Γράφει ο Βασίλης Μπρούμας
Υπ. Δήμαρχος Μεσολογγίου με τη "Συμμαχία Δημοτικής Αναγέννησης"
Το φυσιολογικό παιχνίδι των εντυπώσεων όλων των συνυποψηφίων, καθώς τρέχει η προεκλογική περίοδος, και οι διάφορες αναγκαίες κινήσεις συμβολισμού, δεν μπορούν και δεν πρέπει να υποκαταστήσουν επ’ ουδενί τον ουσιαστικό πολιτικό λόγο, τη σκληρή κριτική και την αναπόφευκτη σύγκρουση.
Αυτό είναι απαραίτητο και ωφέλιμο για το δήμο και την τοπική κοινωνία μας, εκτός κι αν δεχτούμε πως οι δημοτικές εκλογές «δεν έχουν πολιτικό χαρακτήρα» και κοιτάμε μόνο για την καλύτερη διαχείριση, το νοικοκύρεμα και την περιβόητη ανάπτυξη, άντε και τα έργα υποδομών.
Βεβαίως και αυτά έχουν πρωτεύουσα σημασία και τεράστιο ενδιαφέρον ως ζητήματα. Εμείς πάντως δεν ξεχνάμε, δεν παραβλέπουμε , δεν προσπερνάμε ούτε προσωρινά την ουσία και του πολιτικού ζητήματος του δήμου και δεν δεχόμαστε ότι οι προεκλογικές ανάγκες και σκοπιμότητες μπορούν να δικαιολογήσουν τη στάση των άλλων συνυποψηφίων επ’ αυτού.
Θεωρούμε πως απλά, δεν τους πολυνοιάζει η ουσία, δεν μπορούν, δεν θέλουν, αδυνατούν να τοποθετηθούν επί του ζωτικού τοπικού πολιτικού προβλήματος. Και το έλλειμμα αυτό δεν καλύπτεται φυσικά κατά κανένα τρόπο από όποια μορφή θεάτρου των αντιπάλων μας.
Εν τούτοις η συζήτηση πρέπει, ταυτόχρονα και παράλληλα με τα άλλα θεμελιώδη για την κοινωνία μας και το περιβάλλον ζητήματα, να εστιάσει στην επιστροφή στο Μεσολόγγι όπου ανήκουν δικαιωματικά επί αιώνες όλων όσων έχουν τελευταία ιδίως αφαιρεθεί από αυτό. Ας μην θεωρούν οι ανεπαρκείς και δειλοί πως το παραμικρό από αυτά τα ζητήματα έχει τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα. Με τις πολιτικές τους της πλάκας οι ίδιοι, έτσι για να τηρηθούν τα προσχήματα, έχουν βάλει βεβαίως τελεία και παύλα σε πολλά από αυτά. Το φλέγον όμως ζήτημα παραμένει. Τι θα γίνει τώρα με τον Ιερό Δήμο Μεσολογγίου, ο οποίος όχι απλώς έχει δικαιώματα και συμφέροντα που έχουν βάναυσα και άγρια καταπατηθεί, αλλά επιπροσθέτως αποτελεί μια από τις ιστορικά σημαντικότερες κοιτίδες του ελληνικού έθνους, εθνικό σύμβολο ελευθερίας, αξιοπρέπειας και του πάντα επίκαιρου αγώνα για ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία; Θα αφεθεί στα νύχια των καλών γειτόνων και θα συνεχίσει να διοικείται από κάποιο δήμαρχο που να είναι «κραγμένο» όργανο πάσης φύσεως αλλότριων συμφερόντων;
Σύμφωνοι, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα κινητοποίηση των δημοτών οι οποίοι να απαιτήσουν από τον αυριανό δήμαρχο να βάλει τα δυνατά του, να χρησιμοποιήσει τις ικανότητές του και να ασκήσει την επιρροή του, προκειμένου να επιστρέψουν στο Μεσολόγγι όλα όσα του ανήκουν. Ο Δήμαρχος Μεσολογγίου θα πρέπει όμως και να μπορεί να ανταποκριθεί στην έκκληση του δικαίου, της λογικής, της ιστορίας, της τιμής και της αξιοπρέπειας. Η ευκαιρία για τέτοιο δήμαρχο είναι τώρα. Για ένα δήμαρχο ικανό να εγγυηθεί την αποτελεσματική προώθηση των μεσολογγίτικων συμφερόντων και την επιστροφή όσων του ανήκουν.
