Μερικά πράγματα δεν είναι τυχαία.
Αλλιώς πουλάει μια αριστερή εφημερίδα αισιοδοξία αλλιώς μια δεξιά. Γενικώς
μπορεί κανείς να πει ότι οι αριστεροί, δημοσιογράφοι, λόγιοι, κωμικοί, πολιτικοί
κλπ, τα καταφέρνουν καλύτερα.
Φταίει ότι είναι πιο διαβασμένοι;
Ότι κυριαρχούν στα της Παιδείας; Όπως και να έχει, μπορείς να τους δεις να σου
κάνουν το άσπρο-μαύρο και να το χαρείς κιόλας.
Κάπως έτσι συνέβη και με την
Εφημερίδα των Συντακτών που έκανε αναφορά στις εκλογές στο Μεσολόγγι και
έφτιαξε ένα θέμα με τίτλο “η διχόνοια
γεννά ελπίδα στην Αριστερά”! (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ).
Φυσικά αναφέρεται στο ότι
κατεβαίνει για τον δήμο τόσο ο κ. Παπαδόπουλος
όσο και ο κ. Παπαγεωργίου, με
τον δεύτερο να μοιάζει ως η πρώτη επιλογή του κυβερνώντος κόμματος.
Αν ήταν δύο δεξιά πολιτικά
πρόσωπα και το άρθρο είχε γραφτεί στα “Παραπολιτικά” ο τίτλος θα ήταν: “μαδο…βούνι στον χώρο για το ποιος θα
κατέβει για τον δήμο Μεσολογγίου, οι κύριοι Παπαγεωργίου και Παπαδόπουλος το
πάνε στα άκρα”!
Τώρα, όμως, όχι. Πρόκειται για καθαρή άμιλλα που μάλλον θα
γεννήσει κάτι καινούριο και από την διχόνοια θα αναδυθεί η ομόνοια, η αγάπη, η
αδελφοσύνη…
Πρόκειται, ασφαλώς, περί
πλεονεκτήματος. Η ικανότητα να βρίσκεις κάτι καλό να γράψεις, ακόμη κι όταν
υπάρχει φαγωμάρα, είναι πολιτικό όπλο, ο κόσμος που διαβάζει το έντυπο μένει με
την εντύπωση ότι όλα θα πάνε καλά. Κοινώς, με αισιοδοξία και μερικές μερίδες…
διαλεκτική παραπάνω, όλα μπορούν να μοιάζουν ιδανικά και χαρωπά.
Οι δεξιοί να τα βλέπουν αυτά. Θα
μου πεις οι δεξιοί κάποτε παραιτούνταν σωρηδόν για την ημερομηνία λήξης στο
γάλα, είναι δυνατόν να έχουν αντιστάσεις σαν αυτές που παρουσιάζει στο άρθρο η
Εφ.Συν.;
Παρεμπιπτόντως, το άρθρο κάνει
αναφορά και στους υπόλοιπους υποψηφίους, στέκεται,
δε, περισσότερο στην περίπτωση του κ. Κατσούλη που έχει κάνει κι αυτός κάλεσμα
να πάει “όλος ο προοδευτικός χώρος” μαζί κι ενωμένος στις εκλογές αυτές.
Έχει κι αυτό την σημασία του για την στόχευση του άρθρου, φυσικά.
