Ρεπορτάζ: Γιάννης Παπαδόπουλος
Πριν από έναν χρόνο, όταν ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της Χρυσής Αυγής Κώστας Μπαρμπαρούσης και η μαυροντυμένη συνοδεία του διέλυσαν πάγκους μεταναστών στις παρυφές της λαϊκής αγοράς του Μεσολογγίου, μια γυναίκα επέλεξε να αντιδράσει. Διαμαρτυρήθηκε και την προσπέρασαν. Πήγε στην Αστυνομία, αλλά αρχικά δεν κατέγραψαν την καταγγελία της. Ωσπου απευθύνθηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και έγινε η μοναδική μάρτυρας κατηγορίας της χρυσαυγίτικης παρανομίας.
Η συνταξιούχος εκπαιδευτικός Μάχη Παπαζήση δεν θεωρεί ότι έκανε κάτι σπουδαίο. «Δεν μπορείς να κάθεσαι στην άκρη και να μη μιλάς. Εκανα το αυτονόητο», λέει όταν τη συναντάμε στο Μεσολόγγι. Η δίκη του Μπαρμπαρούση (την ασυλία του οποίου είχε άρει η Βουλή) και άλλων εννέα κατηγορουμένων για αντιποίηση Αρχής, φθορά ξένης ιδιοκτησίας και πρόκληση παράνομης βίας ήταν προγραμματισμένη για χθες. Αναβλήθηκε για τις 12 Νοεμβρίου καθώς τρεις κατηγορούμενοι δεν είχαν εκπροσώπηση δικηγόρου.
Από νωρίς το πρωί τα σκυλιά της Αστυνομίας είχαν μυρίσει κάθε γωνιά του δικαστικού μεγάρου ψάχνοντας για εκρηκτικούς μηχανισμούς και αστυνομικοί ετοιμάζονταν για σωματικό έλεγχο όσων ήθελαν να μπουν στην αίθουσα όταν εμφανίστηκε ο χρυσαυγίτης βουλευτής. Τον συνόδευαν περίπου 20 άτομα, μέλη και υποστηρικτές της οργάνωσης. Στην άλλη γωνιά της πλατείας των δικαστηρίων βρισκόταν η κ. Παπαζήση. Μικρόσωμη και χαμογελαστή, είχε πέντε φίλες στο πλευρό της, για συμπαράσταση. Από εκείνο το φθινόπωρο του '12 στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης τη χαιρετούν όλοι. Κάποιοι της σφίγγουν το χέρι. «Είχες κότσια», της λένε. «Εκανα το αυτονόητο», επιμένει να απαντά. «Είναι άνισο αυτό που συμβαίνει. Δεν χρειάζεται τόση υπερβολή. Δεν έκανα κάτι σπουδαίο. Επραξα όπως ο καθένας», προσθέτει.
Η ΕΠΙΘΕΣΗ. Ηταν Σάββατο, 8 Σεπτεμβρίου 2012 εννέα το πρωί όταν η κυρία Παπαζήση είδε στη λαϊκή αγορά ένα μαυροντυμένο μπουλούκι με τα διακριτικά της Χρυσής Αυγής να σπάει πάγκους αλλοδαπών μικροπωλητών, να αδειάζει εμπορεύματα στον δρόμο και να βρίζει. Επικεφαλής ήταν ο βουλευτής Μπαρμπαρούσης. Στο πλευρό του είχε τον τότε αστυνομικό φρουρό του ο οποίος τέθηκε σε διαθεσιμότητα, ενώ πρόσφατα τιμωρήθηκε με φυλάκιση 13 μηνών με αναστολή για παράνομη κατοχή φυσιγγίων.
«Είχαν θυμό και οργή, έβριζαν και κλωτσούσαν», λέει η συνταξιούχος εκπαιδευτικός. «Τους ρώτησα ποιος τους έδωσε το δικαίωμα. Με ποια δικαιοδοσία πήραν στα χέρια τους τον νόμο; Τους είπα ότι αυτό συνιστά αντιποίηση Αρχής και ότι λειτουργούν όπως το παρακράτος που δολοφόνησε τον Λαμπράκη». Οι χρυσαυγίτες δεν την πείραξαν. Ενας την αποκάλεσε «ευρωμαρξίστρια», άλλος της είπε «εδώ δεν είναι Κορέα». Την παραξένεψε που τοπικοί τηλεοπτικοί σταθμοί περίμεναν στις παρυφές της λαϊκής τον βουλευτή να κάνει δηλώσεις θριάμβου. Κατάλαβε ότι οι κάμερες είχαν ειδοποιηθεί εκ των προτέρων, αλλά η Αστυνομία απουσίαζε.
