Β. Κονίδας: "Ένα ευχαριστώ είναι λίγο..."

Ο μαέστρος της Δημοτικής Φιλαρμονικής του Αγρινίου Βασίλης Κονίδας, μιλά στο agriniopress, δυο μήνες μετά τον σοβαρό τραυματισμό του από τροχαίο (διαβάστε εδώ), για τις εμπειρίες και τους ανθρώπους που του στάθηκαν, λέγοντας "πως ένα ευχαριστώ είναι λίγο".
Μετά από την δυσάρεστη περιπέτεια που ξεκίνησε στις 20 Δεκεμβρίου με τον σοβαρό τραυματισμό του σε τροχαίο ατύχημα, ο Βασίλης Κονίδας την περασμένη εβδομάδα επέστρεψε στην αγαπημένη του Φιλαρμονική.

Εμφανώς αδυνατισμένος , έχοντας κόψει το τσιγάρο, πραγματικά αγνώριστος, δέχθηκε να μιλήσει στο agriniopress, όχι για να αναφερθεί στις συνθήκες τραυματισμού του, ή για τις μέρες στην Εντατική και στα νοσοκομεία, αλλά για να μιλήσει για όλους αυτούς του ανθρώπους, γνωστούς και αγνώστους που του συμπαραστάθηκαν και που με την συμπεριφορά τους, όπως λέει τον έκαναν να δει με διαφορετική ματιά την αξία της ζωής, της υγείας και του ανθρώπου.

Ξεκινώντας να μιλά για τις μέρες στο νοσοκομείο του Αγρινίου, μετά το χειρουργείο και την ΜΕΘ, ο Βασίλης Κονίδας, μιλά για μια «οικογένεια» που γνώρισε: «Όταν χτύπησα ήταν σαν να πήγα σπίτι μου. Αυτό που ένιωσα τότε και αυτό που νιώθω τώρα, είναι η ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους εργαζομένους, τους γιατρούς, την διοίκηση, αλλά πάνω απ’ όλα να ευχαριστήσω έναν επιστήμονα και άνθρωπο με Α κεφαλαίο, που με την βοήθεια του Θεού και την δική του, σήμερα ζω: Είναι ο νευροχειρούργος Κώστας Μπακόπουλος. Αυτός με κράτησε στη ζωή μου φέρθηκε και εξακολουθεί να μου φέρεται με τέτοιον τρόπο που οφείλω να πω πως είναι ευλογία Θεού που τον έχουμε στο Αγρίνιο, γιατί εκτός από την δική μου , έχει σώσει και άλλες ζωές. Καλό είναι μερικές φορές στον τόπο μας, να υπερηφανευόμαστε γι’ αυτά που έχουμε, γιατί σήμερα ζουν άνθρωποι από το νοσοκομείο, από τους δημόσιους γιατρούς που είναι ικανοί επιστήμονες και ηθικότατα στοιχεία.»
Μετά το Αγρίνιο, απαιτήθηκε η νοσηλεία στην Πάτρα, λόγω της έλλειψης θωρακοχειρούργου κι εκεί ο μαέστρος, ήταν σαν το θηρίο στο κλουβί. «Δεν μπορούσα να μετράω τα λεπτά, τις ώρες για να φύγω. Ήθελα να γυρίσω στον τόπο μου» λέει χαρακτηριστικά

