Γράφει ο Γιάννης Αναγνωστόπουλος
Διευθυντής – ΠΕΔΥ ΚΥ Αιτωλικού
Πρώην Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
Τα χρόνια της παγκόσμιας κρίσης, μετά το 2008, οι πολίτες σε κάθε γωνιά του κόσμου έρχονται αντιμέτωποι με δραστικές και εκκωφαντικά επιταχυνόμενες μεταλλάξεις σε κάθε έκφανση της ζωής τους. Πολιτικοί συσχετισμοί, οικονομικά μοντέλα, κοινωνικά κεκτημένα, εθνικές ταυτότητες και ιδεολογίες του παρελθόντος έχουν παραδοθεί σε μια ανεξέλεγκτη αναδιαμόρφωση των παγκόσμιων δεδομένων.
Μια από τις τάσεις αυτές είναι ο λεγόμενος «Περιφερειασμός» (Regionalism), η διάθεση δηλαδή των περιφερειών να διεκδικούν και να επιδιώκουν μεγαλύτερη αυτονομία, απόσχιση ή ανεξαρτησία από τα εθνικά κράτη στα οποία ανήκουν. Πρόσφατο, φυσικά, παράδειγμα η διαδικασία του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας από την Ισπανία. Συνεχίζοντας την αναζήτηση των μέσω μεταστροφής των κοινωνιών, δε μπορούμε να μην αναφερθούμε στον διαρκώς αναπτυσσόμενο ακροδεξιό σοβινισμό στις χώρες τις Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης, με τρανό παράδειγμα την είσοδο ακροδεξιού κόμματος (AfD) στην γερμανική Βουλή (Bundestag) μετά από 60 χρόνια. Επιπρόσθετα, δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρεί τα εναλλασσόμενα δεδομένα σε διεθνές επίπεδο, αυτό που οι διεθνείς σχέσεις αποκαλούν «παγκόσμια τάξη». Κυβερνοεπιθέσεις, ασύμμετρες απειλές, επηρεασμός εκλογικών σωμάτων μέσω αλγορίθμων και κοινωνικών δικτύων, καθώς και η «καθημερινοποίηση» της τρομοκρατίας σε πόλεις της Δύσης αποτελούν μια παγκόσμια αταξία, που σαν πρόδρομος δίνει το στίγμα των μελλούμενων.
Όλα τα παραπάνω συντελούνται δημιουργώντας δυνάμεις κραδασμού και αστάθειας ακόμα και στις δυνάμει ακίνδυνες και σταθερές χώρες της Ένωσης. Άμεσο απότοκό τους: να οδηγούμαστε σε αχαρτογράφητες εξελίξεις που γεννούν με την σειρά τους αναδυόμενες ροπές αποδομήσεων και ανατασσόμενες δυνάμεις αποσκιρτήσεων. Στο παγκόσμιο, αυτό, κάδρο της αμφισβήτησής, όλοι οφείλουμε να μην εθελοτυφλούμε μπροστά στα διλήμματα, τους κινδύνους και τις ιστορικές υπερβάσεις που καλούμαστε να αναλάβουμε.
Οι συνθήκες που διαμορφώνονται επιβάλλεται να μας βρουν μπροστά τους. Συνεκτικά, συναινετικά, ας διαμορφώσουμε την κοινή γραμμή πλεύση μας, αντιμετωπίζοντας εγχώριους και εξωτερικούς κινδύνους, όπως αρμόζει σε μια παράταξη που οραματίστηκε, σύνθεσε και υλοποίησε την Σύγχρονη Ελλάδα, όσο και να προσπαθούν να το λοιδορούν κάποιοι αυτό δεν αλλάζει.
Όλοι μαζί, διεκδικητές, υποστηρικτές, μέλη και φίλοι, ας υπερβάλουμε εαυτόν, ας ορίσουμε με αρμονία και διορατικότητα την ταυτότητά μας, μια ταυτότητα που να στηρίζεται αμιγώς στις αξίες που επιθυμούμε να διέπουν την εθνική διακυβέρνηση και την λαϊκή έκφραση. Να οριοθετήσουμε το συλλογικό μας όραμα για την Νέα Ελλάδα, μια Ελλάδα υγιή, που να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις, έχοντας ως προμετωπίδα της την διευρυμένη Δημοκρατία, την συνεργασία, την αναγνώριση των λαθών του παρελθόντος ως αρωγό μελλοντικής αποφυγής τους.
Είναι η ώρα να μιλήσουμε για τα μεγάλα ζητήματα χωρίς φόβο, μένοντας πιστοί στο μέγεθος της κληρονομιάς μας. Να μιλήσουμε για την κλιματική αλλαγή, την ανεξέλεγκτη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την τιθάσευση των ανισοτήτων που παρατηρούνται στην χώρα μας, αλλά και σε πολλά αναπτυσσόμενα κράτη της Δύσης.
Αυτά τα παγκόσμια ερωτήματα, μαζί με τις ουσιαστικές και ρεαλιστικές προτάσεις μας για την υπεράσπιση των Ελλήνων πολιτών και των προσπαθειών τους, οφείλουν να αποτελούν την καθημερινή μας ατζέντα, εντάσσοντας τα ζητήματα της ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών ή όποιας άλλης θεσμικής καθυστέρησης σε θέματα ελάσσονος σημασίας, τα οποία πιθανότατα δεν βοηθούν τους απεγνωσμένους πολίτες να δουν σε μας την διέξοδο που ψάχνουν ανάμεσα σε μια αποθαρρυντικά αναποτελεσματική κυβέρνηση, και μια τελματώδη, αλαζονική αντιπολίτευση, εγκλωβισμένη στην δημοσκοπική της κυριαρχία.
Καλό μας αγώνα !