Γράφει ο Θεόδωρος Μαργαρίτης
Δημοτικός σύμβουλος Μεσολογγίου, εκλεγμένος με τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
Πρόκειται για την εγκατάσταση και λειτουργία ΤΕΣΣΑΡΩΝ (4) «ΜΟΝΑΔΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΒΙΟΡΕΥΣΤΑ συνολικής ισχύος 900 K We, 0,6 M We, 0,9 M We, 0,72 M We αντιστοίχως η κάθε μία, δύο στη Γύρα Μακρή στο Ευηνοχώρι και δύο κοντά στο ΤΕΙ στο Μεσολόγγι.
Γενικά
Η «απελευθέρωση της Ενέργειας», δηλαδή, η πλήρης ιδιωτικοποίηση της παραγωγής και διαχείρισης της ηλεκτρικής ενέργειας και των κάθε είδους καυσίμων για τις μεταφορές, αλλά και παράλληλα η μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές πετρελαίου, είναι κεντρικός στόχος των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και των «θεσμών» τους στο Πρόγραμμα «Ευρώπη 2014 - 2020». Φυσικά στην Ελλάδα, ο στόχος αυτός προωθείται (από όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις), από τη μια, με την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, του κεντρικού κρατικού φορέα που υπήρχε και από την άλλη, με την εξαρχής ανάθεση της παραγωγής και διαχείρισης Ενέργειας από νέες πηγές σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, διαφόρων μεγεθών.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό - και όχι από εκδήλωση οικολογικής και περιβαλλοντικής ευαισθησίας - αντιμετωπίζεται και προωθείται η παραγωγή Ενέργειας από εναλλακτικές πηγές, τις λεγόμενες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας - ΑΠΕ: Από τον ήλιο, τον αέρα και από «βιομάζα»( όπως στην περίπτωσή μας).
Το θεσμικό πλαίσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από εναλλακτικές πηγές (Ανανεώσιμες Πηγές - ΑΠΕ και από βιομάζα) υπήρχε στην ΕΕ από το 2001, στο πλαίσιο του στόχου μείωσης της εξάρτησης από τις εισαγωγές πετρελαίου (Οδηγίες 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ).
Η αύξηση των ενεργειακών αναγκών μαζί με την τεράστια αύξηση που έχουν σε όγκο τα υπολείμματα ή παραπροϊόντα βιολογικής προέλευσης από διάφορους κλάδους της παραγωγής με το πρόβλημα διαχείρισης και διάθεσης, συναντώνται με το οικονομικό ενδιαφέρον για το κεφάλαιο. Έτσι προκύπτει η ανάγκη της ανάκτησης της μεγαλύτερης δυνατής ποσότητας υλικών κατάλληλων για άλλες χρήσεις - μία απ' αυτές είναι η παραγωγή Ενέργειας - με τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση των τελικών υπολειμμάτων που θα πάνε για υγειονομική ταφή. Μια πρόταση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είναι και αυτή με πρώτη ύλη τα«βιορευστά» (χρησιμοποιημένα λάδια ποικίλης προέλευσης).
Η άποψή μας σχετικά με τις εγκαταστάσεις που αξιοποιούν βιομάζα (όπως και οτιδήποτε άλλο) για παραγωγή ενέργειας πρέπει να εξετάζεται ενιαία και διαλεκτικά, στις τρεις πτυχές:
α)Ιδιοκτησιακό (φορέας χρηματοδότησης - διαχείρισης). Ποιος και για ποιον,
β) Τεχνολογία (μέθοδος),
γ) Χωροθέτηση.
Καθώς και η επίδραση του τρίπτυχου στον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Κυρίαρχο θεωρούμε το ιδιοκτησιακό.
Υποστηρίζουμε την πλήρη απαγόρευση άσκησης κάθε ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της Ενέργειας, με οποιαδήποτε μορφή, έστω κι αν πάρει όλα τα μέτρα ασφαλούς λειτουργίας των εγκαταστάσεων, με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. Ο ιδιώτης βλέπει μόνο το κέρδος του όλα τα άλλα έπονται. Το πλήθος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιήθηκε σε πρώτη φάση στις ΑΠΕ, είτε απορροφήθηκαν στην πορεία, είτε βρέθηκαν σε θέση πλήρους εξάρτησης από μονοπωλιακές επιχειρήσεις και τις τράπεζες.
