Από τη Λαϊκή Ενότητα Μεσολογγίου εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση για την συμπλήρωση αύριο 5 Ιουλίου, δυο χρόνων από το δημοψήφισμα:
" Ακριβώς δύο χρόνια πριν…
Μέσα σε πρωτοφανείς συνθήκες τρομοκράτησης και μία άνευ προηγουμένου εκστρατεία εκβιασμών και χειραγώγησης, είπες ένα περήφανο ΟΧΙ σε νέα μέτρα λιτότητας, ένα μεγαλειώδες ΟΧΙ σε νέα μνημόνια.
Και τι ακολούθησε;
Το ΟΧΙ σου έγινε σε μία νύχτα ΝΑΙ σε όλα. Η δική σου αδιαμφισβήτητη νίκη μετατράπηκε σε οδυνηρή ήττα. Σου βάφτισαν τον βιασμό της δικής σου θέλησης έντιμο συμβιβασμό. Την εγκληματική τους επιλογή, δική σου σωτηρία και σωτηρία της χώρας. Αυτοί στους οποίους είχες εναποθέσει, και αυτή τη φορά, τις ελπίδες σου είχαν αρχίσει ήδη να θυμίζουν έντονα τους προηγούμενους «σωτήρες» σου.
Δύο χρόνια τώρα προσπαθούν να σε κάνουν να ξεχάσεις ότι πάνω από 40 βουλευτές και στελέχη της τότε κυβέρνησης παραιτήθηκαν, εγκαταλείποντας τις καρέκλες της εξουσίας και καταψήφισαν το νέο καταστροφικό μνημόνιο.
Μες την παραζάλη σου από την προδοσία της εμπιστοσύνης σου, από τις καταιγιστικές εξελίξεις εκείνων των ημερών, ψήφισες και πάλι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στο όνομα κάποιου αόριστου παράλληλου προγράμματος και τώρα, δύο χρόνια μετά, ετοιμάζεσαι, να στηρίξεις και πάλι τους σημερινούς ή και τους προηγούμενους «σωτήρες» σου!
Για να κάνουν τι;
Να εφαρμόσουν τα ίδια μνημόνια, την ίδια, καταστροφική για σένα, πολιτική, είτε με «ειλικρίνεια», είτε με ακόμη μεγαλύτερο πάθος!
Έχεις αποφασίσει τώρα ότι δεν γίνεται τίποτε άλλο πια!
Λες ότι εναλλακτική λύση στο δικό σου αδιέξοδο δεν υπάρχει.
Επαναλαμβάνεις με κάθε ευκαιρία, ότι κάθε προσπάθεια αντίστασης είναι εκ των προτέρων χαμένη. Άλλωστε, σε έχουν πείσει, ότι όλοι ίδιοι είναι.
Έτσι η επιλογή των σημερινών ή και πάλι των προηγούμενων σου φαντάζει λύση λογική, λύση ανάγκης, λύση μοναδική!
Αναλογίσου όμως για λίγο: Πως έχεις φθάσει στα συμπεράσματα αυτά;
►Ποιοι και πόσοι μύθοι σου κατέρρευσαν;►Πόσες επαναλαμβανόμενες αναθέσεις της «σωτηρίας» σου σε τρίτους ακυρώθηκαν;
►Πόσες πραγματικά δικές σου προσπάθειες αντίστασης και συλλογικής διεκδίκησης αποδείχτηκαν άκαρπες;
►Μέσα από ποια πληροφόρηση αντιλαμβάνεσαι τα γεγονότα;
►Ποιοι αλήθεια σε ενημερώνουν για την πραγματικότητα γύρω σου;
Σου αποκρύπτουν, παραβιάζοντας ακόμη και την δική τους διάτρητη νομοθεσία περί της λειτουργίας των μέσων ενημέρωσης, οποιαδήποτε άλλη δράση ή άποψη που μπορεί να συγκροτήσει εναλλακτικό δρόμο για τη ζωή σου ή και όταν ακόμη στην παρουσιάζουν την χαρακτηρίζουν σαν γραφική και ακραία, αφού πρώτα την διαστρεβλώσουν απόλυτα!
Αλλά, γι αυτούς που έχουν πλέον την απόλυτη εξουσία στο παρόν και στο μέλλον αυτής της χώρας, στο παρόν και στο μέλλον της ζωής σου, είναι καλύτερα να μην γνωρίζεις:
►ότι υπάρχουν συλλογικότητες πολιτών που καθημερινά αντιστέκονται και συγκρούονται, πολιτικές δυνάμεις που αντιμάχονται τον ζόφο των μνημονίων, που μελετούν, προτείνουν και υπερασπίζονται μία άλλη εναλλακτική πολιτική πρόταση.
►ότι η αέναη χρηματοδότηση ενός μη βιώσιμου, και παράνομου χρέους, ισοδυναμεί με την δική σου εξαθλίωση.
►ότι οι συντάξεις και οι μισθοί πείνας δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά ο στόχος των επικυρίαρχων της χώρας και των εσωτερικών τους συνεργατών.
