Την παραίτησή του από τη θέση του διοικητή των νοσοκομείων Αιτωλοακαρνανίας (Αγρινίου και Μεσολογγίου) ανακοίνωσε πριν από λίγο με την ακόλουθη ανάρτηση στο Facebook, ο Δημήτρης Μιχάλης.
" Μια διαδρομή έφτασε στο τέλος της. Υποσχέθηκα πως όταν φτάσει η ώρα να παραιτηθώ θα το μάθετε από μένα τον ίδιο. Αυτό έγινε σήμερα.
Λόγοι που έχουν να κάνουν με την αδυναμία ουσιαστικής και γόνιμης συνεργασίας με την Υ.ΠΕ και ανυπαρξία πραγματικής στήριξης της ΥΠΕ στο νοσοκομείο, είναι η βάση της από 21/11/2017 υποβολής της παραίτησής μου προς τον υπουργό η οποία έγινε τώρα δεκτή.
Οι παραφιλολογίες περί άλλων εκδοχών ανήκουν στους συνήθεις κατασκευαστές πληροφοριών και κριτές των πάντων και εξακολουθούν, όπως και πρίν, έτσι και τώρα να με αφήνουν αδιάφορο.
Όπως και τα περί βαθμολογιών και καρατομήσεως που θα παίξουν από τους συνήθεις «αγαπώντες με». Αλλά δεν έχουν καμία σημασία επί της ουσίας οι μικρότητες που δεν έπαψαν στιγμή και δεν θα πάψουν ούτε με όποιον επόμενο προσπαθήσει.
Μία διαδρομή όπου συνάντησα ανθρώπους με ψυχή και ανθρώπους με μικρό το ανάστημα. Και κυρίως αυτό ήταν οδυνηρό, όταν αφορούσε άτομα ευθύνης, καθόλου ασυνήθιστο. Καλή τύχη σε όλους όσους προσπαθούν.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους πίστεψαν στην προσπάθεια."
Επίσης με άλλη του ανάρτηση ο κ. Μιχάλης δημοσιοποιεί τα ακόλουθα αποσπάσματα από την επιστολή παραίτησης του:
"ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ
Επειδή ήδη οι συνήθεις «αντικειμενικοί δημοσιογράφοι» αμφισβητούν την ύπαρξη της παραίτησης, προτιμώντες την «καρατόμηση», που δεν τους βγήκε, και επειδή ούτε όσο ήμουν στο τιμόνι, ούτε τώρα, ούτε και ποτέ σκιαμαχούσα, όπως ορισμένοι, ορίστε μερικά αποσπάσματα από την «υποτιθέμενη» παραίτηση.
Αξιότιμε κ. Υπουργέ ˙ Αγρίνιο Α.Π. ΕΜΠ.Γ.Δ.54/21/11/2017
Πριν ενάμιση περίπου χρόνο με τιμήσατε, δίνοντάς μου το τιμόνι του Γ.Ν. Αιτωλ/νίας.
Προσπάθησα με όλη μου τη δύναμη να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης σας και να συμβάλω στην σταθεροποίηση και την ανάταξη του νοσοκομείου και πιστεύω ότι με την συνεργασία του Δ.Σ. και άλλων ανθρώπων μέσα στο νοσοκομείο –θεσμικών και απλών υπαλλήλων– πετύχαμε πολλά.
..........
Για όλα αυτά και άλλες δράσεις, τα περισσότερα δεδομένα σας είναι γνωστά από τις εκθέσεις και καταγραφές.
Υπάρχουν όμως και άλλες δράσεις που έχουν να κάνουν με την ποιότητα της παροχής των υπηρεσιών στους ασθενείς και ειδικά στο διαχειριστικό και επικοινωνιακό επίπεδο. Και αυτές προσωπικά τις θεωρώ θεμελιώδεις σε ένα ηθικοποιημένο σύστημα υγείας. Γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει να έχουν προτεραιότητα το προσεχές διάστημα.
…………
Από τους ανθρώπους όμως που θα έπρεπε να στηρίζουν, τα στηρίζουν απειροελάχιστοι. Πολλοί δε επικεφαλής Δ/σεων είναι αδιάφοροι ή ανεπαρκείς ή συμμέτοχοι στην διατήρηση κακώς νοουμένων ισορροπιών. …………
Το κυριότερο θέμα που προσωπικά με θλίβει και εστίασα επάνω του είναι η ανθρωπιά στην αντιμετώπιση και επικοινωνία με τους ασθενείς και η ενημέρωση που δικαιούνται, και τα οποία είναι πτωχά. …. Όπως …Ή να παραπέμπεται ασθενής από ειδικό και να τον αντιμετωπίζει αγροτικός ή άπειρος βοηθός. … Δεν είναι δυνατόν γιατροί –και μάλιστα κομβικών ειδικοτήτων– να κοιμούνται στο σπίτι σε εφημερία ενεργή και εγώ να αδιαφορώ.
Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν, έστω στοιχειωδώς, πρωτόκολλα ….
…. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει Παθολογική Κλινική χωρίς συστηματική χρέωση ασθενών σε συγκεκριμένο γιατρό, χωρίς συστηματική επίσκεψη κλινικής, με λήψη εργαστηριακών στις 12 και στις 1 το μεσημέρι, και κανείς να μην νοιάζεται να το αλλάξει, και εγώ να είμαι ο κακός που κατ’ επανάληψη ζητώ να αλλάξει αυτό, και να εισπράττω στιγματισμούς του τύπου «στοχοποιεί τους γιατρούς», «καταπιέζει το προσωπικό», χωρίς κανείς να με προστατεύει, ως θεωρώ πως όφειλαν κάποιοι. ….
…. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει –στις περισσότερες κλινικές– ενημέρωση των ασθενών και συνοδών με συγκεκριμένο τρόπο και ο κάθε συνοδός να προσπαθεί εναγωνίως να ενημερωθεί, συχνά παρακωλύοντας το έργο των γιατρών, αλλά και δημιουργώντας εντάσεις αποφεύξιμες. Ούτε και να μη δίδονται ενημερωτικά σημειώματα στην έξοδο από νοσηλεία γιατί «δεν υπάρχουν βοηθοί», σαν αυτό να είναι πάρεργο. …
… Και σε όλα αυτά η Ιατρική Υπηρεσία να απαντά με το «ε, σιγά-σιγά, μην τους εξαγριώσουμε …», και αυτό το σιγά-σιγά να κρατά ενάμιση χρόνο τώρα με τις όποιες βελτιώσεις να γίνονται με πολύ κόπο και πολεμική κατά της διοίκησης, και χωρίς καμία διαφαινόμενη προθυμία ουσιαστικών παρεμβάσεων από την Ιατρική Υπηρεσία για τη μεταβολή των καταστάσεων αυτών. …
… Πέραν αυτών, από τις πρώτες στιγμές που ανέλαβα την διοίκηση του νοσοκομείου, διαπίστωσα την ύπαρξη ενός Σωματείου με χαρακτηριστικά «φέουδου» που σέρνεται πίσω από τις επιθυμίες και τις επιταγές συγκεκριμένων ατόμων …
… Αυτά δεν γίνεται να «τα κάνω γαργάρα» για να μην κατηγορηθώ ότι «στοχοποιώ τους γιατρούς» και ότι «εκφοβίζω τους εργαζομένους» κ.λπ. Γιατί σε τέτοιους «εκφοβισμούς», «στοχοποιήσεις», «τρομοκρατήσεις» και «αυταρχισμούς» κ.λπ. αναφέρονται όλες οι σχετικές επαίσχυντες αναφορές τους σε ανακοινώσεις και δημοσιεύματα και σε πληροφορίες που διαχέονται έως και τα δικά σας γραφεία. …
… Για να αλλάξουν όμως αυτά κ. Υπουργέ χρειάζεται ρήξη. Άρα και η διάχυση προς τα έξω εντάσεων είναι αναπόφευκτη. ……………..
Θα πρέπει κανείς για να πετύχει την στροφή να ανεχτεί –για ένα διάστημα τουλάχιστον– την «οχλοβοή» που θα δημιουργήσουν καθεστηκυίες ομάδες. Και θεωρώ πως αξίζει τον κόπο, γιατί οι ασθενείς αξίζουν σεβασμού και αξιοπρεπούς αντιμετώπισης. Και γιατί υπάρχουν άνθρωποι που άμα αισθανθούν ότι δεν απειλούνται από τις «ομαδούλες», «γιατί στήριξαν το διοικητή», θα μπουν μπροστά και θα βοηθήσουν να γυρίσει ο τροχός, όπως έχουν ήδη μπει κάμποσοι. ….
