Γράφει η Μαρία Σπυράκη
Δημοσιογράφος
Υποψήφια ευρωβουλευτής με τη Ν. Δ.
Η 19η Μαΐου έχει οριστεί από την Ελληνική Βουλή ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τους Νεότουρκους την περίοδο 1916-1923.
Με το τρίπτυχο «ένα κράτος, μια θρησκεία, ένας λαός», οι Νεότουρκοι και ο Μουσταφά Κεμάλ, σχεδίασαν και εκτέλεσαν δύο γενοκτονίες. Το 1915 την γενοκτονία των Αρμενίων και από το 1916 έως το 1923 τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Έτσι με την εξόντωση του μισού πληθυσμού (353.000) και τον εκτοπισμό-ξεριζωμό του άλλου μισού, τον Αύγουστο του 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ , σύμφωνα με τους ιστορικούς αναφώνησε θριαμβευτικά: «Επί τέλους τους ξεριζώσαμε».
Σήμερα 100 χρόνια μετά είναι επιτακτική ανάγκη η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου να αναγνωστεί επίσημα από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, ώστε η Τουρκία να εξαναγκαστεί να αναγνωρίσει το έγκλημα που διέπραξε. Η γειτονική χώρα αν και έως τώρα δεν έχει επιδείξει σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τη διεθνή νομιμότητα, ούτε καν για την Κύπρο, πρέπει να πιεστεί ώστε να αναγνωρίσει και να τηρήσει τις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου και του ΟΗΕ , σύμφωνα με τα οποία η γενοκτονία αποτελεί ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, το βαρύτερο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και δεν επιδέχεται παραγραφή. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων δεν αφορά μόνο μια πληθυσμιακή ομάδα, ούτε μόνο τους Έλληνες αλλά απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα.
Δεσμεύομαι ότι αν οι Έλληνες με τιμήσουν και στις εκλογές της 25ης Μαΐου βάλουν έναν σταυρό δίπλα στο όνομά μου, ως ευρωβουλευτής θα θέσω το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων μέχρι τελικής δικαίωσης στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και σε όλα τα αρμόδια όργανα της Ε.Ε. που έχουν πρόσβαση οι ευρωβουλευτές ώστε ακόμη και η άρνηση του γεγονότος να αποτελεί αδίκημα, όπως συμβαίνει και με το Ολοκαύτωμα. Παράλληλα θεωρώ υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας να εντείνει τις προσπάθειές της ώστε η παγκόσμια κοινότητα να ενημερωθεί για το έγκλημα που υπέστησαν οι Έλληνες της Ανατολής στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Είναι χρέος της ελληνικής πολιτείας να εντείνει τις προσπάθειες ενημέρωσης της παγκόσμιας κοινότητας για τη γενοκτονία των Ποντίων ώστε να γίνει αυτή παγκόσμιο παράδειγμα αποτροπής των γενοκτονιών που ακόμα συντελούνται σε όλο τον κόσμο.