Γράφει ο Βασίλης Πάικος
Δημοσιογράφος
Βατικανό 2016. Ο Πάπας Φραγκίσκος αποκαλύπτει σε δημοσιογράφους ότι δέχτηκε μια ισπανίδα που επέλεξε ν’ αλλάξει φύλο και, ως άνδρας πια, παντρεύτηκε. Και δηλώνει: «…Η ζωή είναι ζωή και τα πράγματα πρέπει να τα παίρνουμε όπως έρχονται. Η αμαρτία είναι αμαρτία. Οι τάσεις ή οι ορμονικές ανισορροπίες δημιουργούν τόσα προβλήματα, ώστε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν λέμε ότι όλα είναι τα ίδια. Κάθε περίπτωση πρέπει να την υποδεχόμαστε, να την συνοδεύουμε, να την μελετούμε, να την ξεχωρίζουμε και να την ενσωματώνουμε. Αυτό θα έκανε ο Ιησούς σήμερα… Είναι ένα ανθρώπινο πρόβλημα, ηθικό. Και πρέπει να επιλυθεί όπως είναι εφικτό, πάντα με το έλεος του Θεού, με την αλήθεια, αλλά πάντα με ανοιχτή καρδιά…»
Αθήνα 2017. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ζητά επιτακτικά από την Κυβέρνηση να αποσύρει το σχέδιο νόμου για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Διότι, όπως υποστηρίζει «το φύλο δεν είναι επιλέξιμο, αλλά ως δώρο αποτελεί θείο χάρισμα για τον άνθρωπο». Καλεί δε τον πολιτικό κόσμο «να αρθεί στο ύψος της ευθύνης και της αποστολής του, πέρα από πολιτικά ιδεολογήματα, προκαταλήψεις και την επίκληση του ανεξέλεγκτου δικαιωματισμού…»
Δύο επιλογές, δύο στάσεις, επί του ιδίου θέματος, εκ διαμέτρου αντίθετες. Από εκπροσώπους της χριστιανικής εκκλησίας, της χριστιανικής πίστης αμφότερες. Η κρίση και η σύγκριση επαφίενται στη συνείδηση αλλά και στη λογική του καθενός…
Δύο λέξεις μόνο από την εγκύκλιο της ελλαδικής εκκλησίας. «Ανεξέλεγκτος δικαιωματισμός». Ως στοιχείο αρνητικό, απορριπτέο, εξοβελιστέο, προς αποφυγή. Που πάει να πει όχι στην χωρίς όρια και χωρίς έλεγχο παροχή δικαιωμάτων στον άνθρωπο. Είναι ακριβώς εκεί όπου αποκηρύσσεται μετά βδελυγμίας ο διαφωτισμός. Εκεί όπου ο σκοταδισμός απολαμβάνει την πλήρη εννοιολογική του επάρκεια. Εκεί όπου γυρίζεις περιφρονητικά την πλάτη σε όλες τις κατακτήσεις του πολιτισμού της εποχής μας. Μαζί και στην Χάρτα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και είναι εκεί όπου η Εκκλησία της Ελλάδος δείχνει ν’ αδιαφορεί στην εντέλεια για την αναζήτηση της ισορροπίας και , εντέλει, της ευτυχίας για τον άνθρωπο. Προκειμένου για την κατηγορία εκείνη των ανθρώπων, την όσο μεγάλη , την όσο μικρή, που αισθάνονται ότι, από γεννησιμιού τους, είναι εγκλωβισμένοι σε λάθος σώμα. Ναι ακριβώς, η Εκκλησία της Ελλάδος αδιαφορεί για όλ’ αυτά. Της λείπει η «ανοιχτή καρδιά» θα σημείωνε ο Πάπας Φραγκίσκος.
Κατά τα λοιπά, και βέβαια η ελλαδική εκκλησία εννοεί, παγίως, να εμποδίζει την κοινωνία να κάνει ένα βήμα μπρος. Εννοεί να τραβά την κοινωνία βιαίως προς τα πίσω. Στον μακαριστό Χριστόδουλο ανήκει εξ’ άλλου το σύνθημα «Όπισθεν ολοταχώς». Και απ’ ό,τι δείχνει η εξέλιξη των πραγμάτων, και παρ’ ό,τι ελπίσαμε και πιστέψαμε το αντίθετο, «ο Χριστόδουλος ζει, αυτός τους οδηγεί». Εννοεί λοιπόν η ελλαδική εκκλησία να εμποδίζει την κοινωνία να κάνει ένα βήμα μπρος. Όπως έκανε με τον πολιτικό γάμο, όπως έκανε με τις ταυτότητες, όπως έκανε με το σύμφωνο συμβίωσης, όπως έκανε με την αποτέφρωση, όπως έκανε με το μάθημα των θρησκευτικών, όπως έκανε με το τζαμί. Για να μείνουμε μονάχα σε κάποια από τα δεδομένα της εποχής μας. Γιατί αν πούμε να πάμε λίγο παραπίσω, θα χάσουμε το λογαριασμό.
Και καλά η ελλαδική εκκλησία, αυτή είναι. Το ξέρουμε, το ζούμε. Όμως η ευθύνη, η τελική ευθύνη για το αν θα προχωρήσει ή όχι η ελληνική κοινωνία, ανήκει στο πολιτικό σύστημα της Χώρας. Το οποίο, εξ΄ άλλου, εκλέγεται από το λαό και λογοδοτεί σ’ αυτόν. Ε λοιπόν η ιστορία έχει δείξει πως η υποχωρητικότητα απέναντι στις επιταγές της εκκλησίας, όχι μονάχα δεν συμβάλει στην «καταλαγή», αλλά αντιθέτως πριμοδοτεί την κοινωνική και την πολιτική εκκλησιαστική απληστία. Τα θέλει όλα η Εκκλησία, τα απαιτεί όλα. Και δεν σταματά πουθενά. Μ’ αυτή την έννοια σημείο-τομή, αρνητικό στοιχείο- τομή, σε ό,τι αφορά στην σημερινή Κυβέρνηση, υπήρξε η απομάκρυνση του Νίκου Φίλη από το Υπουργείο Παιδείας. Η θεωρηθείσα, στο συμβολικό έστω πεδίο, ως προσπάθεια εξευμενισμού του Αρχιεπισκόπου. Ασχέτως αν, επί της ουσίας, δεν άλλαξε τίποτα από την πολιτική Φίλη στο Υπουργείο. Οι συμβολισμοί, κάποτε, έχουν μεγαλύτερο βάρος και από την ουσία.
Η ιστορία διδάσκει. Αν το πολιτικό σύστημα της Χώρας δεν την ακούει, τόσο το χειρότερο για κείνο, τόσο το χειρότερο για όλους μας. Και δεδομένου ότι επίκειται η συνταγματική αναθεώρηση, ναι εκεί θα κριθούν όλα. Εκεί είναι που μπορούν και πρέπει να ξεκαθαριστούν όλα. Ιδού η Ρόδος…
Αναδημοσίευση από τον athina984.gr