Σελίδες

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Δύο πράγματα που επειγόντως πρέπει να κάνει ο δήμαρχος Μεσολογγίου για το Νοσοκομείο

Γράφει ο Βασίλης Μπρούμας
Δημοτικός Σύμβουλος Μεσολογγίου

Καλά ο Αγρινιώτης εντεταλμένος υπάλληλος της Ν.Δ. που «παρίστανε» τον διοικητή του «Νοσοκομείου Αιτωλοακαρνανίας»,  όσο μπορούσε έκανε όσα έκανε και είπε ό,τι είπε σε βάρος του Νοσοκομείου Μεσολογγίου για να προωθήσει το σχέδιο διάλυσής του στη βάση συγκεκριμένης πολιτικής μεθόδευσης ( μείωση του προϋπολογισμού, μηδενικές προσλήψεις κ.λπ.) και ευσεβών πόθων των γνωστών «κύκλων». 
Ο τύπος αυτός πήρε ήδη μια πρώτη απάντηση από το ίδιο το Νοσοκομείο,  τους εργαζόμενους, σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, τον τοπικό Τύπο και ολόκληρη την τοπική κοινωνία και έπεται συνέχεια, καθώς αποδεικνύεται πως, τουλάχιστον αυτή τη φορά, έχουν γνώση οι φύλακες. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι ούτε οι σκιές και η ηθική διάσταση στις σχετικές διοικητικές αποφάσεις του,  ούτε το ποιόν του ατόμου αυτού όπως φάνηκε με την απαξιωτική στάση και συμπεριφορά του προς το Νοσοκομείο Μεσολογγίου. 




Το ουσιαστικό, σοβαρότερο και κυριότερο είναι ότι το ταπεινωτικό για όλη τη χώρα καθεστώς του Μνημονίου, όχι μόνο στην υγεία φυσικά, έχει προσδώσει  απερίγραπτες διαστάσεις πλέον στον εξευτελισμό ιδιαίτερα του κύρους της πόλης μας και με την επιπρόσθετη εκστρατεία απαξίωσής της από το αγρινιώτικο κύκλωμα , όπως φαίνεται και με το Νοσοκομείο. Οι σχετικές διοικητικές  ενέργειες και περιφρονητικές δηλώσεις ενός ακόμη Αγρινιώτη υπαλλήλου της Ν.Δ., δοκιμάζουν για μια φορά ακόμη και τα αντανακλαστικά της δημοτικής αρχής Κατσούλη. Δεν θα λέγαμε ότι τινάζουν στον αέρα συνολικά τις φιλότιμες , αν και απεγνωσμένες, προσπάθειες του δημάρχου κ.  Πάνου Κατσούλη για την αποκατάσταση του κύρους της πόλης μας σε όλα τα επίπεδα και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής της θέσης. 

Για να μην ισχύει όμως στο προσεχές μέλλον και για το Νοσοκομείο αυτό που χαρακτήρισε και στιγμάτισε τη στάση του σε άλλα σοβαρά ζητήματα της πόλης, ότι δηλαδή ο δήμαρχος…υποτίθετο ότι διαπραγματευόταν σκληρά και υπερασπιζόταν σθεναρά τα μεσολογγίτικα συμφέροντα, τουλάχιστον στο σοβαρό και κυριολεκτικά ζωτικό αυτό θέμα του Νοσοκομείου οφείλει  πρώτον, να κατανοήσει, να συνειδητοποιήσει και να τηρήσει τη μία και μοναδική εναπομείνασα πολιτική στάση για την πόλη. Να αμυνθεί διεκδικητικά απαιτώντας την άμεση ανάκληση των μετακινήσεων ή την αντίστοιχη  αντικατάστασή τους στον ίδιο ακριβώς αριθμό εργαζομένων. Ανυποχώρητη  απαίτηση για κανονική λειτουργία όλων των τομέων του Νοσοκομείου, όπως τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, προκειμένου να συνεχίσει να παρέχει – στο μέτρο του εφικτού – υψηλού επιπέδου νοσηλεία σε όλους όσους έχουν ανάγκη χωρίς καμία διάκριση και χωρίς «φακελάκι», πράγμα που γνωρίζουμε βεβαίως ότι ενοχλεί,  με άμεση στόχευση την ανάκτηση της διοικητικής  αυτονομίας του.  Τίποτα λιγότερο από αυτό πλέον. Να καταστήσει ο δήμαρχος σαφές προς πάσα κατεύθυνση πως δεν σκοπεύουμε να παραμείνουμε απαθείς παρακολουθώντας τον αργό θάνατο και του Νοσοκομείου μας  Πως για μας είναι μη «φυσιολογικός», μη αναπότρεπτος ο θάνατος του Νοσοκομείου Μεσολογγίου.  Όπως δεν είναι βέβαια  για μας «φυσιολογικές» και αναπότρεπτες και η ανεργία, η πείνα, οι αυτοκτονίες.  Σε ενάντια περίπτωση, θα έχουμε να κάνουμε με  μία ακόμη σοβαρότατη αιτία πολέμου. Δεν έχουν αξία τα μεγάλα λόγια χωρίς πράξεις. Γνωρίζουμε πως η αναστροφή για κάθε απώλεια είναι αργή και επώδυνη. Το χαμένο έδαφος δύσκολα ανακτάται, παρά μόνο με πόλεμο. Διαρκή και αέναο. 

