Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλης
τ. Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
Υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας
με τον συνδυασμό «Δικαίωμα
στην Πρόοδο» του Απόστολου Κατσιφάρα
Ο διοικητικός στίβος της αυτοδιοίκησης Α και Β βαθμού είναι
σκληροτράχηλος. Κρίνεσαι καθημερινά και ανελέητα στο πεδίο της πράξης. Δεν
ενδείκνυται για δημόσιες σχέσεις και life style εμφανίσεις τύπου κεντρικής πολιτικής σκηνής. Όσοι
παραμένουμε σε αυτόν ανιδιοτελώς και για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχει γίνει το
“σαράκι” μας. Μας “τρώει”, αλλά και δεν μπορούμε να ζήσουμε δίχως αυτό.
Πολλοί εσφαλμένα θεωρούν πως το
αγκαθωτό γίγνεσθαι της καθημερινότητας αφορά μόνο τους δήμους, ειδικά μετά τη
θεσμοθέτηση του Καλλικράτη. Πως οι περιφέρειες και οι αιρετοί τους την
“γλυτώνουν”, αφού ως θεσμός έχει μόνο επιτελικό χαρακτήρα και βρίσκεται μακριά
από τις καθημερινές ανάγκες των πολιτών. Λάθος αντίληψη, τόσο στο διαχειριστικό
- υπηρεσιακό πεδίο όσο και σ’ εκείνο της στρατηγικής - σχεδιαστικής
αφήγησης. Θα καταθέσω, προς το παρόν,
τις σκέψεις μου σε βασικούς τομείς άσκησης πολιτικής σε περιφερειακό επίπεδο,
οι οποίοι σχετίζονται άμεσα με την ποιότητα της καθημερινής ζωής των πολιτών.
1. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ:
Σε καιρούς ακραίων καιρικών φαινομένων, ο ρόλος της Περιφέρειας είναι καθοριστικός
για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των κατοίκων. Προαπαιτούμενο η
καλή συνέργεια των δήμων και των κρατικών φορέων, ο σχεδιασμός και η
αποτελεσματική αντιμετώπιση ζητημάτων, όπως για παράδειγμα ο ουσιαστικός και
έγκαιρος καθαρισμός των ρεμάτων ως προληπτικό μέσο αντιμετώπισης των πλημμυρών
και των πυρκαγιών. Το όλο θέμα αναδεικνύεται σε ζήτημα ζωής ή θανάτου για τις
τοπικές μας κοινωνίες. Το “παιχνίδι” της μετάθεσης των ευθυνών μέσα στο
δεδομένο γραφειοκρατικό θεσμικό περιβάλλον δεν αφορά τους πολίτες και καθιστά
επιβεβλημένο τον ορθό σχεδιασμό, την ετοιμότητα του συνόλου του μηχανισμού της
πολιτικής προστασίας και τη διαφανή διαχείριση των κρατικών και κοινοτικών
κονδυλίων.
2. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Σ’ ένα τόπο
με τόσο πλούσιο και σύνθετο οικοσύστημα
όπως αυτό της Αιτωλοακαρνανίας, η προστασία του είναι κεφαλαιώδες ζήτημα,
ειδικά στην εποχή που πίσω από τον τίτλο των “Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας”
υποκρύπτονται κάποιες φορές αλλότρια συμφέροντα. Ο σωστός χωροταξικός
σχεδιασμός, η διαβούλευση με τους δήμους και τους πολίτες και η έγκυρη
επιστημονική γνώση, είναι ο μοναδικός δρόμος αποφυγής αρνητικών φαινομένων.
