Σελίδες

Τετάρτη 22 Μαΐου 2019

"ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΤΟ ΕΤΟΣ 2019" - Η ΓΝΩΜΗ ΕΝΟΣ ΑΠΛΟΥ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥ


Γράφει ο Περικλής Αθ. Κουνέλης
Οικονομολόγος


Με θλίψη πραγματική βλέπω τα γεγονότα στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, όσον αφορά τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές  τον ΜΑΙΟ ΤΟΥ 2019
Από πού ν αρχίσω και που να τελειώσω?
Κοκορομαχίες χωρίς αντίκρισμα μεταξύ των υποψηφίων, ίντριγκες, υποσχέσεις, εκατέρωθεν απειλές, απουσία αναπτυξιακών προγραμμάτων και θέσεων και όλα αυτά ενώ το ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ βουλιάζει στην εγκατάλειψη,  στην ερήμωση και στην απομόνωση.
Ο κύριος Δήμαρχος άκουσα σε μια ομιλία του να μέμφεται ότι δεν βλέπει να είναι υποψήφιοι κάποιοι γνήσιοι Μεσολογγίτες, εν αντιθέσει με τον ίδιο, ο οποίος δεν είναι γέννημα θρέμμα  Μεσολογγίτης, αλλά είναι υποψήφιος.
Ο κύριος Δήμαρχος ίσως αγνοεί τα παρακάτω.
Δυστυχώς, όπως και στην οικονομία και δη στην Νομισματική πολιτική, έτσι και στην πολιτική γενικότερα ισχύει ο νόμος του ΓΚΡΕΣΑΜ, ο οποίος λέει,  όταν κυκλοφορούν παράλληλα δύο νομίσματα, ένα μεγάλης αξίας και ένα ευτελές, τότε το κακό νόμισμα διώχνει, από την κυκλοφορία το καλό, λόγω του ότι το καλό, οι πολίτες το αποθηκεύουν .



Έτσι λοιπόν  και η ανυπαρξία των εμπλεκομένων στα Δημοτικά δρώμενα και όχι μόνο, διώχνουν τους ικανούς, οι οποίοι βλέποντας αυτή την κατάσταση  απομακρύνονται και δίδουν το χώρο στους ανίκανους .
Κι όμως αν η πολιτεία το ήθελε πραγματικά και δεν τους βόλευε  αυτή η κατάσταση γιατί περί αυτού πρόκειται, θα μπορούσε να νομοθετήσει ότι να απαγορεύεται ρητά στον οποιοδήποτε εκλέγεται  μια φορά και καταλαμβάνει μια  θέση να  διεκδικήσει δεύτερη θητεία.
Εδώ ολόκληρη ΗΠΑ έχει νομοθετήσει ότι απαγορεύεται  να εκλεγεί πρόεδρος πάνω από δύο φορές και δεν μπορεί η Ελλάδα να νομοθετήσει να μην μπορεί πάνω από μια περίοδο να  διεκδικήσει  δεύτερη θητεία ό εκάστοτε δήμαρχος
ΟΙ λόγοι νομίζω είναι προφανείς και έχουν να κάνουν με την επιλογή της πολιτείας να επικρατούν οι ανίκανοι και τα πειθήνια όργανα τους, για να είναι πάντα υποταγμένοι και να μη μπορούν να διεκδικήσουν αυτά τα οποία δικαιούται η κάθε πόλη.
Κλασσικό παράδειγμα η ίδρυση στο ΑΓΡΙΝΙΟ αν είναι δυνατόν τμήματος ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ. Είδε κανείς καμία αντίδραση από τον υπεύθυνο ΔΗΜΑΡΧΟ?
Και με αυτό τον τρόπο διώχνοντας τους ικανούς συνειδητά έμειναν να είναι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι άτομα τα οποία συμμετέχουν για προσωπικά κυρίως οφέλη.
Και όμως υπάρχουν ακόμη πολίτες οι οποίοι προτιμούν να πεθάνουν όρθιοι, παρά να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους έρποντας .
Πόσοι όμως είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να επιλέξουν τον δύσκολο αυτό δρόμο ?
ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΟΝΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