Το 1ο Γυμνάσιο Μεσολογγίου, του οποίου διευθυντής είναι ο κ. Ασημάκης Γιώτης, πραγματοποίησε εκδήλωση – αφιέρωμα για τους πρόσφυγες στον πολυχώρο «ΚΟΧΛΙΑ», το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016.
Η εκδήλωση αποτελούσε το πρώτο μέρος της δράσης «ΕΦΥΓΑ» και περιελάβανε βραδιά δημιουργικής γραφής, πρωτότυπων τραγουδιών για τους πρόσφυγες, εικαστικές δημιουργίες των παιδιών καθώς και παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού.
Το εισαγωγικό κείμενο – προσφώνηση παρουσίασε η φιλόλογος του σχολείου Σόφη Λαναρά, η οποία ευχαρίστησε τους γονείς, τα παιδιά, τους καθηγητές, τους φορείς που συμμετείχαν αλλά και τους φίλους τής δράσης που στήριξαν με την παρουσία τους την εκδήλωση.
Συγκεκριμένα ευχαρίστησε:
α) τους καθηγητές του 1ου Γυμνασίου κ. Βλαχογιάννη, κ. Τσάτσο, κα Παναγιωτοπούλου, κα Ζαχαράτου, κα Λιάπη, κα Τσορτού, κα Τσαρκάτογλου,
β) Τους φορείς που συμμετείχαν, το 1ο Γυμνάσιο Μεσολογγίου, Σχολές ΕΠΑΣ Μαθητείας ΟΑΕΔ, Ομάδα Γονέων και Παιδιών, Α΄ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας, Σύλλογο Εργαζομένων Νοσοκομείου Μεσολογγίου,
γ) Τη μαθήτρια Τσίτσικα Χρυσούλα για το έργο της που έγινε η αφίσα της δράσης,
δ) Τους μαθητές που πήραν μέρος στο «παιχνίδι» της δημιουργικής γραφής και τραγούδησαν: Αποστολοπούλου Ρεβέκκα, Ζώη Μαριλού, Καζανά Μαρία, Καρβέλη Έλενα, Κουτσοπούλου Αλεξάνδρα, Κρανιώτη Δήμητρα, Μαχαίρα Δήμητρα, Καραβασίλη Βαγγέλη, Μότσικα Θύμιο, Ξηρού Αθανασία, Πολονύφη Φιλοθέη, Ρήγα Σοφία, Σαλμά Ελένη.
Η Σόφη Λαναρά τόνισε ιδιαίτερα πόσο το πρόγραμμα συνέβαλε στην αλλαγή στάσης των μαθητών στο προσφυγικό. Ανέφερε: «…νιώθουμε μεγάλη ικανοποίηση αναλογιζόμενοι την πρώτη επαφή των παιδιών με το θέμα. Η αρχική τους αντίδραση ήταν η αποστασιοποίηση, η αδιαφορία, η “ενόχλησή” τους που επιμέναμε για ένα πρόβλημα που βρίσκονταν τόσο μακριά μας!
Όμως μετά από συζητήσεις και αναγνώσεις, πόσο συναίσθημα, πόση αγάπη, πόσο πόνο έβγαλαν οι λέξεις τους!»
Η εκδήλωση ήταν πολύ συγκινητική και τρυφερή, παρουσιάζοντας μέσα απ’ τη δουλειά των παιδιών, τις βιντεοπροβολές και τα τραγούδια, όλες τις πτυχές αυτής της τραγωδία που βιώνουμε σήμερα.
Το μουσικό μέρος της εκδήλωσης “έντυσε” μουσικά ο κ. Βλαχογιάννης με τραγούδια που ο ίδιος μελοποίησε. Είναι χαρακτηριστικό το ρεφρέν του τραγουδιού (σε στίχους δικούς του) «Το παράπονο του πρόσφυγα»:
«Μου λες να γυρίσω, μα πού να πάω;
Βρες μου μια ελπίδα…
Δεν έχω δρόμο, δεν έχω σπίτι,
δεν έχω πατρίδα»
