Έχοντας ως «φόντο» ένα από τα πιο παλιά σπίτια του Μεσολογγίου το απόγευμα της περασμένης Κυριακής (18/6/2017) πραγματοποιήθηκε στον κήπο του «πέτρινου» δημαρχείου από τη «ΔΙΕΞΟΔΟ» μια εκδήλωση που «ξύπνησε» μνήμες του παρελθόντος και ταυτόχρονα ανέδειξε την ευθύνη και την ανιδιοτελή προσφορά στο κοινωνικό σύνολο.
Ο δημοσιογράφος Βασίλης Πάικος, ως κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση αφού εξήρε την αφοσίωση και την επί μία συνεχή εικοσαετία πολυσχιδή προσφορά της ΔΙΕΞΟΔΟΥπου κατόρθωσε να εξελιχθεί σε έναν ιδεατό αλλά και ιδανικό χώρο πολιτισμού καθιστώντας όλους τους Μεσολογγίτες «συνιδιοκτήτες» της, ανέπτυξε το θέμα «Το Μεσολόγγι της Αρχοντιάς» και αναφέρθηκε στον φλογερό «Μεσολογγιτισμό» των κατοίκων της πόλης με την ιδιαίτερη συναισθηματική, ψυχική και αισθητική αρχοντιάς τους, για αυτούς που έχουν «μπολιαστεί και δεσμευτεί, λες με όρκο βαρύ, με την Αφοσίωση, με την Προσφορά και τη Θυσία». Μια αρχοντιά που, όπως είπε, κληρονομείται από γενιά σε γενιά έχοντας μετεξελιχθεί σε ιδεολογία.
Μετά την ομιλία του κ. Πάικου ακολούθησε η απονομή τιμητικών διακρίσεων σε πολίτες και φορείς της πόλης που με την μακροχρόνια δραστηριότητά τους έχουν συμβάλει στην διατήρηση της ιστορικής μνήμης της πόλης, στην επέκταση της ακτινοβολίας της ή στην διατήρηση της φυσιογνωμίας της.
Κύριο κριτήριο για την επιλογή των διακριθέντων αποτέλεσε η μακρόχρονη και αναγνωρισμένη από το κοινωνικό σύνολο προσφορά, με ενδεικτικό χρόνο την 25ετία ή την προσφορά μεγάλων ή και ιδιαίτερων υπηρεσιών.
Όπως τονίζεται στο σχετικό πρακτικό της «ΔΙΕΞΟΔΟΥ» που ανέπτυξε ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Νίκος Κορδόσης : «Ανάλογες εκδηλώσεις διατύπωσης δημόσιων ευχαριστιών σε υπηρέτες της διαρκούς προσφοράς προς την πόλη θα επαναληφθούν και στο μέλλον αφού, για την «οικογένεια» της «Διεξόδου», το Μεσολόγγι δεν αποτελεί απλά και μόνο τον τοπικό προσδιορισμό του χώρου στον οποίο γεννήθηκαν ή επέλεξαν να ζήσουν και να δραστηριοποιηθούν τα μέλη της αλλά αποτελεί όραμα, ιδέα και σύμβολο που το υπηρετούν δια βίου όλοι όσοι αισθάνονται Μεσολογγίτες.»
Έτσι ο Πολιτιστικός Οργανισμός «ΔΙΕΞΟΔΟΣ»στο πλαίσιο της εκδήλωσης που συντόνισε υποδειγματικά η Ειρήνη Καρανικόλα απένειμε τιμητικές διακρίσεις στους:
1)Στους ιστορικούς και ιστοριοδίφες
Κυρίους Νικόλαο Κολόμβα, Μιχάλη Κοτίνη και Σπύρο Σακαλή διότι με τις επί δεκαετίες ιστοριοδιφικές τους ενασχολήσεις, τα συνεχή συγγραφικά τους έργα και τις τεκμηρίωνες απόψεις τους για τα μεγάλα γεγονότα της πόλης και των πρωταγωνιστών του αγώνος διατήρησαν ζωντανή την ιστορία του Μεσολογγίου.
Επίσης στον κ. Κώστα Καρκανιά διότι με την έμπρακτη συμπαράστασή του στο έργων των προαναφερθέντων, μέσω της ΑΛΦΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ, συνέβαλε στην προαγωγή, διάχυση και επέκταση της ακτινοβολίας της πόλης και της μοναδικότητας της ιστορίας της.
2)Στους λαογράφους
Κυρίους Βασίλειο Βλαχόπουλο, Γεώργιο Κοκοσούλα και Γιώργο Φωτεινό διότι με τα επί 50ετία και πλέον συνεχή δημοσιεύματά τους, τα εκδοθέντα βιβλία τους και τον κυρίαρχο προσανατολισμό της σκέψης τους στην παρουσίαση της φυσιογνωμίας της πόλης και των κατοίκων της από την σύσταση του Κράτους μετά την Επανάσταση μέχρι το πρώτο μισό του 20 αιώνα, κατέγραψαν την λαογραφία του Μεσολογγίου.
