Γράφει ο Κώστας Παπαδομανωλάκης
Η ιστορικότητα και η κλασική ομορφιά του Μεσολογγίου έρχεται να
συναντήσει την πόλη του Ρεθύμνου, μέσα από τη φωτογραφική ματιά του Βασίλη Αρτίκου, στη νέα έκθεση των
μαθημάτων φωτογραφίας Ρεθύμνου που εγκαινιάστηκε το βράδυ του Σαββάτου στην οδό
Κορνάρου.
Ο Βασίλης Αρτίκος, γεννημένος στο
Μεσολόγγι αποτυπώνει την κλασική ομορφιά του τόπου του σε μια συλλογή που
παραπέμπει το θεατή να θαυμάσει τα μέρη, να γευτεί τα αρώματα της πόλης αυτής
και σε τελική ανάλυση να έρθει πιο κοντά στην Ελλάδα μέσα από την απεικόνιση
απλών φαινομενικά σκηνών της καθημερινότητας, όπως τη βιώνει ο καθένας από εμάς
και ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
Ο φωτογράφος, έχοντας επιλέξει
έργα σε ασπρόμαυρο τόνο με υψηλό contrast επιχειρεί ένα ταξίδι στα τοπία, στους
ανθρώπους και στις στιγμές του Μεσολογγίου και την παρουσιάζει στους θεατές, σε
μια έκθεση που έχει βρεθεί σε πολλά σημεία του εξωτερικού και τώρα έφτασε η
στιγμή να τη δουν οι πολίτες και οι απλοί επισκέπτες του Ρεθύμνου.
Οι θεατές έχουν την ευκαιρία να
δουν την Ελλάδα μέσα από την ποιητική ματιά του Βασίλη Αρτίκου, ο οποίος
επιλέγει να δείξει τις διαχρονικές αξίες της χώρας μας σε μια δύσκολη εποχή. Η
έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά έως τις 10 Σεπτεμβρίου, από τις 18:30 έως τις
23:00.
Ο Βασίλης Αρτίκος σημειώνει σε
δηλώσεις του στα «Ρ.Ν.» (σ.σ. Ρεθεμνιώτικα Νέα) για την παρουσία του στο
Ρέθυμνο και την έκθεση φωτογραφίας του: «Θέλω
να ευχαριστήσω το Μανώλη Καραταράκη που με κάλεσε στην πανέμορφη και φιλόξενη
πόλη του Ρεθύμνου να παρουσιάσω μια από τις τελευταίες δουλειές μου με θέμα «Το
Μεσολόγγι: Η λίμνη του αλατιού και των αναμνήσεων».
Είναι μια δουλειά, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι,
μετά στις Βρυξέλλες, στην Αθήνα, έχει γυρίσει την Ελλάδα και το εξωτερικό και
ένας από τους σταθμούς του, τιμητικό για μένα ιδιαίτερα, είναι και το Ρέθυμνο.
Είμαι χαρούμενος και θέλω να ευχαριστήσω όλη την ομάδα γι' αυτό. Επειδή
θεωρώ το Μεσολόγγι λόγω της ιστορίας του σαν το μέσο όρο της Ελλάδας,
ουσιαστικά παρουσιάζω την Ελλάδα μέσα από τη δική μου ματιά. Είναι μια σειρά
από φωτογραφίες, θα ήθελα να πιστεύω ότι η συλλογή αυτή είναι μια ποιητική
ματιά της Ελλάδας, δείχνοντας τις διαχρονικές αξίες της πατρίδας μας σε μια
εποχή που η μιζέρια περισσεύει».
Στη συγκεκριμένη έκθεση, η απλή
αντιμετώπιση τοπίων και ανθρώπων φέρνει μπροστά στα μάτια του θεατή τα επιτεύγματα
της φύσης μέσα από τον ιδιαίτερο φωτογραφικό φακό του Βασίλη Αρτίκου.
Αυτοτελείς, ασπρόμαυρες φωτογραφίες που μη έχοντας κάποια συγκεκριμένη συνέχεια
η μία με την άλλη, επιτρέπουν στον θεατή να κάνει τη δική του ανάγνωση και να
επικοινωνήσει ό,τι επιθυμεί. Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο τον καλλιτέχνη, η
φωτογραφία δεν είναι άχρονη, μιας και ο φωτογράφος δανείζεται το χρόνο και τον
τόπο της απεικόνισης.
«Το απλό είναι το ζητούμενο για μένα. Προσπαθώ να είμαι μακριά από το
απλοϊκό και όσο πιο κοντά γίνεται στο απλό. Εγώ θα χαρακτήριζα τη συλλογή μου
λιτή. Η φωτογραφία είναι από μόνη της αφαιρετική, επομένως όσο πιο απλός και
λιτός είσαι και ταυτόχρονα εμπεριέχεις στη φωτογραφία σου ψυχή και μήνυμα,
νομίζω πως αυτό είναι το ζητούμενο, όχι η φλυαρία.