Φυσικά, μας ενδιαφέρει ζωηρά η επιλογή ασφαλούς τεχνολογίας, η λήψη μέτρων προστασίας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος. Ο ιδιώτης, ιδιοκτήτης των εγκαταστάσεων, δεν μπορεί να το εγγυηθεί. Αυτό φανερώνει και ο τρόπος που πάνε να ξεφυτρώσουν οι συγκεκριμένες μονάδες (συχνές αλλαγές στις αδειοδοτήσεις). Γνωρίζουμε ότι ασφαλείς τεχνολογίες παραγωγής Ενέργειας υπάρχουν και βελτιώνονται συνεχώς. Δεν αξιοποιούνται όμως γιατί κοστίζουν και περιορίζουν το κέρδος της επιχείρησης. Η χωροθέτησητων εγκαταστάσεων αφορά στον καθορισμό των θέσεων των μονάδων με βάση τα διαθέσιμα αποθέματαπρώτης ύλης, τη συμβατότητα με άλλες χρήσεις γης γενικότερα, την προσπελασιμότητα κ.λπ.
Ενέργεια για να εξυπηρετηθούν οι λαϊκές ανάγκες και όχι για να πλουτίσουν λίγοι ιδιοκτήτες.
Ο τομέας της Ενέργειας και των καυσίμων είναι τόσο μεγάλης στρατηγικής σημασίας για το λαό και τη χώρα, που το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει από σήμερα να παλεύει να επιβάλει την παρεμπόδιση κάθε «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης, την απαγόρευση ανάμειξης των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων σε σύνδεση με την πάλη για ενιαίο φορέα Ενέργειας κοινωνικής ιδιοκτησίας. Η μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές πετρελαίου και την παραγωγή Ενέργειας με ανάπτυξη και των εναλλακτικών μορφών, από κοινωνικοποιημένο φορέα, θα είναι επίσης στόχος μιας λαϊκής εξουσίας στην Ελλάδα.
Για το συγκεκριμένο θέμα.
Δικαιολογημένα έχει ξεσηκωθεί η τοπική κοινωνία και έχει ισχυρές επιφυλάξεις για την ίδρυση και λειτουργία των μονάδων.
Οι 4 μονάδες θα λειτουργήσουν:
- μέσα σε εθνικό πάρκο λ/θ Μεσολογγίου – Αιτωλικού που είναι τόσο μολυσμένο
- μέσα σε προστατευμένη περιοχή από συνθήκη ΡΑΜΣΑΡ
- μέσα σε κάμπο υψηλής γεωργικής παραγωγικότητας
- οι μονάδες θα λειτουργούν αυτόματα (ελάχιστοι εργαζόμενοι)
Κανείς δεν ρώτησε την τοπική κοινωνία, η οποία θα δέχεται ότι απόβλητο βγάζουν οι μονάδες, αέριο, στερεό, υγρό, γιατί δεν υπάρχει σύστημα με μηδενικά απόβλητα, με επιβάρυνση στην υγεία και στην αγροτική παραγωγή.
Όχι μόνο θα έχει επιβάρυνση αλλά θα πληρώνουμε και για τη λειτουργία τους.
Η τιμή πώλησης του ρεύματος που θα παράγουν οι μονάδες στη ΔΕΗ, είναι υψηλή & συμφωνημένη(ν. 3851/2010) από μονάδα βιομάζας ισχύος <1ΜW 0,2 ευρώ/ΚWh Ενώ η τιμή χρέωσης της ΔΕΗ προς τους καταναλωτές είναι: για το οικιακό 0,10252 ευρώ/KWh , για βιομηχανικό 0,13ευρώ/KWh. Ο λογαριασμός της διαφοράς είναι ευνόητο σε ποιόν πηγαίνει. Οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που εξειδικεύουν και υλοποιούν την πολιτική της ΕΕ, στην ενέργεια είναι μεγάλες. Η πολιτική αυτή είναι υπέρ του κεφαλαίου, με το άνοιγμα νέων πεδίων για την κερδοφορία επιχειρηματικών ομίλων, είναι η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος, δηλαδή της επίθεσης διαρκείας κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, επίθεση που κλιμακώνεται με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, τα νέα φορομπηχτικά και άλλα μέτρα. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν πολλούς λόγους να ματαιώσουν την κατασκευή και λειτουργία αυτών των μονάδων. Η οργανωμένη πάλη τους είναι ο αποφασιστικός παράγοντας στο να μπουν εμπόδια σε αυτή την αρνητική εξέλιξη. Όλοι οι εκλεγμένοι, σε δήμο, περιφέρεια, βουλή που ενδιαφέρονται για το λαϊκό συμφέρον και όχι των επιχειρηματικών ομίλων, οφείλουν και πρέπει να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση αυτού του αγώνα.