Σημειώσεις μιας #λοcal δημοσιογράφου που πέρασε 72 ώρες μαζί με πέντε διάσημες travel bloggers σε Ναύπακτο, Μεσολόγγι και Τροιζόνια

κείμενο, φωτό∴ Μαρίνα Τσαματσούλη • m.tsamatso@gmail.com

Δεν είμαι από εκείνους τους ντόπιους που νομίζουν πως ο τόπος τους είναι ο ομορφότερος στον κόσμο. Ωστόσο όσες φορές κι αν επισκεφτώ το κάστρο της πόλης μου, με όποια παρέα και όποια εποχή κι αν το κάνω, νιώθω πολύ τυχερή που έχω επιλέξει να ζω εδώ όλο το χρόνο.

Την τελευταία φορά που μου συνέβη αυτό -κι ανακάλεσα τις παιδικές μου μνήμες- ήταν πολύ πρόσφατα, με αφορμή την Εβδομάδα Τουρισμού “Go West” που για πρώτη φορά διοργανώθηκε στην πόλη [-από 27 Μάρτη μέχρι 2 Απρίλη]. Φυσικά την κύρια επιμέλεια και ιδέα υποστήριξε η Κοιν.Σ.Επ “Go Νafpaktia”. Έτσι λοιπόν είχα τη ευκαιρία να περπατήσω στην Ναύπακτο μαζί με πέντε υπέροχες κύριες που θεωρούνται η αφρόκρεμα του travel blogging, και ανήκουν στην ομάδα Travel Bloggers Greece αλλά και με κάποιους από τους πιο έμπειρους tour operators πολύ γνωστών ταξιδιωτικών γραφείων από Παρίσι, Άμστερνταμ και Αθήνα.

⌊Η ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ ΕΜΠΝΕΕΙ⌋

Πράγματι, οι επισκέπτες μας είχαν την τύχη να δουν την περιοχή μέσα από τα μάτια των ντόπιων. Όχι ότι οι περαντζάδες στην πόλη δεν αξίζουν αλλιώς. Το ενετικό κάστρο, εξάλλου, διεκδικεί τα πρωτεία του πιο καλοδιατηρημένου στη Μεσόγειο. Οι παραλίες μας από την άλλη, μπορεί να μην έχουν εκείνο το γαλάζιο του Aιγαίου ή το μαγευτικό τυρκουάζ χρώμα του Iονίου, έχουν όμως τη δική τους ομορφιά. Χιλιόμετρα βοτσαλένιας έκτασης από την μία έως την άλλη άκρη της πόλης και την μοναδική συντροφιά τεράστιων πλατάνων. Τι άλλο θέλανε να τους δείξουμε; Κι η ιστορία του Μποτσαρέικου; του Ανεμογιάννη; του Θερβάντες; Τις προκαλούσαν να γράψουν κείμενα και λεζάντες με πολλά #hashtags και πρωταγωνίστρια την πιο γνωστή διεθνώς φράση: “La Battaglia di Lepanto”.

⌊ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΙΑΣ TRAVEL BLOGGER⌋

Βέβαια, οι bloggers δεν είναι η κατηγορία των τουριστών/επισκεπτών που λένε “θα αφήσω το ρολόι μου να ξεχαστεί σε κάποιο σακίδιο και επιτρέψτε μου να με παρασύρει ο τόπος στους δικούς του ρυθμούς...”. Κάθε άλλο! Είναι επαγγελματίες που βρίσκονται σε κατάσταση μόνιμης εγρήγορσης ώστε να αφουγκραστούν τα πάντα. Με οξύτητα και αμεσότητα σκέφτονται καλά προτού απαθανατίσουν ό,τι τους κεντρίσει το ενδιαφέρον, ενώ “τεχνολογίας επιτρέποντος “ σπεύδουν να το αναρτήσουν στους social media λογαριασμούς τους, εκεί όπου χιλιάδες followers “πιστά” τις ακολουθούν. Αυτή η δουλειά ή χόμπυ -για μερικούς-, δεν είναι τελικά εύκολη υπόθεση. Σας το εγγυώμαι!

⌊ΑΝΤΙΚΡΥΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ⌋

Επιστρέφοντας στο πρόγραμμα που είχαν σχεδιάσει οι διοργανωτές ξεκινήσαμε το λεγόμενο FAM TRIP από τον Ιερό τόπο του Μεσολογγίου. Εκεί όπου όλοι ετοιμάζονταν πυρετωδώς για τις Γιορτές Εξόδου 2019 να αποδώσουν φόρο τιμής στους αγωνιστές της Επανάστασης. Στην βόρεια πλευρά της εισόδου στο Μεσολόγγι, δεσπόζει η παλιά πύλη και το μεγαλύτερο τμήμα του μετεπαναστατικού οχυρωματικού τείχους με τα κανόνια, που περικλείει τον Κήπο των Ηρώων. Εκεί μας περίμενε ο υπέροχος, διπλωματούχος ξεναγός Γιώργος Αποστολάκος για μια σύντομη αλλά περιγραφική συνάντηση με την ιστορία, με τη ζωή των ανώνυμων Ελεύθερων Πολιορκημένων. Εκεί όπου η ιστορία είναι παρούσα, ανάμεσα στον τάφο του Μάρκου Μπότσαρη, το μνημείο του Λόρδου Βύρωνα, φιλοτεχνημένο από τον Τήνιο γλύπτη Γεώργιο Βιτάλη και τα δεκάδες αγάλματα οπλαρχηγών.

Συγκινητική και η στιγμή που ο ξεναγός λίγη ώρα αργότερα στην Δημοτική Πινακοθήκη μας εξηγούσε σημειολογικά το μεγάλης αξίας έργο του Γάλλου ζωγράφου Εμίλ Ντε Λασάνκ, με τίτλο «Η αυτοθυσία της μάνας», που απεικονίζει μία Μεσολογγίτισσα μητέρα, η οποία, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλης από τους Τούρκους, αφού σκότωσε το παιδί της, δίπλα τον νεκρό άντρα της, ετοιμάζεται να στρέψει το μαχαίρι κατά πάνω της.

⌊ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ⌋

Λίγο αργότερα περιηγηθήκαμε στη Λιμνοθάλασσα με τη βάρκα ενός γλυκύτατου ψαρά που δεν συγκράτησα το όνομά του, θαυμάσαμε τις πελάδες, είδαμε τις γαΐτες αυτές τις βάρκες κομψοτεχνήματα σα βγαλμένες από πίνακα ζωγραφικής, τραβήξαμε φωτογραφίες που μοιάζουν με καρτποστάλ κι επιστρέψαμε στην πόλη από τον περίφημο δρόμο της Τουρλίδας, όπου το 1885 ενώθηκε το ομώνυμο νησάκι με την πόλη κατόπιν εντολής του Μεσολογγίτη Χαρίλαου Τρικούπη.

Στην είσοδο της αρχαίας Πλευρώνας είχαμε την ευκαιρία για μία πρώτη γνωριμία με τη μεσολογγίτικη γαστρονομία: το αυγοτάραχο, μια γκουρμέ νοστιμιά που προέρχεται από τα αυγά του θηλυκού κεφάλου, το τοπικό ούζο, την παστή και καπνιστή τσιπούρα και την περίφημη "αφρίνα" ή αλλιώς "αφρός" του αλατιού.

Σε όλη αυτή την όμορφη εξόρμηση συνοδοιπόροι ήταν και οι άνθρωποι του «Ανακαλύψτε το Μεσολόγγι» [www.discovermessolonghi.gr] ενός οργανωμένου τουριστικού γραφείου για όποιον ενδιαφέρεται να δει τις αλυκές, να κάνει αλιευτικό τουρισμό, αεροτουρισμό, ορνιθοπαρατήρηση ή άλλες δραστηριότητες.

Περπατήσαμε στους πεζόδρομους και διαπιστώσαμε τη μεγάλη χρήση του ποδηλάτου, σήμα κατατεθέν της πόλης, ενώ στο κέντρο ή στο λιμάνι επικρατούν τα πολυάριθμα καφέ και ουζερί.Σε ένα από αυτά απολαύσαμε το μεσημεριανό μας και εκτός από το αυγοτάραχο, δηλαδή τα αυγά της μπάφας, του θηλυκού κεφάλου, δοκιμάσαμε κέφαλο πετάλι με χοντρό αλάτι στα κάρβουνα, μυξινάρι, ψάρια παστά, ολόφρεσκες τσιπούρες και χέλια, που οι Μεσολογγίτες ξέρουν να μαγειρεύουν υπέροχα.

