Ο Δημήτρης Παρούσης, παιδί Ελλήνων μεταναστών, γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Ολλανδία. Πέρασε την εφηβεία του στην Νέα Ορεστιάδα, την τελευταία βόρεια πόλη της Ελλάδας, «σφηνωμένη» ανάμεσα στην Τουρκία και τη Βουλγαρία.
Στα 19 του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη όπου ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές στη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με τις κυριότερες εφημερίδες και ραδιόφωνα της πόλης και το 1998 αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του.
Πέρασε από τις σχολές δημοσιογραφίας της Ουτρέχτης στην Ολλανδία και του Άρχους στη Δανία και πήρε το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, στην Ουαλία, της Μεγάλης Βρετανίας. Το 2000 δοκίμασε την τύχη του στην Αθήνα.
Δούλεψε σε μεγάλες εφημερίδες, περιοδικά και internet portal, έγινε μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και της International Federation of Journalists.
Δίδαξε σε δημόσιες σχολές δημοσιογραφίας, έγραψε ένα βιβλίο - έρευνα σχετικά με την κυκλοφορία των εφημερίδων και κάποια στιγμή, το 2006, θεωρώντας ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αποφάσισε να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο.
Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα (μέχρι το 2006) πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε περισσότερες από είκοσι χώρες.
Ο Δημήτρης δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρόκληση ενός ονείρου που αποτελεί παράλληλα και κρυφό πόθο των περισσοτέρων ανθρώπων - να κάνει το γύρο του κόσμου. Στα 35 του χρόνια αποφάσισε να το πραγματοποιήσει.
Ο Δημήτρης δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρόκληση ενός ονείρου που αποτελεί παράλληλα και κρυφό πόθο των περισσοτέρων ανθρώπων - να κάνει το γύρο του κόσμου. Στα 35 του χρόνια αποφάσισε να το πραγματοποιήσει.
- Δεν βρήκε κανέναν να τον ακολουθήσει, αλλά αυτό δε στάθηκε εμπόδιο. Ξεκίνησε μόνος του.
- Δεν είχε τα χρήματα να το πραγματοποιήσει, αλλά έκανε το πρώτο βήμα με την ελπίδα ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Ότι τουλάχιστον προσπάθησε. Εξάλλου ο κόσμος ανήκει σε αυτούς που ονειρεύονται και το κυριότερο, δεν πρέπει να είμαστε φτωχοί στα όνειρά μας.
- Πούλησε τα ελάχιστα υπάρχοντά του. Παραιτήθηκε από τη δουλειά του, πήρε το σακίδιό του, μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, μια πυξίδα και άρχισε τη δική του Οδύσσεια.
- Δεν είχε τα χρήματα να το πραγματοποιήσει, αλλά έκανε το πρώτο βήμα με την ελπίδα ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Ότι τουλάχιστον προσπάθησε. Εξάλλου ο κόσμος ανήκει σε αυτούς που ονειρεύονται και το κυριότερο, δεν πρέπει να είμαστε φτωχοί στα όνειρά μας.
- Πούλησε τα ελάχιστα υπάρχοντά του. Παραιτήθηκε από τη δουλειά του, πήρε το σακίδιό του, μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, μια πυξίδα και άρχισε τη δική του Οδύσσεια.
Περισσότερα για την "περιπέτεια" του Δημήτρη Παρούση και κυρίως για τις συναντήσεις του με τους Έλληνες της διασποράς (ΕΔΩ)
