Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Ποιος ρώτησε τους Αιτωλοακαρνάνες;


Μια ακόμη Φωνή διαμαρτυρίας και αγανάκτησης εκφράζεται από τον υποψήφιο βουλευτή της ΝΔ του Νομού Αιτωλοακρνανίας Νίκο Καραπάνο, σχετικά με την εκτροπή του Αχελώου.
Με ανακοίνωσή του ο κ. Καραπάνος διαμαρτύρεται για το θέμα εκτροπής του Αχελώου και απευθύνει ερώτημα προς όλους τους αρμόδιους φορείς:

Ποιός ρώτησε τους Αιτωλοακαρνάνες αν συμφωνούν;

Μπορεί η οικονομία της χώρας να αντέξει ένα έργο αξίας 4.000.000.000,00 (4 δισεκατομμύρια) ευρώ προς όφελος της Θεσσαλίας και μόνο, (αφού καμία μελέτη δεν υπάρχει που να αποδεικνύει αντιστοιχία του συνολικού κόστους 4.000.000.000,00 και της οικονομικής του απόδοσης) τη στιγμή που αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες των αγροτών: (επιδοτήσεις...);
Αναρωτήθηκε κανείς ποιές θα είναι οι επιπτώσεις για το Νομό μας;
Γνωρίζουν άραγε, ότι το υδροηλεκτρικό φράγμα της Μεσοχώρας που σκοπεύουν να κατασκευάσουν όχι μόνο δεν αποτελεί
ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, αλλά λόγω εκπομπής μεθανίου επηρεάζει το μικροκλίμα;
Γνωρίζουν ότι οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές και ανυπολόγιστες για το περιβάλλον;
Γνωρίζουν ότι οι παρεμβάσεις αυτές θα διακόπτουν την άνω ροή του Αχελώου
και θα αποτελέσουν την ταφόπλακα του ποταμού;
Γνωρίζουν ότι το συγκεκριμένο φράγμα θα μειώνει τη ροή του νερού των Κρεμαστών, Καστρακίου, και Στράτου με αποτέλεσμα τα ήδη υπάρχοντα φράγματα να μην έχουν την απαιτούμενη ενέργεια ώστε να παράγουν έργο;
Οφείλουν να γνωρίζουν όλοι, ότι η μελέτη που ενέκρινε ο νόμος Σουφλιά υπολογίζει πολύ μεγαλύτερη παροχή νερού από αυτή που πραγματικά είναι σήμερα, τη στιγμή που η συγκεκριμένη μελέτη έγινε προγενέστερα.
Στην ίδια ανακοίνωση ο κ. Καραπάνος, αναρωτιέται, αν μπορεί κάποιος δικός μας πολιτικός να σταματήσει αυτό που έκαναν οι Θεσσαλοί πολιτικοί!!
Καλεί λοιπόν όλους τους βουλευτές τους Νομού μας και από τις δύο παρατάξεις , τον Κύριο Υφυπουργό περιβάλλοντος, ενέργειας και κλιματικής αλλαγής Θάνο Μωραίτη, την κυρία Υπουργό περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη να πάρουν ανοιχτά θέση και να παλέψουν να αποτρέψουν την εκτροπή του Αχελώου μας, χωρίς να υπολογίσουν το πολιτικό κόστος που είναι μικρότερο και ανάξιο λόγου μπροστά στο μέγεθος της καταστροφής που πρόκειται να ακολουθήσει για τον τόπο μας.