Γράφει ο Παναγιώτης Ε. Πουλής
Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου PARIS 2 PANTHEON -ASSAS
Ομ.Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου Πανεπιστημίου Θράκης
Μια Μεγάλη Κυρία του Μεσολογγίου, η Ακακία Κορδόση, έφυγε από τη ζωή. Καταξιωμένη συγγραφέας, λογοτέχνης, εικαστικός, μεταφράστρια ξενόγλωσσων κειμένων, ιστορικός. Υπήρξε πολυσχιδής, ξεχωριστή προσωπικότητα, πνευματικός άνθρωπος, άνθρωπος των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Ο βίος της ήταν ενάρετος. «Οι ενάρετοι τον βίον δεν έχουν ανάγκη εγκωμιασμού. Τους αρκεί η αγαθή μνήμη, την οποία αφήνουν μετά τον θάνατών των». Και όπως μαρτυρεί ο τραγικός ποιητής Ευριπίδης : «Η αρετή λάμπει και μετά θάνατον».
Η Ακακία ήταν πνευματική φυσιογνωμία, πολυτάλαντη. Άνθρωπος της πέννας και του βιβλίου. Συγγραφέας πλήθους βιβλίων, μελετών και άλλων άρθρων λογοτεχνικού και ιστορικού περιεχομένου και όχι μόνο.
Η ιδιαίτερη πατρίδα της, το Μεσολόγγι, ήταν ο φάρος μιας ολόκληρης πορείας. Έγραψε και δημοσίευσε άρθρα, βιβλία, συλλογή δοκιμίων, θεατρικό έργο, μονογραφία, γλωσσική μελέτη για την οποία βραβεύτηκε το 1981 από την Ακαδημία Αθηνών κ.ά. Πραγματοποίησε πολλές ομιλίες από διάφορα βήματα και αρθρογράφησε σε εφημερίδες και περιοδικά. Η πνευματική προσφορά της για το γενέθλιο τόπο της ήταν μεγάλη. Άφησε πλούσιο συγγραφικό λογοτεχνικό έργο, εκτεταμένο και πολύπλευρο, το οποίο έτυχε διεθνούς αναγνώρισης με απονομή βραβείων, επαίνων και τιμητικών διακρίσεων.
Έκανε λαμπρές σπουδές στη Κλασική Γαλλική Φιλολογία στην Ελλάδα και Μοντέρνα Φιλολογία στη Γαλλία. Επιφανής λειτουργός, καθηγήτρια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αναγνωρισμένη λογοτέχνης.
Από την παιδική της ηλικία ασχολήθηκε με τις εικαστικές τέχνες, τη ζωγραφική και τα έργα της εντυπωσιάζουν.
Τα πολυάριθμα έργα της χαρακτηρίζονται από προσωπικό τόνο, απλό αφηγηματικό ύφος και ιστορικό ενδιαφέρον με έμφαση στην τοπική ιστορία της γενέτειράς της.
Η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών εκτιμώντας την πνευματική της ενασχόληση με απόφασή της την ανακήρυξε το 2003 «Επίτιμη Διδάκτορα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» ενώ η Γαλλική Ακαδημία για τη συλλογή διηγημάτων «Δεκατρείς Φωνές της σιωπής» με μετάφραση της ιδίας που κυκλοφόρησε στη Γαλλία ,την τίμησε με το «Μέγα Βραβείο» της Ακαδημίας της Γαλλίας.
Την Ακακία Κορδόση διέκρινε η υπευθυνότητα, η σοβαρότητα, η συνέπεια και ο ήπιος, αλλά οξυδερκής λόγος της.
Σημείο αναφοράς είναι και η πολιτιστική και κοινωνική της δράση. Πρωτοστατεί στην ίδρυση «Κινηματογραφικής Λέσχης» στο Μεσολόγγι και τη «Λέσχη ανάγνωσης» της πόλης.
Υπήρξε Μέλος Επιστημονικών Εταιρειών, Συλλόγων και Σωματείων.
Η Ακακία υπήρξε αναμφισβήτητα ένας βαθυστόχαστος πνευματικός άνθρωπος με σπάνιες αρετές .
Η μνήμη της θα μείνει ζωντανή και το κενό που αφήνει είναι δυσαναπλήρωτο.
Κάθε άνθρωπος που φεύγει από τη ζωή, αφήνει ένα κενό. Τα κενά αυτά είναι περισσότερο αισθητά όταν φεύγουν εκείνοι που δεν έμειναν απαρατήρητοι. Και όπως μας λέει ο ποιητής σαν πυξίδα παρηγοριάς «Τότε πεθαίνουν οι νεκροί όταν τους λησμονούμε».
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της δοξασμένης μεσολογγίτικης γης που την σκέπασε.