Από τη στιγμή που κάθε έννοια δικαιοσύνης, ηθικής, σεβασμού και ιερότητας έχει καταλυθεί στο Μεσολόγγι από τις γνωστές τοπικές και περιφερειακές συμμορίες και τους κυβερνητικούς πάτρωνές τους, συνιστά απύθμενη πολιτική ηλιθιότητα για το Μεσολόγγι να συνεχίσει να κινείται στο πλαίσιο της αποδοχής των τετελεσμένων, χάριν της …καλής γειτονίας, της «ανωτερότητας» και της … φιλίας. Στην ουσία μια τέτοια στάση δικαιολογημένα θεωρείται ήδη από τους πάντες ως αδυναμία της μεσολογγίτικης ηγεσίας να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του δήμου και των δημοτών της. Η αρπακτικότητα του Αγρινίου και της Πάτρας θα εκτιναχθεί σε απίστευτα ύψη αν το Μεσολόγγι και ο επόμενος δήμαρχός του εμφανιστούν το ίδιο όσο σήμερα αποδυναμωμένοι ή πολιτικά και παρεμβατικά δειλοί. Σε αυτή την περίπτωση οι Αγρινιώτες και οι Πατρινοί θα το λιώσουν μέσω περαιτέρω αφαίμαξης το Μεσολόγγι και θα το εξαθλιώσουν ακόμη περισσότερο απ’ ότι μέχρι τώρα, σε αυτά τα κατάπτυστα χρόνια μεσολογγίτικης αγρινιοδουλείας της εποχής Κατσούλη. Ευχόμαστε, ελπίζουμε και εργαζόμαστε να μην εκλεγεί πολιτικά ανίκανος, ανεπαρκής, δειλός, «προδότης» δήμαρχος Μεσολογγίου γιατί κάτι τέτοιο θα έχει περαιτέρω αρνητικές επιπτώσεις σε πολλούς τομείς και στον τοπικό συσχετισμό δυνάμεων. Σίγουρα η πολιτική και παρεμβατική ισχύς του σημερινού Μεσολογγίου παραμένει ασήμαντη σκιά σε σύγκριση με τη διαχρονική ηθική, πνευματική και πολιτιστική ισχύ του Δήμου εδώ και δυο αιώνες. Μακάρι να ήμασταν εμείς οι πολιτικά τυφλοί που να μην αναγνωρίζαμε ότι στα τρία και πλέον χρόνια που ο κ. Πάνος Κατσούλης ασκεί τη δημοτική εξουσία έχει υπάρξει πρόοδος στην αναστήλωση εν μέρει του μεσολογγίτικου νομαρχιακού, περιφερειακού, πανελλήνιου και διεθνούς κύρους. Σίγουρα η οικονομική ανόρθωση είναι αναγκαία επί της οποίας φυσικά να μπορεί να εδραστεί και η πολιτική ανάκαμψη. Είδαμε όμως τις ολέθριες συνέπειες της επιλεγμένης εγκληματικής πολιτικής τους και επ’ αυτού. Αλλά το Μεσολόγγι διαθέτει πάντα ισχυρές βάσεις και άξονες συνολικής και πραγματικής ανάπτυξης. Όπως υπάρχει πάντα βέβαια και ο φόβος, ο κίνδυνος του «ξεπουλήματος».
Η υποτίμηση όμως του δυνάμει ρόλου του δημάρχου στη ζητούμενη ανόρθωση αυτή θα ήταν μοιραίο λάθος. Και μόνο να αναλογιστεί κανείς τη φρίκη της τρέχουσας δημαρχίας αρκεί για να συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολη είναι στην πραγματικότητα η αναβίωση του Μεσολογγίου ως σημαντικού παίκτη στο νομό, στην περιφέρεια, πανελληνίως και διεθνώς. Πολύ εύκολα η δημαρχία μπορεί να συνεχίσει να καταποντίζεται στην άβυσσο της νομαρχιακής, περιφερειακής, πανελλήνιας και διεθνούς ανυποληψίας. Από το ποιος θα είναι πρωτίστως και από τη στάση του αυριανού δημάρχου εξαρτάται αυτό. Ο τωρινός δήμαρχος της ήττας, των καταργήσεων και των καταρρεύσεων υπέστη τις απανωτές ταπεινώσεις των πολλαπλών και απίστευτων λεηλασιών και απωλειών του δήμου, τις οποίες ούτε προέβλεψε ούτε απέτρεψε. Έστω ότι κέρδισε, εξασφάλισε το Αρχαιολογικό Μουσείο, αλλά χάνοντας (εγκληματικό και μη αποδεκτό αλλά και αναστρέψιμο από εμάς) Εφετείο, ΤΕΙ, Πανεπιστημιακές Σχολές, Διεθνή Ακαδημία Ελευθερίας, Νοσοκομείο, Υπηρεσίες κ.λ.π , τα αποτελέσματα είναι ήδη ολέθρια.