⌊ΜΕ ΜΙΑ ΒΑΡΚΑ ΣΤΑ ΤΡΙΖΟΝΙΑ⌋

Την επόμενη μέρα την αφιερώσαμε στα Τριζόνια, το μεγαλύτερο νησί του Κορινθιακού με έκταση 2,5 χλμ2 και το μόνο κατοικημένο. Απέχει μία ανάσα, μόις 500 μέτρα, από το χωριό Γλυφάδα της παραθαλάσσια Φωκίδας. Μην σας ξεγελάει ο υπερθετικός, στην πραγματικότητα είναι πολύ μικρό και γυρίζεται με τα πόδια. Πήραμε το καραβάκι που περνά απέναντι και κάναμε χάρη στην Ιωάννα Σίνη το γύρο του νησιού, που θα σε μαγέψει με την εναλλαγή των τοπίων, τα περάσματα από σπηλιές και τα καταγάλανα νερά του.

Με το που φτάνουμε στο λιμανάκι με την βάρκα αντικρίσαμε την ψαροταβέρνα «Όστρια» που όπως διαπιστώσαμε πρέπει να δίνει το καλοκαίρι «σεμινάρια» υψηλής γαστρονομίας. Οι φωτό με τους μεζέδες μας είναι ενδεικτικές.

Στην συνέχεια με έναν απογευματινό περίπατο απολαύσαμε την βλάστηση του νησιού που λόγω της ιδιαίτερης αισθητικής του αξίας έχει χαρακτηριστεί ως "Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους". Εκεί έχουν φωλιάσει άγριες μαύρες και φούξια ορχιδέες, ελιές, αμυγδαλιές, αμπέλια, φραγκοσυκιές, δενδροκυπάρισσα, πυκνοί σχίνοι, πουρνάρια, ευκαλύπτοι και πολλές φορτωμένες με άνθη λεμονιές.

Τα Τριζόνια μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν ήταν τουριστικό χωριό, εξάλλου δεν είναι ψαγμένος ή εναλλακτικός προορισμός, βασικά δεν είναι καν προορισμός. Το χειμώνα κατοικείται από 67 άτομα και το καλοκαίρι πλέον από 500. Πως έγινε αυτό; Κάτι μαγικό συνέβη κι άρχισε να γίνεται γνωστό. Τόσο σε διάσημους, βλέπε Μέρκελ και Κέιτ Μος, όσο και σε σκαφάτους καθώς διαθέτει μία συμπαθητική μαρίνα. Τελευταία και σε παραθεριστές των γύρω περιοχών που τους αρέσουν οι κοντινές αποδράσεις στην καρδιά του καλοκαιριού.

Το πρόγραμμα του FAM TRIP ολοκληρώθηκε στις εγκαταστάσεις του Kanoe Kayak στον Εύηνο ποταμό που δεν άφησαν ανικανοποιήτους τους πολυταξιδευμένους φίλους μας. Εκεί οι δυνάμεις μου είχαν εγκαταλείψει. Αλήθεια θέλει περίσσεια αντοχή να είσαι travel blogger.

Στην τελευταία μας συνάντηση καθένας είχε τις δικές τους εικόνες ωστόσο όλοι φεύγοντας από κάθε προορισμό συμφωνούσαμε στα περισσότερα σημεία.

Οι travel bloggers που συμμετείχαν στο Tourism Week “Go West”: Amber Charmei [www.provocolate.com], Elena Serseeva [www.passionforhospitality.net], Κάλη Κιγιτζή [www.anthomeli.com], Τζίνα Βαρότση [www.tzinavarotsi.gr] και Celeste Tat [familyexperiencesblog.com].

Για τα Τριζόνια αναρωτιόμασταν αν θα τα καταφέρει ως προορισμός να ξεδιπλώσει τις αρετές του; Για το Μεσολόγγι αν θα λειτουργήσει ως πόλος έλξης για οικοτουρίστες κι αν θα μπορέσει να κρατήσει μια ισορροπία στη λιμνοθάλασσα, ώστε να συμβιώνουν αρμονικά ψάρια, πουλιά, αλιείς, αλυκάριοι και ταξιδιωτικά γκρουπ; Και τέλος για την Ναύπακτο αν θα συνεχίσει να είναι ένας υπέροχος οικογενειακός προορισμός και πόσο μακριά μπορεί να φτάσει δίνοντας έμφαση σε όλα τα θετικά της πρόσημα, ιστορικά και φυσικού κάλλους.

Αναδημοσίευση από το thelocals.gr