Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλης
Πρώην δήμαρχος Ιεράς Πόλεως
Μεσολογγίου
Κλείνοντας συνέντευξη του στην
efsyn (3/8/2019), ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργό Άκης Σκερτσος γράφει:
"Στο ερώτημα, λοιπόν, τι
είναι προοδευτικό και τι είναι συντηρητικό στον 21ο αιώνα, μια απάντηση μπορεί
να δοθεί: η άποψη ότι οι παθολογίες είναι πεπρωμένο είναι
βαθιά συντηρητική. Γι' αυτό οφείλουμε να τολμήσουμε μια πιο δημοκρατική
αλλά πιο ορθολογική οργάνωση του κράτους".
Ορθή η παραπάνω θέση του κ. Σκερτσου,
μόνο που αντιφάσκει πλήρως με την αντίληψη του νομοσχεδίου περί "κυβερνησιμοτητας
των Ο.Τ.Α.", αφού:
1. Νομοθετείται το "πεπρωμένο
της παθολογίας" της μη συνεργασίας των αιρετών
και των παρατάξεων τους σε τοπικό επίπεδο στην
"ενός ανδρός αρχή".
Αν η συγκεκριμένη κυβερνητική
πρακτική δεν αποτελεί μια βαθειά αντιδημοκρατική και συντηρητική στάση στον 21ο
αιώνα, τότε πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί; Πως είναι δυνατόν μια κυβέρνηση
που αυτοχαρακτηρίζεται ως "φιλελεύθερη", να νομοθετεί πως για παρεμβάσεις
τοπικού χαρακτήρα (ύδρευση, διαχείριση απορριμμάτων, χρηστή οικονομική
λειτουργία, φωτισμός, έργα ΕΣΠΑ), οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των τοπικών
κοινωνιών είναι ανίκανοι να συνεννοηθούν και επιβάλλεται ο νόμος του
"απόλυτου μονάρχη" ( Δημάρχου, Περιφερειάρχη), για να λειτουργήσουν
οι Ο.Τ.Α., ανεξαρτήτως δε του ποσοστού που έλαβε ο συνδυασμός αυτού στο Α γύρο
των εκλογών;
Επιπλέον πως μπορεί να γίνει αυτό
πιστευτό, όταν στο δεκαετή κύκλο της κρίσης δοκιμάστηκε κάθε σχεδόν μορφή
κυβερνητικής συνεργασίας στο επίπεδο της κεντρικής εξουσίας, αλλά οι
συνεργασίες σε τοπικό επίπεδο είναι αδύνατες!
Δυστυχώς εν έτει 2019, η κεντρική
εξουσία αδυνατεί για μια ακόμη φορά να κατανοήσει πως η εγχώρια παθογένεια
της δημόσιας διοίκησης οφείλεται στον "εκρηκτικό" συνδυασμό υπερσυγκεντρωτισμου
και γραφειοκρατίας, αντίληψη την οποία υιοθετεί στον
υπερθετικο βαθμό το συγκεκριμένο νομοθέτημα.
2. Αποκλείεται ουσιαστικά
η συμφωνία των δημοτικών παρατάξεων, αφού
στο νέο νόμο αναφέρεται ρητά πως "οι συμπράττουσες παρατάξεις αποτελούν ενιαία
Παράταξη, που εισέρχεται σε όλα τα
δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των συμπραττουσών
παρατάξεων και λογίζεται ως η Παράταξη
με την οποία εξελέγη ο
Δήμαρχος".
Επομένως, ακόμη και η προ ολίγων
μηνών λαϊκή ετυμηγορία δεν έχει την παραμικρή
αξία. Μπορεί οι πολίτες να ψήφισαν την Α παράταξη και όχι εκείνη του
δημάρχου, αλλά αν αυτή συνεργαστεί καθίσταται "παράταξη του Δημάρχου"!
Όλα βορά στο βωμό της "κυβερνησιμοτητας".
Εύγε. "Η δημοκρατία στο
απόσπασμα" και δίχως ίχνος αντισυνταγματικότητας....
Επιπλέον, προβλέπεται πως μια
δημοτική παράταξη για να καταθέσει στο Δημοτικό Συμβούλιο προτάσεις "εναλλακτικές
σε αυτές του δημάρχου", τότε αυτές θα πρέπει να
συνοδεύονται από αντίστοιχες εισηγήσεις των υπηρεσιών. Δηλαδή
οι υπηρεσίες θα εισηγούνται επί δύο η τριών διαφορετικών προτάσεων! Τραγελαφος
και στην πράξη οι προτάσεις της αντιπολίτευσης θα απορρίπτονται "ως
μη επαρκώς αιτιολογημένες".
3. Ενισχύεται η απολυταρχία
του ΕΝΟΣ και ταυτόχρονα αποδυναμώνεται η οποία
αποτελεσματικότητα της διοίκησης, αφού ακόμη και στο εξάμηνο
μπορεί να αλλάζουν οι συνεργάτες εκείνου που τους όρισε.
Η ορθολογική διοίκηση στο
απόγειο της!
4. Καθίσταται δευτερεύουσα η
λειτουργία των Τοπικών Συμβουλίων, ότι πιο ριζοσπαστικό
κυοφορούσε ο προηγούμενος νόμος.
Η μοναδική αποφασιστικού
χαρακτήρα αρμοδιότητα που τους παρείχε ο "Κλεισθένης" αρεται, αυτή τη
φορά μετά από πρόταση της ΚΕΔΕ (Πατούλης και "δημοκρατικές
δυνάμεις"), στο όνομα της "αντισυνταγματικότητας", παρ' όλο που ουδείς
μέχρι σήμερα προσέφυγε κατά αυτής.
Τι και αν στήθηκαν κάλπες και
μάλιστα με τη συμμετοχή πολλών νέων ανθρώπων και ανεξάρτητων συνδυασμών; Τι και
αν οι πολίτες με τη ψήφο τους εξέφρασαν την επιδοκιμασία τους σε αυτούς;
Ανακαλύφθηκε "συνταγματική
ερμηνεία" περί "τρίτου βαθμού αυτοδιοίκησης"
και ο ρόλος των κοινοτήτων πήγε στο καλάθι των αχρήστων.
Είναι προφανές ότι πολλοί εντός
και εκτός της αυτοδιοίκησης παθαίνουν "αλλεργία" όταν η αποκέντρωση
πόρων και αρμοδιοτήτων προωθείται και κινδυνεύουν με απώλεια της εξουσίας
τους.
Ο προηγούμενος νόμος της απλής
αναλογικής που συγκέντρωσε την οργή όλων εκείνων που δεν ξέρουν από
"συναλλαγές" και "φοβόντουσαν πως θα εισαχθούν αυτές στο ασπιλο
σώμα της αυτοδιοίκησης", είχε την ανάγκη πολλών βελτιωτικών
προτάσεων.
Αντί αυτών επιλέγεται η
κατεδάφιση και η προώθηση ρυθμίσεων βαθύτατα αντιδημοκρατικών και υπερσυγκεντρωτικων.
Βαδίζουμε προς τον αντεστραμμένο
21ο αιώνα. Τον 12ο!!!