Το δεύτερο και εξίσου σοβαρότατο ζήτημα είναι να συνειδητοποιήσει, να προβάλλει και να αντιπαρατεθεί αποφασιστικά ο δήμαρχος με τον προπαγανδιστικό ισχυρισμό, το παραμύθι και τη  μεθόδευση κυβέρνησης και «κύκλων» Αγρινιωτών που αποσκοπεί στο να φτιάξει κλίμα, να πειθαναγκάσει τους Μεσολογγίτες να συμβιβαστούν αρχικά με την ιδέα ενός νοσοκομείου στο νομό, με το υποκριτικό και ανήθικο επιχείρημα δήθεν «ένα νοσοκομείο και να λειτουργεί καλά». Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχουν πολλοί αφελείς στο Μεσολόγγι που να νομίζουν  ακόμη ότι με όλα όσα βλέπουν, ακούν και ζουν γύρω τους θα βελτιώνονταν τάχα οι παροχές υγείας με ένα νοσοκομείο στο νομό. Αν ο δήμαρχος δεν κατανοήσει και δεν αντιπαρατεθεί κάθετα και αποτελεσματικά με  αυτό το ψευδές, παράλογο και κυνικό «επιχείρημα», κηρύσσοντας  πειστική ενημερωτική εκστρατεία, με πίστη και σαφήνεια στη βάση των ήδη δεδομένων για το σημαντικό  έργο  του Νοσοκομείου μας και της  ζωτικής απαίτησης της κοινωνίας, η δημοτική αρχή Κατσούλη όχι μόνο θα φαίνεται στα μάτια των δημοτών ότι θα υποκρίνεται πως  αντιστέκεται, αλλά θα φέρει και ακεραία την ευθύνη. Με την κυβερνητική πολιτική του «σφαξίματος» και «γδαρσίματος» του πληθυσμού από κάθε άποψη και με το υγειονομικό μακελειό που ετοιμάζουν, τη διάλυση κάθε μορφής δημόσιας υγείας – όποιος δεν έχει να πληρώσει, θα πεθαίνει αβοήθητος, οι κυβερνητικοί και  οι «κύκλοι» του Αγρινίου πιθανώς  εκτιμούν ότι το Μεσολόγγι σύντομα θα…εκλιπαρεί να λειτουργεί τουλάχιστον ένα νοσοκομείο στο νομό. Κάνουν μεγάλο λάθος και πλανώνται πλάνην οικτράν. 

Ζούμε την απίστευτη τραγωδία να ετοιμάζονται τώρα να αρπάξουν και τα σπίτια του κόσμου, αφού πρώτα κατέστρεψαν οικονομικά σχεδόν ολόκληρο τον ελληνικό πληθυσμό και απεργάζονται κι άλλες ακόμη πράξεις ισοπέδωσης σε ό,τι έχει ακόμη απομείνει όρθιο στην κοινωνία. Απεχθής προϋπολογισμός που εγγυάται…χειρότερη υγεία, χειρότερη παιδεία, μικρότερες συντάξεις κ.λπ. Ρημάζουν τα πάντα. Όλα μαύρα.  Μέχρι που θα πάει αυτή ι ιστορία; Η αλήθεια είναι ότι αυτή η πολιτική δεν έχει φραγμό, δεν έχει πάτο. Ισχύει φυσικά και γενικότερα, αλλά εμείς το τονίζουμε για τα δικά μας εδώ και υποθέτοντας καλοπροαίρετα ότι ο δήμαρχος  πράγματι αυτή τη φορά αγωνίζεται τουλάχιστον για το Νοσοκομείο μας.  Όσο οι Μεσολογγίτες  παράλληλα και ταυτόχρονα δεν εξεγείρονται, οι κυβερνήσεις αυτού του είδους και οι «κύκλοι» του Αγρινίου αδίστακτα μας επιφυλάσσουν όχι μόνο αυτά που ήδη έχουμε πάθει, αλλά κι ακόμη χειρότερα! Ας μην έχουμε κανενός είδους αυταπάτες. 

Ο δήμαρχος ζητάει συνάντηση με τους νέους διοικητές των Νοσοκομείων. Σωστά. Αρκεί να μην επαναλάβει τη γνωστή τακτική του – πηγαίνει, ακούει αυτά που του λένε και επιστρέφοντας τα μεταφέρει … «πεισμένος» συνήθως και ο ίδιος για το «φυσιολογικό» και αναπότρεπτο των πραγμάτων…