►ότι το μικρότερο κράτος που διαφημίζουν είναι ισοδύναμο με την κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας και παιδείας και την ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων αγαθών.
►ότι η ανάπτυξη που υπόσχονται δεν έχει καμία σχέση με τη δική σου ευημερία, απεναντίας η δική σου φτωχοποίηση αποτελεί προϋπόθεση και εξασφάλιση των δικών τους επιχειρηματικών κερδών.
►ότι το ξεπούλημα και η υποθήκευση σ΄αυτούς της δημόσιας περιουσίας, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην μετατροπή της χώρας σε ιδιότυπη αποικία.
►ότι υπάρχει η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (ΛΑΕ), ένα μέτωπο κομμάτων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων με χιλιάδες μέλη και φίλους σε όλη τη χώρα, που εκπροσωπείται στην ευρωβουλή, και προτείνει συγκεκριμένη ρεαλιστική πρόταση για το σήμερα.
►ότι η εναλλακτική μας πρόταση δεν είναι απλά η αλλαγή του νομίσματος αλλά η ριζική ανατροπή αυτής της καταστροφικής πολιτικής.
Πρέπει όμως να μάθεις ότι:
Η δική μας εναλλακτική πρόταση, στη θέση της χρηματοδότησης του παράνομου χρέους, βάζει την χρηματοδότηση:
των μισθών και των συντάξεων.
την στήριξη ενός δίκαιου και βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος.
την χρηματοδότηση και ανάπτυξη ενός καθολικού και κοινωνικά ελεγχόμενου δημόσιου συστήματος υγείας.
την χρηματοδότηση και μετατροπή τη δημόσιας εκπαίδευσης σε ισχυρό μοχλό δημιουργίας ενός άλλου τύπου πολίτη, στυλοβάτη μιας χώρας με ανεξαρτησία, ελευθερία και πραγματική δημοκρατία.
την χρηματοδότηση δημοσίων έργων υποδομής, βοηθητικών μιας παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανακατεύθυνσης της οικονομίας της χώρας.
Η δική μας εναλλακτική πρόταση, στη θέση του δικού τους μοντέλου εξάρτησης βάζει
την στήριξη ενός άλλου, διαμετρικά αντίθετου προς το σημερινό, παραγωγικού μοντέλου και μέσω αυτού στην ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας και της μετανάστευσης.
Πρέπει όμως να μάθεις ότι:
Η διαγραφή του δημόσιου χρέους δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει και με την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ιδιωτικού χρέους (σεισάχθεια), αφού σε μια κατεστραμμένη οικονομία και μία πτωχευμένη χώρα δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική επανεκκίνηση της οικονομίας της χωρίς αυτά.
Είναι όμως γνωστό ότι τέτοιες πολιτικές απαγορεύονται εντός Ευρωζώνης / Ε.Ε. και ειδικά για την Ελλάδα οι πολιτικές των μνημονίων είναι δεσμευτικές για πολλές δεκαετίες.
Γι΄αυτό, η έξοδος από τη φυλακή του Ευρώ, η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και η σύγκρουση με την ΕΕ δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά βασικές προϋποθέσεις και απαραίτητα εργαλεία για αυτή την άλλη οικονομική και κοινωνική πολιτική.
Είναι όμως ρεαλιστική αυτή η εναλλακτική πολιτική που προτείνουμε;
Προσπαθούν να σε πείσουν ότι ρεαλισμός σήμερα, όπως και πάντοτε, σημαίνει αποδοχή των πολιτικών των μνημονίων, του ζόφου της ανεργίας, της αιματηρής υπερφορολόγισης, της ληστρικής εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, της βίαιης αρπαγής της ιδιωτικής λαϊκής περιουσίας, της καταστροφικής μετανάστευσης, της οικονομικής εξαθλίωσης, της βίαιης κατάργησης κάθε εργατικού δικαιώματος.
Προσπαθούν να σε πείσουν ότι ρεαλισμός σημαίνει υποταγή στα θέλω τους, παραίτηση από το δικαίωμά σου στο όνειρο.
Μιλάνε για τον ρεαλισμό τους σε μία χώρα που τουλάχιστον δύο φορές στην σύγχρονη ιστορία της (επανάσταση του 1821 και εποποιία της εθνικής αντίστασης) έχει καταγράψει τις πιο λαμπρές της σελίδες, όταν στάθηκε κόντρα σ΄αυτόν τον ρεαλισμό.
Μιλάνε για τον ρεαλισμό τους στους κατοίκους μιας πόλης που δοξάστηκε παγκοσμίως όταν από τον ρεαλισμό της σκλαβιάς, επέλεξε τον ρεαλισμό του συλλογικού δρόμου της εξόδου προς την ελευθερία.
Πάνω σε αυτόν τον αναγεννητικό ρεαλισμό της αντίστασης και του συλλογικού αγώνα σας καλούμε να οικοδομήσουμε το δικό μας μέτωπο.
Πάνω στον ρεαλισμό των υποτελών σας καλούμε μαζί να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε το δικό μας απελευθερωτικό για τη ζωή και τη χώρα δρόμο."