότερους θεατές και ενθάρρυνση για να συνεχίσουν να ανεβάζουν στη σκηνή «Το μοιρολόγι της φώκιας», τον «Κακόμη» και την «Έρμη στα ξένα».
Ο λόγος και η πράξη σαν σκυτάλες αποδίδονται πλέον και πάλι στους πολίτες και δη στην τοπική κοινωνία, στον πατριωτισμό των οποίων επαφίεται η διάσωση όσων παρελήφθησαν από τους προηγούμενους, με την ευθύνη της παράδοσης στους επόμενους.
