Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

ΠΓΔΜ: Επιστολή – καταπέλτης μέλους του Κογκρέσου στο State Department


Με μια επιστολή γραμμένη με τόση θέρμη για τις ελληνικές θέσεις που μόνο το… ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών θα έφτιαχνε στην προσπάθειά του να προωθήσει τις απόψεις της χώρας μας στο εξωτερικό, Αμερικανός βουλευτής ζητά από τον Βοηθό υπουργό Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές και τις Ευρασιατικές υποθέσεις, Φίλιπ Γκόρντον, την άμεση αλλαγή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής για το θέμα της ονομασίας των Σκοπιανών που χαρακτηρίζεται από την καπήλευση του ονόματος «Μακεδονία».
Πρόκειται για τον Ρόμπερτ Άντιους από το Νιου Τζέρσεϊ, ο οποίος στην επιστολή του ζητά την υιοθέτηση της προσωρινής ονομασίας όπως αυτή ορίστηκε από τον ΟΗΕ «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», έως ότου επιτευχθεί συμβιβασμός «ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και αυτή των Σκοπίων». Σε εισαγωγικά βάλαμε την ακρινή διατύπωση, καθότι είναι προφανές ότι δεν έβρισκε τρόπο αντίστοιχο του «ελληνική κυβέρνηση» για να αποκαλέσει την αντίστοιχη της ΠΓΔΜ χωρίς να χρησιμοποιήσει το «μακεδονική»…
Το μέλος του Κογκρέσου παραθέτει στην επιστολή του προς τον βοηθό υπουργό Εξωτερικών ιστορικά στοιχεία από τα οποία προκύπτει η καπήλευση του ονόματος «Μακεδονία» από τους Σκοπιανούς, όπως το ότι «οι Σλάβοι δεν εμφανίστηκαν στην Ευρώπη παρά μόνον όταν το 6ο αιώνα εισέβαλαν στα Βαλκάνια και τη Βόρεια Ελλάδα».



Στην επιστολή του διακηρύσσει επίσης κάτι που αρνούνται ακόμα και Έλληνες (ελπίζουμε να «ακούει» γνωστό μέλος της Ευρωβουλής που έχει τη δική του ατζέντα στο θέμα γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τη χώρα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί και άλλα πολλά…), ότι το σύγχρονο ελληνικό κράτος έχει πολιτισμική, ιστορική και εθνολογική σύνδεση με το αρχαίο βασίλειο της Μακεδονίας, ενώ αναφέρει ότι αποδοχή της καπήλευσης του ονόματος από τους Σκοπιανούς ανοίγει τον δρόμο για μελλοντική έγερση ζητημάτων περί «ενοποίησης της Μακεδονίας», δηλαδή νέους αναθεωρητισμούς στα πολύπαθα Βαλκάνια…
Η επιστολή αυτή έχει ημερομηνία μόλις 28 Μαΐου, λίγες ημέρες πριν τις νέες εκλογές στην Ελλάδα, όπου την ψήφο του ελληνικού λαού διεκδικούν πρόσωπα και κόμματα που δεν ενοχλούνται από την καπήλευση του ονόματος, δεν βλέπουν κανέναν μελλοντικό κίνδυνο και όπως είπαμε, σχεδόν με φανατισμό υποστηρίζουν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες ουδεμία σχέση έχουν με την αρχαία Ελλάδα… Αν δεν είναι αυτό κοινωνική – εθνική σήψη και παρακμή, τι άλλο είναι;