Γράφει ο Κωστής Στεφανάτος
Εκδότης της εφημερίδας "Μεσολογγίτικα Χρονικά"
Όλοι μας βλέπουμε να περνούν οι μέρες και το Μεσολόγγι να πορεύεται τον ανηφορικό του δρόμο χωρίς …ηγεσίες. Σε μια περίοδο που ανασυγκροτείται η χώρα, η Περιφέρεια, η Περιφερειακή Ενότητα ( νομός), οι Δήμοι κ.λ.π. εμείς μένουμε στα ίδια και μάλλον …οπισθοδρομούμε.
Ο Δήμος βρίσκεται εν αναμονή της παράδοσης της σκυτάλης σε άλλη ηγεσία με αποτέλεσμα την πλήρη απουσία του από την καθημερινότητα. Τρεις μήνες μέχρι την επόμενη Δημοτική αρχή μένουμε χωρίς προγραμματισμό. Και το λέμε αυτό γιατί από τα φύλλα εφημερίδων που μας στέλνουν συνάδελφοι άλλων περιοχών, διαβάζουμε ότι οι νέοι Δήμαρχοι έχουν αρχίσει να καταστρώνουν σχέδια και πολλές φορές παρεμβαίνουν στα καθημερινά τεκταινόμενα. Εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται για την πόλη τους και δεν την αφήνουν να πάει χαμένη.
Από την άλλη μεριά, σε πλήρη ….αφασία και αδράνεια βρίσκεται το Λιμενικό μας Ταμείο που κρατά στα χέρια του σημαντικές λύσεις για την πρόοδο της πόλης. Ο προηγούμενος πρόεδρος προ πολλού έχει παραιτηθεί χωρίς να μπορέσει να προσφέρει κάτι ουσιαστικό, όσο καιρό βρισκόταν εκεί. Για τη θέση αυτή «παίζονται στα ζάρια» διάφορα ονόματα που θα ….μας σώσουν, χωρίς όμως ακόμα να έχει επιλεγεί κάποιος.
Η μαρίνα χωρίς πραγματική ηγεσία αποτελεί ένα αγκάθι ακόμη για την πόλη τη στιγμή που μπορεί να δώσει οικονομική άνθιση, να φέρει ξένο κόσμο, να υπάρξει κίνηση στη γερασμένη περιοχή μας. Παντού οι μαρίνες λειτουργούν άψογα και μόνον εδώ καρκινοβατεί.
Και μέσα σε όλα αυτά έχουμε και τον….Πολιτισμό μας να καταρρέει. Ο Λαογραφικός Σύλλογος της πόλης με τις πολλές και θαυμάσιες εκδηλώσεις, με τις άοκνες προσπάθειες για εξεύρεση καταλλήλου χώρου προκειμένου να εκτεθούν τα πολύτιμα εκθέματά του, βρίσκεται ακέφαλος και μάλιστα ….στα Δικαστήρια!
Τα Μουσεία μας κλειστά (Τρικούπη, Παλαμά) και χωρίς πολύτιμο περιεχόμενο ( μόνον ως κτήρια), παραμένουν ακέφαλα χωρίς ανθρώπους να τα φροντίζουν, χωρίς ξεναγούς και φυσικά χωρίς επισκέπτες...
Τα νεοκλασικά αρχοντικά της πόλης μας (παλαιό Νοσοκομείο, κτήριο ΟΣΕ, Βάλβειος, Μαλακάση, Παλαμαϊκή) καταρρέουν. Όλες οι τελευταίες Δημοτικές αρχές , άφησαν στο πέρασμά τους…πεζόδρομους, άλλους με απλές πέτρες, άλλους λίγο καλύτερους . Το μοναδικό μεγάλο και ουσιαστικό έργο που έγινε τα τελευταία 20 χρόνια ήταν αυτό της ύδρευσης της πόλης μας από τις πηγές του Ευήνου. Δεν έχουμε σκοπό να μηδενίσουμε τις προσπάθειες όλων των Δημάρχων όπως αυτοί τις ιεράρχησαν σύμφωνα με το δικό τους προεκλογικό πρόγραμμα. Όμως η αδυναμία τους να πείσουν το εκλογικό σώμα να τους ανανεώσει την εμπιστοσύνη του, μαρτυρά ότι η πόλη και οι πολίτες περιμέναμε κάτι αρκετά καλύτερο από αυτούς, περιμέναμε την ανάκαμψη, την αποτελμάτωση. Δυστυχώς βυθιζόμαστε στην ανυπαρξία και την ανυποληψία που ήρθε με την αποψίλωση της πόλης μας από τα κεκτημένα της.
Σήμερα λοιπόν, μπορεί κάποιος από όλους όσοι ηγήθηκαν αυτού του τόπου, να μας πει ποιος είναι ο ρόλος και η θέση του Μεσολογγίου μέσα στην Περιφερειακή Ενότητα ( νομός Αιτωλίας και Ακαρνανίας) και μέσα στο Ελληνικό Κράτος γενικότερα;
Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη , η νέα Δημοτική αρχή από τώρα να ενεργήσει και να αναλάβει πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν στην ανάκαμψη της πόλης και στο τέλος της εσωστρέφειας που την διακρίνει.
Τα προβλήματα είναι γνωστά, όπως και το τι πρέπει να γίνει είναι γνωστό. Αυτό που χρειάζεται είναι αποφασιστικότητα , ρήξη με τα «βαρίδια» του παρελθόντος , αγάπη και όραμα για το Μεσολόγγι.