 |
| Κάνοντας τσαχπινιές στην Κεντρική Πλατεία |
Γράφει η Δάφνη Πασίσση - Κοκότ
Το Μεσολόγγι, η Ιερά Πόλις, είναι Πρωτεύουσα της Αιτωλοακαρνανίας και η πόλη που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εξάπλωση του Φιλελληνικού κινήματος και στον αγώνα της Επανάστασης του 1821. Πέρα από αυτό, είναι μία πόλη με πολύ ταμπεραμέντο που ο κόσμος της ξέρει να τρώει, να πίνει και να αυτοσαρκάζεται. Είναι μια πολύ περήφανη πόλη, μέρος του καλλικρατικού Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου, με πολλές ομορφιές, με βασική της την μοναδική λιμνοθάλασσα. Μεσολόγγι είναι να έχεις δίπλα σου το πανέμορφο Αιτωλικό, να χαίρεσαι να βλέπεις τους Άη Συμιώτες καθώς ετοιμάζονται και να καταλαβαίνεις τον διαφορετικό αέρα την στιγμή που περνάς την πύλη της πόλης.
Το να κατάγεσαι από το Μεσολόγγι σημαίνει
Να ξέρεις ότι δεν λέγεται Μεσολόγγι επειδή βρίσκεται στη μέση κάποιου λόγγου (όπως πολλοί υποθέτουν), αλλά επειδή προέρχεται από την ένωση δύο ιταλικών λέξεων (messo/mezzo και logus/loghi) που σημαίνουν «μέρος το οποίο περιβάλλεται από λίμνες».
Ως εκ τούτου, να είσαι απόλυτα συνηθισμένος στην υγρασία, καθώς το Μεσολόγγι στο μεγαλύτερο του μέρος ήταν κάποτε λιμνοθάλασσα.
Να έχεις την ικανότητα να μετατρέπεις τις δισύλλαβες λέξεις σε μονοσύλλαβες, π.χ. αβ'ζ΄ (άβυζη), κ'νουπ' (κουνούπι), κ'τός (κουτός), σπίτ' (σπίτι), κ'νής' (κουνήσου), κ.ο.κ.
Να λες "ψιλοκοπάνας" και να εννοείς "μαλάκας", κάτι σαν το "μηνάρας" στα Αχαϊκά.
Να καυχιέσαι ότι έχεις βγάλει πέντε πρωθυπουργούς και να ξέρεις με ακρίβεια συντεταγμένων που είναι η πλατεία Πέντε Πρωθυπουργών, χωρίς όμως να είσαι σίγουρος για το ποιοι ήταν αυτοί οι πέντε πρωθυπουργοί. Για το trivia της ημέρας οι πέντε πρωθυπουργοί ήταν: Χαρίλαος Τρικούπης (1832-1896), Σπυρίδων Τρικούπης (1788-1873), Ζηνόβιος-Ζαφείριος Βάλβης (1800-1886), Δημήτριος Βάλβης (1814-1892), Επαμεινώνδας Δεληγεώργης (1829-1879).
Διάβασε εδώ: Τι σημαίνει να είσαι...
Να παινεύεσαι για τις προσωπικότητες που έχει βγάλει ο τόπος ή για αυτές που έχουν περάσει, όπως ο Λόρδος Βύρων. Ενδεικτικά να αναφέρουμε: οι πέντε πρωθυπουργοί που μόλις είπαμε, Αθανάσιος Ραζή-Κότσικας, Κωστής Παλαμάς, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Γεώργιος Δροσίνης, Αντώνης Τραυλαντώνης, Ρήγας Γκόλφης, Μίμης Λυμπεράκης, Θωμάς Γκόρπας, Ακακία Κορδόση, Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ, οικογένεια Κασόλα, κ.α.
Και φυσικά Νίκος Αλιάγας, Μαρία Μπακοδήμου, Γωγώ Μαστροκώστα και Γιάννης Τσιμιτσέλης...
Να γνωρίζεις πεντακόσια trivia για την Έξοδο - ποιος, που, πότε, γιατί. Και βασικά απλά να ξέρεις ότι ήταν μία η Έξοδος με "Ε" κεφαλαίο.
Να λες ψαραγορά και να εννοείς το hot spot με όλα τα ουζερί, και ένα μόνο ψαράδικο, αυτό του Ασημάκη.
Να έχεις πελάδα και να είσαι η μόνη πόλη στην Ελλάδα που η κατοικία σου ή το εξοχικό σου είναι πάνω στη θάλασσα...κυριολεκτικά.
Να θες να αλατίσεις το φαγητό σου και να έχεις στη διάθεσή σου δύο αλυκές.
Να σε ρωτάνε «Ποιανού είσαι μαρέ;», να απαντάς και να βρίσκεις θείες και τριτοξαδέρφια.
Τα ιστορικά "Καλά Καθούμενα"
Να ξέρεις ότι το Μεσολόγγι βγάζει «ψαρ', μ'νι και κ'νουπ».
Να θεωρείς ότι η λέξη "ραβανί" είναι λάθος, γιατί το σωστό είναι "ριβανί".
Οι μισοί να λέγονται Μάκης, Τάκης, Σπύρος και Παναγιώτης.
Να έχεις ζήσει Μεγάλες Παρασκευές μετά τον Επιτάφιο στον Αγγελόπουλο (προτού και αφού γίνει κάβα) τρώγοντας γαρίδες και βραστή πατάτα.
Να ρωτάς που είναι ο πατέρας σ', να σ' λένε ότι είναι στο "Πρώτων Βοηθειών" και να μην αγχώνεσαι γιατί ξέρεις ότι πίνει ούζα και τρώει χέλι.
Να πηγαίνεις την Κυριακή του Πάσχα σε τουλάχιστον πέντε-έξι-εφτά σπίτια για να ευχηθείς και να σηκώσεις ένα ποτήρι και αντιστοίχως να περνάνε από το δικό σου φίλοι και συγγενείς. Αλλά και να ξέρεις ότι ο πρώτος μεζές είναι το χέλι και όχι το κοκορέτσι.
Να κάνεις στέκια στην Αθήνα μόνο και μόνο επειδή σερβίρουν ούζο Τρικενέ....
Γιατί θυμάσαι όταν έμπαινες στο μαγαζί του Τρικενέ, και ο μπαμπάς σου σου έδινε κλεφτά να δοκιμάσεις ούζο.
Γιατί γενικά Μεσολογγίτης σημαίνει να ξέρεις πως να πίνεις σωστά ούζο. Πολύ ούζο. Πάρα πολύ ούζο γιατί έχεις περάσει αρκετά βράδια κατάνυξης με ούζα στην ψαραγορά.
Να λες «Πάμε καλιά μας» (Πάμε σπίτια μας) και να συνεχίζεις με ούζα στο απέναντι μαγαζί επειδή βρήκες κάποια παρέα.
Να πηδάς τα κάγκελα στη Παλαμαϊκή για να αράξεις με τους φίλους σου και να βλέπεις που ήταν τα "Καλά Καθούμενα", ένα από τα καλύτερα ουζερί της περιοχής.
Να τρως αυγοτάραχο στο Μεσολόγγι σαν μεζέ για πλάκα και όχι σαν κάτι πανάκριβο και γκουρμεδιάρικο όπως το έχουν στην Αθήνα.
Να τρως τα γαριδάκια - τις μικρές γαρίδες - σαν πασατέμπο.
Να λατρεύεις το χέλι στα κάρβουνα σαν να μην υπάρχει αύριο.
Να πηγαίνεις για διακοπές και να γυρνάς με πέντε κιλά αλάτι χοντρό, δύο ταψιά ριβανί, μπουκάλια Τρικενέ και τρία κιλά χέλι.
Να ξέρεις πως το καλύτερο ροκ στέκι που πέρασε από το Μεσολόγγι ήταν η Γιάφκα.
Να λες τους Αγρινιώτες «φούληδες» και το Αγρίνιο «Φουλιστάν».
Να είσαι σε μόνιμη διαμάχη με τους Αγρινιώτες για το ποια πόλη θα έπρεπε να είναι πρωτεύουσα της Αιτωλοακαρνανίας, ενώ είναι προφανές ότι η Ι.Π. Μεσολογγίου θα είναι για πάντα η πρωτεύουσα η Αιτωλοακαρνανίας - όσες ομιλίες και να βγάλουν οι νυν και πρώην Δήμαρχοι του Αγρινίου.
Να σε λένε Δάφνη, να γιορτάζεις των Βαϊων και κάτι να σημαίνει.
Να είσαι επαγγελματίας στο ποδήλατο.
Να χωρίζονται οι φίλοι, γνωστοί και συγγενείς σου σε αρματωμένους και καβαλάρηδες για το πανηγύρι του Αη Συμιού.
Να ξέρεις πολύ καλά πως είναι να σε τσιμπάνε τα κουνούπια commando της λιμνοθάλασσας.
Να πρέπει να υπολογίσεις ένα έξτρα μισάωρο για τις χαιρετούρες σου από τη στιγμή που βγεις για καφέ.
Να ξέρεις ότι η Χαριλάου Τρικούπη είναι το μέρος για το σωστό νυφοπάζαρο. Να ανατριχιάζεις με την ανατίναξη του Καψάλη στον Κήπο των Ηρώων όταν γίνονται οι γιορτές της Εξόδου.....
....Και αντιστοίχως να γνωρίζεις πολύ καλά ότι οι γιορτές της Εξόδου και το πανηγύρι του Αη Συμιού, όση οινοποσία και χορό να περιέχουν, επί της ουσίας είναι μνημόσυνα.
Να ακούς νταούλι και ζουρνά στο πανηγύρι του Άη Συμιού και να παθιάζεσαι και...
Βασικά να μην σε ενοχλεί όταν ακούς νταούλι και ζουρνά γιατί είναι στη φύση σου. Άλλωστε οι αγορές με νταούλια θα χορέψουν όπως είπε ο Πρωθυπουργός.
Να κάνεις πεζοπορία στην Τουρλίδα στο ηλιοβασίλεμα.
Να είσαι παιδί και να κάθεσαι έξω από την Κεντρική Πλατεία στη Λέσχη Αξιωματικών μέχρι τα ξημερώματα.
Να ρωτάς φίλο του πατέρα σου για τη σημασία του να είσαι Μεσολογγίτης και να σου απαντάει, «Τι να σ' πω κοριτσιμ' ,λιβάν΄ ,θυμίαμα, σε κεραμμυδ' και δάκρυ»...
Αναδημοσίευση από το vice.com