…. Κε Υπουργέ, λυπάμαι που το λέω, αλλά μεταξύ εμού και της Διοίκησης της 6ης Υ.ΠΕ. υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στις προτεραιότητες, και ίσως εν τέλει και στην νοοτροπία, ειδικά από όταν ανάλαβε ο νέος Διοικητής. ………
Όπως είναι λυπηρό το να προσπαθείς να παράξεις έργο και να σκοντάφτεις πάνω στην αδιαφορία ή την «διαχειριστική» προσέγγιση των πραγμάτων από τους ανωτέρους σου, που κινούνται με βάση την λογική «να μη αγγίξουμε πολλά πράγματα, να μην σπάσουμε πολλά αυγά για να μην προκαλέσουμε πολλές αντιδράσεις, να μην στενοχωρήσουμε». … ….. Δεν γίνεται όμως να μη στενοχωρήσουμε και να συνεχίζονται πράγματα που προσβάλουν και τον πολίτη και τον υγειονομικό και είναι άδικα, όπως πολλά από αυτά που ήδη ανέφερα. Ηθικοποίηση συστήματος με χάδια στις ομαδούλες και τους βολεμένους και τους αδιάφορους, δεν γίνεται. …..
……………Ούτε είναι δυνατόν να αρνείται στην ουσία την συνεργασία για να μην αναλάβει ευθύνες, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση των τελευταίων θανάτων, όπου, παρά το ότι ζήτησα να συζητήσουμε τους χειρισμούς που σκεφτόμουν, δεν υπήρξε ανταπόκριση. Αν και δεν συμμετείχαν στον προβληματισμό του πώς να γίνει η διαχείριση, με ελαφρά την καρδία –και εκ του ασφαλούς– υιοθέτησαν την πολεμική που εξαπέλυσαν για λόγους τακτικισμού κάποιοι συνδικαλιστές………….
… Συνεπώς, με όλο το σεβασμό, αν δεν είναι δεδομένη η αμοιβαία εμπιστοσύνη και αγαστή συνεργασία από μέρους της 6ης Υ.ΠΕ. και η έμπρακτη στήριξη της ΥΠΕ και του Υπουργείου, δεν μπορεί να επιτευχθεί καμία αλλαγή σε αυτά τα θέματα. ….. Δυστυχώς όμως, δεν έχω την αίσθηση ότι η συνθήκη αυτή πληρούται από μέρους της 6ης ΥΠΕ.
........ Ειδικά για τον Μαγνητικό, η έλλειψη βοήθειας ήταν εκκωφαντική. ... Έγινε άμεσα αίτημα για έγκριση προκήρυξης της θέσης ΕΣΥ που κενώθηκε, κάτι που ακόμη δεν έχει προχωρήσει από το Υ.Υ. Παράλληλα ζητήθηκε και λάβαμε έγκριση για επικουρικό με εξειδίκευση στον Μαγνητικό Τομογράφο. Αντ΄ αυτού η ΥΠΕ μας απέστειλε επικουρικό που όμως δεν είναι εξειδικευμένος.
Η άλλη λύση είναι η εκπαίδευση υπηρετούντος γιατρού. Προσπαθήσαμε πολύ πριν την αποχώρηση του ειδικευμένου γιατρού να ευαισθητοποιήσουμε τους υπηρετούντες -έγιναν πολλές συναντήσεις γι΄ αυτό από τη διοίκηση με το Ακτινολογικό Τμήμα- αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατόν. Εξετάσαμε ακόμη και την εκδοχή να σταλεί υποχρεωτικά κάποιος, αλλά αυτό απαιτεί ειδική διαχείριση και επιλογή γιατρού. Έτσι ζητήσαμε επανειλημμένα από τον κ. Διοικητή της 6ης ΥΠΕ –ως ακτινολόγος που είναι– να επισκεφτεί το νοσοκομείο μας και να έχουμε μία σύσκεψη όπου με την εμπειρία του θα προσδιορίζαμε τις ανάγκες και δυνατότητες για την εκπαίδευση κάποιου γιατρού. Αυτό έως σήμερα δεν έγινε.
………. Και με αυτή τη συγκυρία, προσωπικά, αισθάνομαι πως δεν θα έχω την ολόπλευρη στήριξη για να μπορώ να παρέμβω στο πεδίο της ποιοτικής προσφοράς, στην διαχείριση και επικοινωνία των ασθενών πολιτών, στη συνέχιση της βελτίωσης των υπηρεσιών προς τους πολίτες και στην αναδόμηση και ηθικοποίηση του Συστήματος Υγείας. Και χωρίς αυτή την ολόπλευρη στήριξη, δεν βλέπω το λόγο να συνεχίσω να υπηρετώ ένα νοσοκομείο στο οποίο τα θέματα αυτά χρήζουν σημαντικής βελτίωσης.
............
Για όλους τους ανωτέρω λόγους, αξιότιμε κ. Υπουργέ, σας υποβάλλω δια της παρούσης επιστολής την παραίτησή μου, την οποία παρακαλώ να δεχτείτε. Ευγνώμων για την απόλυτη στήριξη που μου παρείχατε εσείς προσωπικά ….."
