Απρόσμενα ήρθε σε μένα ένα μήνυμα
για τούτη τη γραφή μου, μάλιστα δε σε ώρα χαράς απογευματινής. Ακούστηκε σαν
σήμαντρο από κάποια περασμένα. Κροτάλισε όμως, σαν τα φωναχτά και γερά αποθηκεμένα,
όχι όμως, ξεχασμένα. Έμοιαζαν σαν αυτά που μένουν καταγραμμένα όπως σε σκληρό
δίσκο, που η προστασία των χάκερς (Hackers) αποτρέπει την παράνομη επέμβαση
των “κράκερς” (Crackers),
από τη γραφή μου. Το μήνυμα ζητούσε γραφές μνήμης, για έναν ιδεολόγο κλεισμένο
στην αμνησία του τόπου, για χρόνια. Άλλως, για αφιέρωμα σε απλό συντοπίτη, Μεσολογγίτη
απ’ τα παλιά. Γνωστό όνομα: Ακούγεται, Θωμάς
Γκόρπας, βγαλμένο απ’ τις αμπολιές του ρηχού πελάγου.
Το ευρετήριο της μνήμης μου ξεφυλλίστηκε
αμέσως γοργά, πλην ερωτηματικά. Ρώτησα κι’ εγώ, ποιος Γκόρπας; Ο εργάτης, ο
λογιστής, ο παλαιοβιβλιοπώλης, ο βιβλιοπώλης, ο δημοσιογράφος, ο εκδότης, ο
μεταφραστής, ο ποιητής, ο συγγραφέας, ο αρχισυντάκτης μεγάλων εφημερίδων και
περιοδικών, ο λογοτέχνης, ο διδάσκαλος σε θεατρική σχολή, ο πολυπράγμων;
Όχι μόνο, φώναξαν πρόθυμες οι
θύμησες. Πρόκειται για το Θωμά, το βιοπαλαιστή ιδεολόγο, το Μεσολογγίτη, είπαν.
Είναι απ’ αυτούς, καθώς θυμάμαι από κείνα τα χρόνια, που σελαγίζουν κάποτε ως
διάττοντες, λάμπουν, φωτίζουν και αφήνουν τη λάμψη τους παρακαταθήκη για
αναζητήσεις. Γίνεται η παρουσία τους τότε, βροντερή υπόθεση στον αυχμηρό τόπο, όπου
οι αφιλοσόφητοι συμφεροντολόγοι, χωρίς ουσιαστική προσφορά, καταλείπουν τα
έσχατα περιττώματα μιας ανούσιας διαδρομής τους.
Ο Θωμάς Γκόρπας, εξεμέτρησε το
χρέος νωρίς και στα μετέπειτα χρόνια βάλθηκαν οι ολετηρικές ερινύες να σβήσουν και
τον εμπνευστή ιδεολόγο, αλλά και τα ιδεολογηματικά του δημιουργήματα. Βλέπετε
ότι, η πεζότητα μιας ανιδεολόγητης εποχής – είναι η εποχής μας; - δεν αντέχει
να θυμάται ούτε όσα έγραψε η δημόσια γνώμη για έναν τελειόφοιτο του Γυμνασίου
Μεσολογγίου, τότε. Ότι δηλαδή, «Διακρίνεται
δια την ιδίαν αυτού κρίσιν ως και δια τον τρόπον να ομιλεί ευχερώς και να
διαλέγει τας συναναστροφάς αυτού». Εκείνος όμως, ώριμος πλέον, απάντησε
ιδεολογικά και ποιητικά στη διαχρονικότητα. Θα τοποθετήσει εκεί την απάντηση με
τα «Ανεξάρτητά» του, για μια σωστή
ιδεατή βιοπάλη, από κείνες που διδάσκουν διαχρονικά. Έγραφε σαν για υποθήκη
χρέους: «Κρατάω την πέννα μου σαν όπλο
και σαν κραυγή σε πόλεμο που δεν είναι πόλεμος, αλλά προσπάθεια ύπαρξης».
Έτσι υπήρξε και υπάρχει με τη σκέψη και το λόγο του, ο Θωμάς Γκόρπας.
Παρά ταύτα, η πέννα του Θωμά
Γκόρπα, περπάτησε και αλλιώς, στα χαρτιά, τα χειρόγραφα και τα έντυπα. Γνήσιος
Μεσολογγίτης στη σκέψη και το στοχασμό, έμαθε την πέννα του να γλιστράει χαρακτικά,
αφήνοντας πίσω της σεβαστά ιδεολογήματα χωρίς ιδιοτέλεια, σαν εκείνα που
χάραξαν τις μεγαλώνυμες αξίες της ζωής. Έλα όμως, που αυτή η έκφραση στηριγμένη
σε ευρεία γκάμα ιδεολογιών, χωρίς προσκόλληση σε μια πολιτική κομματικού αρματοδρόμου,
στενοχωρούν όσους βλέπουν τον κόσμο από κάποια φινιστρίνια ιδεοληψιών.
Είχα τη χαρά να δεχτώ το Θωμά
Γκόρπα συνομιλητή μου, με δικό μου κάλεσμα τον πρώτο καιρό της Δημαρχίας μου,
σχεδιάζοντας την ανάπτυξη και τον συγχρονισμό της Ιεράς Πόλεως, μακριά από προσδόκιμες
πολιτικές νοοτροπίες του καιρού. Με συνείχε η άποψη των ανήσυχων νέων και των απλών
ανθρώπων του μόχθου, στο σχεδιασμό ενός Μεσολογγίου με οράματα προς το μέλλον, όπως
του άξιζε, βασισμένα αποκλειστικά στον ιδεόκοσμο που διαχρονικά κουβαλούσε εκείνο
και κρατιούνταν απ’ τους ίδιους ως φυλαχτό. Οι ιδέες του Θωμά, καθαρά Μεσολογγίτικες,
κινούνταν αδέσμευτα και με άνεση σε όλα τα πλάτη των πολιτικών θεωριών. Μου
έδωσε την αίσθηση, ότι άκουγε τα πάντα ελεύθερα και υπηρετούσε τα πρέποντα, ως
προοριστικά, όπως τα πίστευα εγώ και τα δρομολογούσα άφοβα και θαρραλέα, χωρίς
υπολογισμούς. Έτσι ακριβώς, προσχώρησε το δικό μου σκεπτικό και έγινε πράξη το
αναπτυξιακό θαύμα, ως Πόλεως, του Μεσολογγίου.
Νομίζω ότι για το Θωμά Γκόρπα, η
σκέψη να κυκλοφορήσουν γραφές μνήμης στην εποχή μας, είναι χρεωστικά ενδιαφέρουσα
και επιβεβλημένη, για να αποτελέσει μάθημα και στην εποχή μας. Για τούτο, ακριβώς,
δίνω με ευχαρίστηση το κατ’ εμέ αρμόζον, για ιδεολόγο αδέσμευτο. Το Θωμά Γκόρπα
και την πέννα του.
Ιερά Πόλις Μεσολογγίου 1η
Απριλίου 2018
Νικόλαος Σπ. Βούλγαρης
Καθηγητής Θεολογίας
Πρ. Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
