Η φύση, η διάσταση και το μέγεθος των προβλημάτων της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και για το σύνολο του κόσμου αποτέλεσαν τους κινητήριους άξονες για τη διενέργεια επιστημονικού συνεδρίου που έλαβε χώρα στο Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου στις 10 και11 Νοέμβριου 2011.
Στο συνέδριο παρευρέθησαν επιφανείς έλληνες διανοητές και ακαδημαϊκοί όπως η Mαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη, πρώην Πρύτανης Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ο Σάββας Ρομπόλης, Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου και Επιστημονικός Διευθυντής ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αλλά και ακαδημαϊκοί διαφόρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας και ερευνητές.
Οι συζητήσεις παρουσίασαν υψηλού επιπέδου αναλύσεις για τα σύγχρονα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας αλλά και των σχέσεών της με την Ευρώπη. Επίσης, ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στην παρουσίαση τρόπων ανάπτυξης και λειτουργίας της οικονομίας πέρα από τον κυρίαρχο τρόπο οργάνωσής της (αγορά), όπως εναλλακτικές οικονομικές πρακτικές, κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία.
Η εισήγηση της κ.Δελιβάνη επικεντρώθηκε στο εμφανιζόμενο ως κυρίαρχο πρόβλημα του χρέους όπως το διαπραγματεύεται στο τελευταίο βιβλίο της «Όλη η αλήθεια για το χρέος και τα ελλείμματα και πως θα σωθούμε», τονίζοντας με ιδιαίτερη έμφαση τα αδιέξοδα των εφαρμοζόμενων μνημονιακών πολιτικών ως συνέπειας του Νεοφιλελεύθερου μοντέλου με βάση το οποίο οικοδομήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ατελές σύστημα του Ευρώ και το Σύμφωνο Σταθερότητας που σήμερα καταρρέουν.
Για να υπάρξει διέξοδος προτείνει μεταξύ άλλων την αναθέρμανση της οικονομίας μέσω της κατανάλωσης της αύξησης των μισθών, την αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος των ασθενέστερων, τις δημόσιες επενδύσεις, μέσω ενός ελεγχόμενου πληθωρισμού και ως προς στόχο που πρώτιστα σκοπεύουν να περιορίσουν (χρέος) και ότι η συνέχιση της οικονομικής πολιτικής με τα ισχύοντα δεδομένα δεσμεύει τη χώρα μας εκχωρώντας σημαντικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Η εισήγηση του Σ. Ρομπόλη αποτελεί προϊόν σημαντικής μελέτης του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ υπό την εποπτεία του για την ελληνική οικονομία και επικεντρώνεται στα διάφορα σενάρια που τίθενται για αυτήν. Ήτοι τα εφαρμοζόμενα μέτρα και τα αδιέξοδα στα οποία οδηγούν αλλά και στην αναγκαιότητα δημιουργίας νέων προοπτικών, κινητήριων για την προώθηση της οικονομίας αλλά και όλων των κοινωνικών δεικτών όπως με την κύρια απασχόληση, βασικών παραγόντων για την κοινωνική συνοχή και ευημερία.