Δε θα ήθελα ποτέ να δει ο θεατής μονοδιάστατα τη συλλογή μου. Γι' αυτό
τον λόγο και εγώ δε γράφω ποτέ σχόλια για τις φωτογραφίες μου. Θέλω όποιος
επισκεπτεί την έκθεση, να δει οτιδήποτε θέλει εκείνος να δει, τίποτα
συγκεκριμένο. Ο φωτογράφος το μόνο που δανείζεται είναι η στιγμή και το μέρος
της φωτογράφισης. Οι φωτογραφίες δεν είναι άχρονες, λειτουργούν ως ντοκουμέντα,
είναι μια στιγμή κάπου. Για μένα, το ζήτημα είναι τι βλέπεις και πώς το
βλέπεις, γιατί όλοι κοιτάζουμε το ίδιο θέμα αλλά βλέπουμε διαφορετικά πράγματα»,
αναφέρει.
Πώς λειτουργεί όμως ο ίδιος όταν
τραβάει μια φωτογραφία και ποιος είναι ο ρόλος των χρωμάτων και της αύρας στο
έργο του; Ο κ. Αρτίκος απαντά:
«Εγώ λειτουργώ εντελώς εσωτερικά, οπότε ακόμα και όταν φωτογραφίζω
ασπρόμαυρα τα βλέπω χρωματιστά. Τα χρωματιστά τα βλέπω ασπρόμαυρα και τα
ασπρόμαυρα χρωματιστά. Δεν τα ξεχωρίζω, άλλωστε το ασπρόμαυρο έχει ένα
εκατομμύριο αποχρώσεις του γκρι, του μαύρου και του άσπρου.
Μου αρέσει να ακροβατώ από το απόλυτο άσπρο στο απόλυτο μαύρο και
βλέποντας τόνους χρωμάτων, μερικές φορές τα χρησιμοποιώ. Κοντά στην αύρα του
έργου σε φέρνει η σύνθεση, όλο το έργο.
Τα πάντα υπηρετούν το σύνολο, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από το να
εκφραστεί ο φωτογράφος και να το νιώσει ο θεατής εφόσον του λέει κάτι. Άρα, η αύρα,
ένα άυλο χαρακτηριστικό της φωτογραφίας, αυτή είναι η μαγεία.
Στην καλλιτεχνική φωτογραφία αυτό είναι το θέμα, ένα υλικό τυπωμένο,
μια τυπωμένη εικόνα που δημιουργεί άυλα πράγματα γύρω της. Φωτογραφίζοντας
υλικά, το μυαλό μου είναι στα άυλα και όλο αυτό είναι μια επικοινωνία, την
οποία αντιλαμβάνεται ο θεατής».
Ο «γήινος» Βασίλης Αρτίκος και η φωτογραφία του
Ο υπεύθυνος των εκθέσεων που
λειτουργούν αυτό το καλοκαίρι στην οδό Κορνάρου και επιμελητής της
συγκεκριμένης έκθεσης, Μανώλης
Καραταράκης, σημειώνει χαρακτηριστικά μιλώντας για τον συγκεκριμένο
καλλιτέχνη και την φωτογραφία του:
«Ο Αρτίκος είναι ένας, θα μπορούσα να πω, κλασικός φωτογράφος με την
έννοια ότι αποτυπώνει την κλασική ομορφιά, χωρίς φιοριτούρες και ιδιαίτερες
εσωτερικές αναζητήσεις. Αποτυπώνει το κάδρο του όμορφα, κλασικά, τίμια και
ειλικρινά.
Σε καμία περίπτωση η φωτογραφία του δεν είναι δήθεν. Αυτή η φωτογραφία
κατά συνέπεια αγγίζει όλες τις ηλικίες και όλα τα πνευματικά επίπεδα.
Μπορεί να τη δει και ένας άνθρωπος που δεν είναι εξοικειωμένος με το
αντικείμενο και σαφώς να εντυπωσιαστεί, χρησιμοποιεί ασπρόμαυρο με υψηλά
contrast που προσθέτουν και αυτά όσον αφορά στην εντύπωση που προκαλεί στον
θεατή και σίγουρα είναι μια έκθεση που θα συζητηθεί πολύ, ο θαυμασμός είναι ήδη
διάχυτος στην Κορνάρου.
Τα έργα του κατά κύριο λόγο προέρχονται από τον περιβάλλοντα χώρο που
ζει και κινείται, το Μεσολόγγι. Εγώ θα τον ονόμαζα «γήινο Αρτίκο», με την
έννοια ότι ο ίδιος και η φωτογραφία του πατάνε στη γη. Η φωτογραφία του είναι
προσγειωμένη, ακολουθεί την κλασική οδό».
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ
