Στο σφυρί βγάζει τη λιμνοθάλασσα η Περιφέρεια;

Ύποπτες» μεθοδεύσεις
Υπερδιπλασιασμός των δημοπρασιών φέρνει τα πάνω – κάτω
«Πειρατεία» σε βάρος των ψαράδων

Η μίσθωση των φυσικών ιχθυοτροφείων κάθε φορά είναι γνωστό σε όλους πως γίνονταν εδώ και δεκαετίες με καθαρά πολιτικά κριτήρια. Στον βωμό του παράλογου πολιτικού παιχνιδιού, οι πολιτικοί των δυο μεγάλων κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αντάλλασαν ψήφους με λαβράκια, κεφαλόπουλα και τσιπούρες ή καλύτερα των ιδρώτα και την αγωνία του κάθε ενός μεροκαματιάρη ψαρά («μπλέ» ή «πράσινου») που προσπαθούσε να βγάλει τα προς το ζην.

Η κατάσταση, ήταν λίγο ως πολύ ήταν «πάγια» και κάθε πρόταση ανασύνταξής της όπως είναι φυσικό έπεφτε στο κενό. Χρησιμοποιώντας ως απλούστερη λέξη την «κακοδιαχείριση», τα κακώς κείμενα στην εξέλιξη και των πορεία των πραγμάτων τώρα πλέον γίνεται «θηλιά» στο λαιμό των ψαράδων, με καταστροφικές συνέπειες.

Λίγο πριν τις εκλογές του 2004, εν μια νυκτί η διαχείριση των φυσικών ιχθυοτροφείων της Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου - Αιτωλικού είχε περάσει τότε από την Νομαρχία στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με μια ενέργεια η οποία σαφώς έθετε τους αλιείς της περιοχής έναντι μιας πιο απρόσωπης διαχειριστικής αρχής. Το «αλισβερίσι» φυσικά και συνεχίσθηκε, για να φτάσουμε πλέον στο σήμερα όπου τα πράγματα δείχνουν να έχουν ξεφύγει. Εν τω μεταξύ, βάση ποιάς λογικής δημόσιοι υπάλληλοι γραφείων της Πάτρας μοιράζουν μια θάλασσα με την οποία προφανώς δεν έχουν ούτε καν οπτική επαφή, αυτό μάλλον παραμένει απορία.

Αιτία του θέματος που αναφερόμαστε είναι η νέες μισθώσεις των φυσικών ιχθυοτροφείων στις οποίες προχώρησε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, σχεδόν τριπλασιάζοντας το ποσό των εγγυητικών επιστολών που θα πρέπει να καταθέσουν οι ενδιαφερόμενοι αλιευτικοί σύλλογοι προκειμένου να εξασφαλίσουν την διαχείριση των ιβαριών για την επόμενη διετία – τριετία. Απλό παράδειγμα. Για ένα και μόνο φυσικό ιχθυοτροφείο, ζητήθηκε η κατάθεση εγγυητικής επιστολής ύψους 380.000 ευρώ! Ποσό παράλογο για τα δεδομένα της περιοχής, που όχι μόνο δεν διασφαλίζει τους εργάτες της θάλασσας, αλλά εκθέτει τους ίδιους, τις οικογένειές τους και τις προσωπικές τους περιουσίες από την στιγμή που για οποιοδήποτε λόγο κάτι δεν θα πάει καλά στην ετήσια αλιευτική παραγωγή.

Εκτός ΕΠΑΛ η λιμνοθάλασσα

Ένα ακόμη σημείο «χαρτογιακάδικου» παραλογισμού, είναι το γεγονός πως ο ίδιος φορέας επιμένει να μισθώνει τις εγκαταστάσεις για 2 χρόνια, στερώντας έτσι την δυνατότητα πολύτιμων παρεμβάσεων εκσυγχρονισμού και βελτίωσης της παραγωγής. Και αυτό συμβαίνει γιατί κάθε συνεταιρισμός για να υποβάλλει πρόταση ένταξης σε ευρωπαϊκά προγράμματα, θα πρέπει να έχει μίσθωμα τουλάχιστον για 5 χρόνια. Οπότε με τις διετίες και τα 6μηνα της Περιφέρειας, η λιμνοθάλασσα τίθεται συνολικά «εκτός» από τον προγραμματισμό του ΕΠΑΛ!

Ξεπούλημα των φυσικών μας πόρων;

Η απόφαση φυσικά της Περιφέρειας μόνο «άσχετη» δεν είναι. Το καλοδουλεμένο «σενάριο» λέει πως με το πρόσχημα της διασφάλισης της κρατικής περιουσίας, η κατακόρυφη αύξηση των μισθώσεων ενδεχομένως να κρύβει άλλες και «ύποπτες» σκοπιμότητες, αφού απ’ όσο γνωρίζουμε κανείς από τους ντόπιους ψαράδες δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να καλύψει τα ποσά που ζητούνται αλλά ούτε και να βγάλει υπό αυτές τις συνθήκες αξιοπρεπές μεροκάματο να ζήσει.

Κατά συνέπεια, η λιμνοθάλασσα «ανοίγει» σε ξένους με την περιοχή «μεγαλο-επενδυτές» πλέον, αλλάζοντας «χέρια» και καθεστώς διαχείρισης. Μια μεθόδευση καθ’ όλα νόμιμη κατά τα άλλα, η οποία όμως θα δώσει σε ξένα χέρια προς εκμετάλλευση το ζωτικό χώρο ολόκληρης της περιοχής.

Οι συνέπειες φυσικά αυτής της μεθόδευσης που ενδεχομένως να επαληθεύσει το παραπάνω «σενάριο» θα είναι τουλάχιστον «ζοφερές» για το μέλλον και την βιωσιμότητα του κλάδου. Οι παραδοσιακοί τρόποι αλιείας έτσι όπως τους γνωρίζουμε ανατρέπονται ολοκληρωτικά, οι εικόνες του βιότοπου θα πάψουν να υπάρχουν αφού η περιοχή θα μετατραπεί σε ένα «εργοστάσιο» παραγωγής κέρδους και φυσικά οι μέχρι σήμερα χαρακτηριστική παρουσία των ψαράδων θ’ αποτελέσει παρελθόν.

Ερωτήματα προς τον κ. Γ.Γ. Περιφέρειας

Οι ψαράδες μέσω των αλιευτικών τους συνδικαλιστικών οργανώσεων έχουν μέχρι στιγμής απευθυνθεί σε θεσμικούς φορείς του νομού ζητώντας υποστήριξη στις παράλογες απαιτήσεις της Περιφέρειας, σε μια ύστατη προσπάθεια αναστολής της διαδικασίας.

Όπως πληροφορούμαστε η προσπάθεια απέβη άκαρπη. Εκτός αυτού, όπως επίσης μαθαίνουμε, η απάντηση της Περιφέρειας στις διαμαρτυρίες είναι πως φροντίζει να διασφαλίσει τα έσοδα του κράτους…αλήθεια για ποια έσοδα μιλάμε και από πού αυτά θα προέλθουν;

Πως μπορούν να διασφαλιστούν τα έσοδα του κράτους όταν δεν προκύπτουν από πουθενά;

Μπορεί ο κ Αποστολόπουλος και ο (υπ αυτού) αρμόδιος υπάλληλος που συντάσσει τις συμβάσεις να μας απαντήσει;

Η ώρα των τοπικών φορέων

Ίσως τώρα να είναι η πλέον κατάλληλη ώρα (με τον Καλλικράτη να ενώνει όλη την περιοχή) ο διευρυμένος δήμος Μεσολογγίου να διεκδικήσει τα αυτονόητα.

Η διαχείριση της Κλείσοβας έχει δείξει στο παρελθόν πως αυτό είναι εφικτό. Κατά συνέπεια, προτείνουμε άμεσα κινητοποίηση και δραστηριοποίηση του δήμου και των φορέων προκειμένου ο φυσικός ζωτικός χώρος της λιμνοθάλασσας να περιέλθει εκεί όπου ανήκει. Είναι ο μόνος τρόπος προκειμένου αφενός να μείνει στα χέρια των πραγματικών ψαράδων, αφετέρου ν’ αποτελέσει πηγή «ζωής» για το νέο δήμο βάση ορθού πλαισίου διαχείρισης και με διασφάλιση τόσο του επαγγέλματος, όσο και της φυσιογνωμίας της περιοχής.

Η όποια παρέμβαση, θα πρέπει να γίνει άμεσα, πριν οι εξελίξεις σε πανελλαδικό επίπεδο χαρακτηρίσουν την κατάσταση ως μη αναστρέψιμη…

Δ.Σ.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ"