«Ένας ωραίος μεσήληξ μπήκε σ’ ένα café και κάθισε. Προτού παραγγείλει, παρατήρησε ότι μια ομάδα νεαρών οι οποίοι έπιναν το ποτό τους σ’ ένα διπλανό τραπέζι τον κοροϊδεύανε
Είχε συναίσθηση ότι, για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, είχε καρφιτσωμένο στο πίσω μέρος του σακακιού του ένα ροζ φιόγκο ...
Ο άντρας αδιαφόρησε λίγο, αλλά η επιμονή των κοροϊδιών από τους νεαρούς άρχισαν να τον ενοχλούν. Κοίταξε στα μάτια επίμονα έναν από τους νεαρούς και με τον δείκτη του χεριού έδειξε το πίσω μέρος του σακακιού λέγοντας: «Αυτό;». Με την κίνησή του αυτή, όλη η παρέα των νεαρών ξέσπασε στα γέλια...
Ο νεαρός στον οποίο απευθύνθηκε η ερώτηση είπε :
- “Συγγνώμη, αλλά λέγαμε πόσο αστείος γίνεσαι με αυτόν τον μικρό φιόγκο στη ράχη του σακακιού σου.”
Με ένα ατάραχο βλέμμα, ο μεσήληξ έκανε ένα νόημα προσκαλώντας τον νεαρό να έλθει να καθίσει στο τραπέζι του. Παρ’ όλο που ένοιωθε λίγο άβολα ο νεαρός πλησίασε και κάθισε στο τραπέζι. Ο μεσήληξ με μια ήρεμη φωνή του είπε: “Φοράω αυτό τον φιόγκο για να τραβήξω την προσοχή για Τον Καρκίνο του Μαστού”…
-Τον φοράω προς τιμή της μητέρας μου.
- Λυπάμαι πολύ, κύριε μου, η μητέρα σας πέθανε από καρκίνο του μαστού;