3)Σε όσους «επεκτείνουν» το όνομα Μεσολόγγι
Και συγκεκριμένα στον κ. Νίκο Αλιάγα διότι με την διεθνή παρουσία του και τον ποικιλοτρόπως διαφημιζόμενο τόπο καταγωγής του επεκτείνει την φήμη της πόλης
Στη Βυρωνική Εταιρεία Μεσολογγίου διότι με την πραγματοποίηση των διεθνών φοιτητικών συνεδρίων ο απόηχος της πόλης βγαίνει και εκτός των ορίων της χώρας.
Στον κ. Χρήστο Καρανάσο διότι ιδρύοντας στην πόλη το 1958 ραδιοφωνικό σταθμό έδωσε την δυνατότητα στο Μεσολόγγι να ακούγεται η φωνή του «εκτός των τειχών». Και
Στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Μεσολογγίου διότι με την πέραν του μισού αιώνος παρουσία του στα ερτζιανά επεξέτεινε την ακτινοβολία του Μεσολογγίου σε ολόκληρη την δυτική Ελλάδα.
4)Στους «ανεξάρτητους» εθελοντές που εντελώς αθόρυβα, χωρίς να ανήκουν σε συλλόγους και ομάδες, και χωρίς να επιζητούν την οποιαδήποτε επιβράβευση φροντίζουν καθημερινά το Μεσολόγγι.
Με τον κίνδυνο να έχουν παραληφθεί αξιόλογοι συμπολίτες, η ολομέλεια της «Διεξόδου» θέλει να εκφράσει δημόσια το «ευχαριστώ» της στον εκ των πρωτοπόρων της προσφοράς κ. Γεράσιμο Τζάνο που δενδροφύτευσε και επί δεκάδες χρόνια φρόντισε όλα σχεδόν τα υπάρχοντα αλσύλλια της πόλης. Και στους κυρίους Λάμπρο Μπαλαούρα και Βασίλη Πλαστήραπου αναμόρφωσαν και ανέδειξαν τον περιβάλλοντα χώρο γύρω από το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευούλας
Στον κ. Θεόκλητο Μοσχόπουλο που σε καθημερινή βάση περιποιείται τα δένδρα του πεζοδρομίου της Κλείσοβας και καθαρίζει την ακτή της από την Πρώτη μέχρι την Τετάρτη Καμάρα.
Στον κ. Κώστα Παπακώστα που σε καθημερινή βάση σκαλίζει, ποτίζει και καθαρίζει τα αλσύλλια του λιμανιού και της Πλώσταινας. Και
Στον κ. Τάκη Χρύσανθο που επίσης σε καθημερινή βάση κλαδεύει και ασβεστώνει όλα τα δένδρα της πόλης.
Τέλος η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απονομή έκφρασης ενός δημοσίου «ευχαριστώ» μετά θάνατον, σε τρείς συμπολίτες για την ξεχωριστή του καθενός από αυτούς προσφορά στον Μεσολόγγι.
Συγκεκριμένα απονεμήθηκε δημόσιο «ευχαριστώ» :
Στον Γεράσιμο Κασόλα διότι με την ιδιότητά του ως Πρόεδρος του φιλολογικού συλλόγου «Κωστής Παλαμάς», πρωτίστως όμως με τις προσωπικές του ενέργειες, τις παραστάσεις και αιτήματά του σε ακαδημαϊκούς, υπουργούς, πρεσβευτές και πανεπιστημιακούς, τα συνεχή δημοσιεύματά του σε αθηναϊκές εφημερίδες αλλά και την μέσω της ιδρυθείσης τότε στο Μεσολόγγι Κοσμητείας Εθνικού Τοπίου κατόρθωσε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 να περισώσει από την αποξήρανση το μεγαλύτερο τμήμα της λιμνοθάλασσας της Κλείσοβας έστω και στην μορφή που σήμερα βρίσκεται μετά τις παρεμβάσεις που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια.
Στον Χρήστο Κωνσταντίνου, διότι με την κυκλοφορία των «Μεσολογγίτικων Χρονικών» που εξέδιδε από το 1973 και την αποκλειστική ενασχόληση της εφημερίδας επί 45 συνεχή χρόνια μόνο με θέματα της πόλης συνέβαλε στην διατήρηση της ιστορικής και πολιτιστικής ταυτότητας του Μεσολογγίου.
Και τέλος στον Βασίλη Λαμπρόπουλο διότι με την ιδιότητά του ως ειδικός σύμβουλος το έτος 1980 του Υπουργού Παιδείας συνέβαλε, αν όχι αποκλειστικά, τουλάχιστον όσο ελάχιστοι στην ίδρυση των τότε ΚΑΤΕΕ που στη συνέχεια μετεξελίχθηκαν σε ΤΕΙ με τα πολλαπλά γνωστά οφέλη που έφεραν στην πόλη και την περιοχή.