«Είμαι ένας άνθρωπος που δεν έχει μάθει να κάθεται. Ήθελα να επιστρέψω το γρηγορότερο σε αυτά που αγαπώ: στην οικογένεια μου, την Φιλαρμονική, την πόλη μου , τους φίλους μου. Τελικά τα κατάφερα και πλέον αυτό που νιώθω είναι το βάρος στις πλάτες μου, αυτής της μεγάλης αγάπης που εισέπραξα από εκατοντάδες ανθρώπους, γνωστούς και αγνώστους και που ήταν για μένα η μεγαλύτερη παρηγοριά τις δύσκολες ώρες. Μιας αγάπης που νιώθω την ανάγκη να επιστρέψω στο πολλαπλάσιο»
Από την αρχή της δύσκολης περιπέτειας του Βασίλη Κονίδα, το κύμα συμπαράστασης που δημιουργήθηκε στο Αγρίνιο και όχι μόνον ήταν πρωτόγνωρο: «Ήταν ένα ειλικρινές ενδιαφέρον για μένα, για την ζωή μου. Από τους φίλους μου, γιατί άλλο να το ξέρεις και άλλο να το ζεις αλλά και από κόσμο που δεν γνώριζα. Θέλω να τονίσω εδώ την συμπαράσταση των ανθρώπων του δήμου Αγρινίου, νιώθω περήφανος για τους ανθρώπους που διοικούν τον δήμο Αγρινίου, δήμαρχο, αντιδημάρχους και την πρόεδρο και το Δ.Σ. της Φιλαρμονική. Δεν θα ξεχάσω πως στις πολλές επισκέψεις του ο Παύλος Μοσχολιός, δεν έμπαινε στο δωμάτιο μου ή στην Εντατική. Έλεγε στην γυναίκα μου: «Εγώ θα τον δω όταν θα είναι όρθιος.» και πίστευε από την πρώτη στιγμή πως θα τα καταφέρω.»
Ακόμη πιο συγκλονιστική ήταν η αγάπη που εισέπραξε, όπως λέει από τον από κόσμο, από ανθρώπους που δεν ήξερε καν : «Είναι άνθρωποι που με βρίσκουν στο δρόμο, μου σφίγγουν το χέρι, μου χαμογελούν και βλέπω πως χαίρονται που τα κατάφερα. Είναι οι άνθρωποι που σταματούσαν τα παιδιά της Φιλαρμονικής και ρωτούσαν συνέχεια για μένα. Οι συνάδελφοί μου ακόμη, αρχιμουσικοί απ’ όλη την Ελλάδα, έστελναν μηνύματα και με επισκέπτονταν, όπως ο μαέστρος του δήμου Κω, του Λαγκαδά, της Λευκάδας κ.α.»
Όσο για τα παιδιά της Φιλαρμονικής, ο Βασίλης Κονίδας, λέει: «Είναι τιμή μου να βρίσκομαι εδώ και να διοικώ καλλιτεχνικά. Είναι παιδιά με περιεχόμενο, με επίπεδο, με ψυχή, με αγαπούν και τα αγαπάω. Μου είπε κάποιος από τον δήμο, πως αυτήν την περίοδο, τα παιδιά της Φιλαρμονικής, έπαιζαν αλλιώς…»
Μετά από όλα αυτά όμως τι έχει αλλάξει και για τον μαέστρο και τον άνθρωπο Βασίλη Κονίδα;

«Τα απλά πράγματα είναι τα σημαντικά. Η υγεία μας, το να φυλάμε τον εαυτό μας , είναι πολύ σημαντικό. Το γνωρίζετε ότι στο ατύχημα μου δεν φορούσα κράνος, δεν φορούσα ποτέ. Αισθανόμουν πριν πως δεν θα συμβεί σε μένα κάτι, να που έγινε όμως κι ευτυχώς την γλίτωσα. Όμως τώρα αυτό το παράδειγμα το δικό μου, θέλω να το περάσω στα παιδιά: Να μη ρισκάρουμε την ζωή μας χωρίς λόγο. Έχουμε ένα πολύτιμο αγαθό , την υγεία μας και οφείλουμε να το διαφυλάξουμε. Το κράνος δεν το έχεις για να γλιτώσεις την κλήση, το έχεις για να γλιτώσεις το κεφάλι σου. Την ζώνη το ίδιο, την ταχύτητα, πρέπει να προσέχουμε.»
Παράλληλα, όπως λέει ο μαέστρος της Δημοτικής Φιλαρμονικής του Αγρινίου, νιώθει πλέον, μετά απ’ όλα αυτά μια ακόμη μεγαλύτερη αγάπη για τους ανθρώπους και τον τόπο του: «Τώρα τους αγαπώ πολύ περισσότερο. Θέλω να περάσω το μήνυμα και να βοηθήσω να περιοριστούν τέτοιες περιπτώσεις, να μην χάνονται άλλοι άνθρωποι έτσι. Που είπαν πως μέσα από τέτοιες περιπέτειες βγαίνεις σοφότερος. Είναι αλήθεια. Βλέπεις τα πράγματα αλλιώς, σε νοιάζουν τα απλά πράγματα. Θέλω να πω λοιπόν ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Θεό, να προσπαθήσω να ανταποδώσω την αγάπη των συνανθρώπων μου»
Ο Βασίλης Κονίδας, συνεχίζει την αποκατάσταση του από το ατύχημα, κάνοντας φυσικοθεραπείες στο ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ του Αγρινίου, «άλλο ένα στολίδι για το Αγρίνιο, με σπουδαίους εργαζομένους και επιστήμονες» όπως λέει «που έχουν βοηθήσει πολύ κόσμο και πολύ βαρύτερες περιπτώσεις από την δική μου»
«Ξεκίνησα τις πρόβες μου και σε 15 μέρες, μόλις αποκατασταθεί και το πρόβλημα στα πνευμόνια μου, θα αρχίσω και τα πνευστά. Θα συνεχίσω ακόμη πιο δυνατά, πιο δημιουργικά, με αγάπη για τους συμπολίτες μου και τον τόπο μου. Νιώθω τυχερός και περήφανος που έχω γεννηθεί και συνεχίζω να ζω σε αυτήν την πόλη, σε αυτόν τον τόπο με αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους»
Ο μαέστρος την Κυριακή, δυο μήνες μετά το ατύχημα του, θα βρίσκεται στο Αποκριάτικο πάρτι με την Big Band της Φιλαρμονικής του Δήμου Αγρινίου, στις 12 μ.μ , στην πλατεία Δημοκρατίας.

Θα είναι γι αυτόν μια νέα αρχή…

Αναδημοσίευση από το agriniopress.gr