Κυριάκος, Δημήτρης, Νίκος και οι τρεις "έφυγαν" πολύ, μα πολύ πρόωρα.... |
Γεννήθηκα σε μια πόλη που φιλοξένησε και ανέθρεψε χαρισματικούς ανθρώπους.
Ανθρώπους έξω καρδιά, που άνοιγαν χαμόγελο κι αγκαλιά για να χωρέσουν τις επιτυχίες και τις χαρές σου.
Κι άνοιγαν αυθόρμητα κι ένα μπουκάλι καλό κρασί -έτσι, για να το γιορτάσετε.
Ανθρώπους που η σκιά τους είναι πολύ δυνατή, πιο άλκιμη κι αλύγιστη από την τελεσίδικη του θανάτου.
Τουλάχιστον, προλάβαμε και τους γνωρίσαμε.
Νίκο, καλό ταξίδι.
Κάτια Αντωνιάδη