Γράφει ο Πάνος Παπαδόπουλος
Πριν λίγες μέρες επτά (7) τον αριθμό υφυπουργοί του ΠΑΣΟΚ που συμμετέχουν στην τρικομματική μνημονιακή συγκυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. – ΛΑ.Ο.Σ.) υπό τον κ. Παπαδήμο, προέβησαν σε μια “καινοτόμα”, “πρωτοποριακή” και συνάμα άκρως “εκσυγχρονιστική” πρόταση: Να εξαντλήσει η κυβέρνηση Παπαδήμου την θητεία της και – ω του θαύματος – οι ίδιοι φυσικά να παραμείνουν στη θέση τους! Θα πει κανείς: Δεν μας κάνει και ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός αυτό καθ’ αυτό, διότι το σύστημα της πολιτικής εξουσίας ευθέως διαπλέκεται με την προσωπική και πολιτική τους επιβίωση.
Μήπως άραγε τους απασχολεί το τι βιώνει καθημερινά ο στρατός των χιλιάδων ανέργων; Αναρωτήθηκαν για την αφόρητη οργή και απελπισία της νέας γενιάς; Για τους απολυμένους που δεν μπορούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους; Για τους εκατοντάδες άστεγους που κοιμούνται στους δρόμους; Για τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τους συνανθρώπους μας, που αναζητούν ένα κομμάτι ψωμί και ένα ποτήρι ζεστό γάλα;
Ποια δάκρυα μπορεί να συγκινήσουν τους 7 καμπαλέρος, ώστε να νιώσουν τις έννοιες αγάπη, καθήκον, ανθρωπιά και συμπόνια; Τι αποδείξεις μπορούν να παράσχουν αυτοί οι κύριοι, όταν το σώμα και το πνεύμα τους εκπέμπει παχυδερμισμό σε υπερθετικό βαθμό; Πώς μπορούν να συγκινήσουν τους πολίτες που τους λοιδορούν με ιταμό, φασιστικό και ελεεινό τρόπο;
Την στιγμή που οι αντοχές όλης της κοινωνίας δοκιμάζονται και οι αντιστάσεις διαδέχονται η μία την άλλη, αυτοί οι κύριοι όχι μόνο δεν έχουν θέση σ’ αυτό το κάδρο, αλλά ΑΜΕΣΑ πρέπει να πεταχτούν έξω απ’ αυτό! Διότι μπορεί οι εν λόγω υφυπουργοί να έχουν την βεβαιότητα για την “σωτηρία” του έθνους, στην ουσία όμως καταστρέφουν ανθρώπινες ζωές χωρίς στοιχειωδώς να κοκκινίζουν. Για μας υπάρχει μόνο η συνάντηση όλων με στόχο όχι μόνο «τα όνειρά μας να ταράζουν το νοικοκυρεμένο ύπνο τους» αλλά και να τσαλακώσουμε ανεπανόρθωτα τον επιτηδευμένο νέο-συντηρητικό καθωσπρεπισμό τους.
Και επειδή όλοι αυτοί οι νεόκοποι, χαρακτηρίζονται ως η μετά-γενιά του Πολυτεχνείου, να τους θυμίσω και τους στίχους του Δ. Σαββόπουλου από την «Φοιτητριούλα»:
«Χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις
εκεί που με χειροκροτάς χωρίς να το πιστεύεις
παίρνεις την αλήθεια μου και μου την κάνεις λιώμα
από το πόδι με τραβάς βαθιά μέσα στο χώμα»
Να δούμε τελικά το χώμα και η λάσπη της υποκρισίας ποιον θα σκεπάσει…