Εφτασε στο Τμήμα με τις φόρμες της δουλειάς, καθώς είχε κατέβει στην πόλη από τον τρύγο. Τους είπε ότι ήταν εκπαιδευτικός, μήπως την πάρουν στα σοβαρά. Οταν τους ζήτησε να κάνει καταγγελία τής συνέστησαν να την προσκομίσει αργότερα γραπτώς. Δεν σημείωσαν τα στοιχεία της στο βιβλίο συμβάντων. Την επομένη συνέταξε την καταγγελία και την έστειλε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Επειτα από 15 ημέρες, όταν δόθηκε εντολή να σχηματιστεί δικογραφία, την κάλεσαν από το Αστυνομικό Τμήμα.
«Πιστεύω ότι η υποκατάσταση του κράτους από αυτόκλητους "προστάτες" λογής λογής πλήττει βάναυσα τους θεσμούς της κοινωνίας μας, βάλλει ουσιαστικά κατά της δημοκρατίας που γεννήθηκε στην Ελλάδα. Καταστρέφει τη συνοχή της κοινωνίας σε μια περίοδο κρίσιμη, που πρέπει να ενισχύσουμε την προσπάθεια ανάταξης του κράτους μας», έγραφε μεταξύ των άλλων στην επιστολή της προς τον Αρειο Πάγο, η οποία περιλαμβάνεται στη δικογραφία για τη δράση της Χρυσής Αυγής. «Δίδαξα αρχαία και νέα ελληνική γραμματεία, γλώσσα και ιστορία, πιστεύοντας βαθιά ότι θα αναστήσουμε μια νέα γενιά χωρίς τα φαντάσματα του παρελθόντος, τη βία, το μίσος και το αίμα κυρίως προς τους αδύνατους από μεριάς των "ισχυρών" και τιμωρών», συμπλήρωνε.
«ΣΑΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ». Η κυρία Παπαζήση δεν γνώριζε τα πρόσωπα των χρυσαυγιτών. Είχαν έρθει από τα γύρω χωριά για να προκαλέσουν. Η συνταξιούχος δεν ένιωσε θυμό αλλά στενοχώρια. Ακόμα και τη στιγμή των ύβρεων τους αντίκρισε σαν να ήταν μαθητές της. Σκεφτόταν, όπως λέει, τις χαμένες ευκαιρίες και τον λάθος δρόμο που είχαν πάρει. Προχθές, μετά την αναβολή της δίκης ένας εκ των κατηγορουμένων, το στέλεχος της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο Λεωνίδας Σταθόπουλος, χαρακτήρισε «πολιτική» τη δίωξη των μελών της παράταξης.
Συνάδελφοί της κυρίας Παπαζήση ελπίζουν ότι οι εορταστικές εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου θα αποτελέσουν αφορμή για διάλογο στα σχολεία του Μεσολογγίου σχετικά με τον φασισμό και τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων. Τα κάγκελα της σχολικής αυλής, άλλωστε, δεν μπορούν να αποκλείσουν ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία. Καθηγήτριες, φίλες της κυρίας Παπαζήση, λένε ότι ανησυχούν μήπως κάποιοι νέοι έχουν παρασυρθεί από τη «σαγήνη της δύναμης», την «ψευδαίσθηση μαγκιάς» που δίνει η νεοναζιστική παράταξη. «Η Χρυσή Αυγή για κάποιους λειτουργεί ως υποκατάστατο ομάδας και συντροφικότητας, αλλά μέσα της έχει αίμα και βία», τονίζει η Μάχη Παπαζήση.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ
32 χρόνια στην εκπαίδευση
Ως φοιτήτρια στο Ιστορικό - Αρχαιολογικό του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, η Μάχη Παπαζήση συμμετείχε το 1973 στην κατάληψη της Νομικής και έπειτα σε εκείνη του Πολυτεχνείου. Με καταγωγή από Ελασσόνα και Βόλο, έζησε σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Ο πατέρας της ήταν δασολόγος, στην ομάδα εκείνων που οργάνωσαν την εκμετάλλευση των δασών μετά τον Εμφύλιο ανοίγοντας δασικούς δρόμους και θέτοντας κανόνες υλοτομίας. Τη δεκαετία του '80 η κ. Παπαζήση πήρε μετάθεση στη Θεσσαλονίκη. Δίδασκε το πρωί και το απόγευμα παρακολουθούσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Παιδαγωγικού Τμήματος. Οταν μετακόμισε στο Μεσολόγγι, έγινε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Γυναικών. Εχει δύο γιους, μετανάστες στη Βόρεια Ευρώπη.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