Ταυτόχρονα οφείλουμε να συνδυάσουμε το φυσικό μας πλούτο με τις υπάρχουσες
υποδομές (τριτοβάθμια εκπαίδευση, νέα εθνικά οδικά δίκτυα, γέφυρα Χ. Τρικούπης,
αεροδρόμιο και υποθαλάσσια ζεύξη Ακτίου), ξεπερνώντας τα γνωστά “θεσμικά
εμπόδια” που καθυστερούν ή ακυρώνουν την υγιή επιχειρηματικότητα, ώστε να
αναδείξουμε το περιβάλλον ως πηγή ανάπτυξης και θέσεων εργασίας. Γνωρίζω πως
δεν είναι εύκολο στην πράξη, όμως οφείλουμε να κάνουμε τα αδύνατα - δυνατά
γιατί ως επιλογή προοπτικής είναι μονόδρομος.
3. ΠΑΙΔΕΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ –
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ - ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ: Αναμφίβολα η δημιουργία νέων υποδομών (Σχολεία,
Μουσεία, Χώροι άθλησης), καθώς και η συντήρηση και ο εκσυγχρονισμός των
υπαρχόντων, αποτελεί μια αναγκαία συνθήκη δίχως τέλος. Ο ρόλος των δήμων και σε
αυτόν τον τομέα είναι κρίσιμος. Όμως το κεφάλαιο “Παιδεία – Πολιτισμός” δεν
εξαντλείται στις υποδομές. Για παράδειγμα, το πρόγραμμα “Διαδρομή Φύσης
και Πολιτισμού” είναι μια “υποδομή” διαφορετικού χαρακτήρα. Στοχεύει στην
ανάδειξη της περιοχής μας σε αναγνωρισμένο - ποιοτικό τουριστικό προορισμό,
μέσω της ευφυούς προβολής και αξιοποίησης των μνημείων της φύσης (Λιμνοθάλασσα,
λίμνες, ορεινοί όγκοι), του πολιτισμού μας (Αρχαία Θέατρα), καθώς και του
συνδυασμού αυτών με τον τομέα της αγροδιατροφής.
Η προβολή του εξειδικευμένου
τουριστικού μας προϊόντος (πολιτιστικός,
θρησκευτικός, ιαματικός τουρισμός), πρέπει να συνδυαστεί με τις αντίστοιχες υποδομές
που σε μεγάλο βαθμό δεν υφίστανται σήμερα, καθώς και με την ανάπτυξή του πρωτογενούς
μας τομέα, ώστε να έχει πραγματική προστιθέμενη αξία για όλους μας.
Πολιτισμός όμως δεν είναι η δίχως
κριτήρια επιχορήγηση “γιορτών και πανηγυριών”. Θα υπάρξει και αυτή όπου
ποιοτικά ενδείκνυται, αλλά το βασικό πολιτιστικό κεφάλαιο της περιοχής μας
είναι τα ζωντανά κύτταρα των πολιτιστικών μας συλλόγων. Με αυτούς πρέπει
να αποκτηθεί μια διαφορετική σχέση υποστήριξης ποιοτικών προγραμμάτων παραγωγής
ντόπιου λαϊκού πολιτισμού (θέατρο, εικαστικά, μουσική, παραδοσιακοί χοροί).
Έχει υπάρξει στο παρελθόν (2006 – 2010), δύναται να υπάρξει και αύριο.
Μεγάλη αξία για μένα έχει να
γνωρίζετε για ποιους λόγους ζητώ τη ψήφο σας. Να είστε οι εκ των προτέρων
κοινωνοί της αντίληψης και των
“θέλω” μου για τη λειτουργία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Για
τις αλλαγές που πρέπει να υπάρξουν, τις
“χαραμάδες” που πρέπει να αναζητηθούν και τις ρήξεις που ενδεχομένως προκύψουν
ώστε να καταστούν αυτές υλοποιήσιμες, μέσω της παράταξης “Δικαίωμα στην πρόοδο”
του τωρινού και αυριανού Περιφερειάρχη
Δυτικής Ελλάδας Απόστολου Κατσιφάρα.
Η Μάργκαρετ Θάτσερ δήλωσε πριν
από πολλά χρόνια: “Στην πολιτική από τότε που το θέλω να κάνω αντικαταστάθηκε από το θέλω να γίνω, χάθηκε η ουσία της πολιτικής”.
Το ενστερνίζομαι στον απόλυτο
βαθμό.
