Γράφει ο Γιάννης Ατσαλάκης
Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Μεσολογγίου
Οι “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” του Πολυτεχνείου φώτισαν την μακρά νύχτα της στρατιωτικής χούντας στη χώρα μας. Η εξέγερση του Νοέμβρη του ’73, αποτελεί το αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης του Λαού μας, που μαζί με το δράμα της εισβολής – κατοχής της Κύπρου, οδήγησαν στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Η γενιά του Πολυτεχνείου, η νεολαία, επιστήμονες, εργάτες, αγρότες, πάλεψαν για «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία». Ο αγώνας, τα ιδανικά και το όραμά τους, που συνέχισε και η γενιά της Αλλαγής, δεν ολοκληρώθηκαν και δεν δικαιώθηκαν. Η 7χρονη δικτατορία και οι πρωταγωνιστές του πραξικοπήματος που φίμωσαν το λαό λογοδότησαν, νομιμοποιήθηκε το ΚΚΕ, αναγνωρίσθηκε η Εθνική Αντίσταση, κατοχυρώθηκαν ελευθερίες και πολιτικά δικαιώματα, ατομικά και συλλογικά, Ε.Σ.Υ., Α.Σ.Ε.Π., Κράτος Πρόνοιας, διευρύνθηκε το κοινωνικό κράτος και οι κατακτήσεις των εργαζομένων.
Ανεκπλήρωτο έμεινε το εκλογικό αίτημα της γνωστής και ανόθευτης απλής αναλογικής. Ζήσαμε μέρες πραγματικής αλλαγής και φιλολαϊκής πολιτικής, μέρες ελευθερίας και δημοκρατίας, που σήμερα δοκιμάζονται κάτω από τη διεθνή και εσωτερική συγκυρία.
Η παγκοσμιοποίηση, η επικράτηση του καπιταλισμού, των συντηρητικών και φιλελεύθερων πολιτικών που τον υπηρετούν, η επιβολή της ανεργίας, της ανέλεγκτης οικονομίας της αγοράς, της κατανάλωσης πόρων και του περιβάλλοντος, της τρομοκρατίας των λαών, σηματοδοτεί πισωγυρίσματα και περιορισμό κατακτήσεων και δικαιωμάτων των πολιτών.
Η διεθνής κρίση και ύφεση, η ανισότητα ανάπτυξης και πλούτου βορρά – νότου, η υπερκατανάλωση και υπερχρέωση χωρών, η ασυδοσία της κερδοφορίας του κεφαλαίου, οδηγούν σε περιορισμό των κρατικών δαπανών και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και αγαθών, την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους και της πρόνοιας, την περικοπή του κοινωνικού και ονομαστικού μισθού των αποδοχών και παροχών των εργαζομένων.
Έτσι, σήμερα, πέρα απ’ τις ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, δοκιμάζονται και οπισθοδρομούν τα αιτήματα του αγώνα του Πολυτεχνείου για «ψωμί – παιδεία». Αφού παγκόσμια, σχεδόν παντού, αυξάνεται η ανεργία και μειώνονται τα εισοδήματα των εργαζομένων και η ανταγωνιστική δημόσια παιδεία υπέρ της ιδιωτικής, όπως και άλλα κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες. Ακόμη, βασικά ζητήματα Εθνικής Ανεξαρτησίας και Λαϊκής Κυριαρχίας αμφισβητούνται και είναι ζητούμενα.
Για όλα αυτά και άλλα πολλά, απολογιστικά, ο αγώνας του Πολυτεχνείου δεν ολοκληρώθηκε και σίγουρα δεν δικαιώθηκε, πέρα από τις παθογένειες του έθνους μας και του πολιτικού συστήματος, της ενσωμάτωσης στην εξουσία πρωταγωνιστών τότε και μετέπειτα, καθώς και ευθύνες ηγεσιών, οδήγησαν στη σημερινή λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων.
Ο αγώνας συνεχίζεται, το Πολυτεχνείο τον σηματοδοτεί.
Απαιτείται συστράτευση όλων των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου μας και μαζικό λαϊκό κίνημα σε ανατροπή συντηρητικών πολιτικών και κυβερνήσεων στην Ελλάδα και την Ευρώπη, για μια κοινωνία πιο δίκαιη, πιο ανθρώπινη.
Ιερή Πόλη Μεσολογγίου 17 Νοέμβρη 2011
