Μια ανείπωτη τραγωδία βιώνει από
το απόγευμα της Δευτέρας η χώρα μας θρηνώντας τα δεκάδες θύματα που
απανθρακώθηκαν ή πνίγηκαν στην Ανατολική Αττική εξαιτίας μιας δασικής πυρκαγιάς…
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και πριν 11 χρόνια το 2007, στην Πελοπόννησο.
Παρά το γεγονός ότι και τότε,
είχαν λεχθεί και είχαν επισημανθεί πολλά, για τα αίτια της τραγωδίας εκ των
πραγμάτων η Ελληνική Πολιτεία έπραξε τα ελάχιστα, τα χρόνια που ακολούθησαν για
την κατάρτιση ενός εφικτού σχεδίου πολιτικής προστασίας με συγκεκριμένους
ρόλους για τους κρατικούς φορεία αλλά και παιδευμένους πολίτες στην αντιμετώπιση
φυσικών φαινομένων.
Η εκατόμβη νεκρών που θρηνεί η
χώρα μας από το απόγευμα της Δευτέρας πρέπει να αποτελέσει την θρυαλλίδα για τον
επαναπροσδιορισμό της λειτουργίας αυτού που λέμε "μηχανισμός πολιτικής προστασίας" και ταυτόχρονα ο πολιτικός κόσμος της χώρας σε όλες τις βαθμίδες της διοίκησης
να αντιληφθεί επιτέλους την ευθύνη έναντι των πολιτών, κάνοντας ένα βήμα εθνικής συνεννόησης για τα αυτονόητα για να μπει οριστικό τέλος
σε παθογένειες και ιδεοληψίες που επέτειναν το εύρος της τραγωδίας.
Μόνο έτσι πιστεύουμε ότι στο
μέλλον δεν θα ζήσουμε ανάλογες τραγωδίες… είτε από πυρκαγιές, είτε από πλημμύρες, είτε από σεισμούς...