Καλημέρα σας! Εδώ και λίγες μέρες έφυγε από κοντά μας ο συμπαθέστατος και αγαπημένος Χρίστος Φασόης. Εμβληματική φιγούρα της Χαριλάου Τρικούπη στο Μεσολόγγι, οικογενειάρχης και κυρίως Άνθρωπος.
Μαζί έκλεισε και τυπικά οριστικά η εποχή του πιο σοβαρού "κοινοβουλίου" της πόλης μας, από την μεταπολίτευση και μετά. Το γνωστό σε όλους μας σαντουιτσάδικο, σνακ μπαρ του Φασόη.
Τι Πνύκα,τι Hyde Park Corner, τι Ρωμαϊκά Λουτρά μου λέτε. Μπροστά στις συνεδριάσεις και τις αφηγήσεις των θαμώνων του Χρίστου δεν πιάνουν μία. Συνήθως η έναρξη της Ολομέλειας ήταν περί την 10ην βραδυνή και το πέρας "όσο τράβαγε".
Υπήρχαν και μεσημεριανές συνεδριάσεις αλλά ήταν κάτι σας τις επιτροπές της Βουλής. Εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, όλων των τάξεων επιστημονικών, εμπορικών, αγροτικών, θρησκευτικών πεποιθήσεων, δημοτικών παρατάξεων κλπ ήταν παρόντες κάθε βράδυ.
Συζητήσεις επί συγκεκριμένων θεμάτων της επικαιρότητας και γενικών. "Επί παντός του επιστητού", με μια φράση.
Φωνές,αντεγκλήσεις,γέλια, "δεν σου ξαναμιλάω", "άσχετε", "τράβα πλύνε κανά πιάτο", "εγώ ρε που όταν βάζεις μπουγάδα μετράει η γυναίκα σου τα μανταλάκια μη χάσεις κανένα"! Και διηγήσεις.
Ιστορίες από το πόλεμο, την Μακρόνησο ή τους Νέους Παρθενώνες ανάλογα από που τα έβλεπε ο καθένας. Μα κυρίως αναλύσεις. Δεν έλειπαν και οι ίντριγκες.
Συνοδευτικά υπήρχαν τα τοστ του Φασόη και τα μπιφτέκια του, κρασί σε νεροπότηρα και φυσικά το εθνικό ποτό της "Αλλαγής", Ουίσκυ.
Σύνθεση; Θα τους αναφέρω όπως και όσους θυμάμαι και αυτούς που έφυγαν και αυτούς που είμαστε ακόμη μαζί. Κότσαρης, Παλκογιάννης, ο Θείος του Παλκογιάννη, Μαραγιάνης, Πατσάρας που δεν είναι μαζί μας και Τζουμερκιώτης, Αναγνωστόπουλος, Πουλής, Δεράου, Καλάκης, Κατσούλης, ο "ουδέποτε" φωνασκών Κώστας Ράπτης και άλλοι πολλοί.
Συμπληρώστε ονόματα αν θέλετε. Εμείς καθόμαστε απέναντι στο "Νέο Καφέ" απολαμβάναμε και ψιλοσυμμετείχαμε. Απόλαυση!
Εύχομαι εκεί που πάει ο Χρίστος να μαζέψει τους απάνω και να περιμένει και εμάς τους κάτω! Τα λέμε.
Απόστολος Αλετράς