Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλης
Πρ. Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
Μιλώντας μ’ ένα φίλο προχθές, καλόπιστα μου λέει: «Καλά εδώ δεν ξέρουμε τι θα γίνει τη Δευτέρα, σε ποια χώρα, σε ποια κατάσταση θα ζούμε, εσείς με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα ασχολείστε στο Δημοτικό Συμβούλιο;». Συνέχισε δε κατηγορώντας με εμμέσως, λέγοντας «εσύ τι είδους αντιπολίτευση είσαι;».
Δικαιολογημένος ο προβληματισμός του, όμως η ζωή δεν σταματά, εξελίσσεται και όντως εν μέσω των μεγαλύτερων προβλημάτων από τη μεταπολίτευση και δώθε, οφείλουμε να σχεδιάζουμε και να οραματιζόμαστε την επόμενη μέρα. Άλλωστε το πρόβλημα είναι κοινό, δεν αφορά μόνο εμάς, αλλά όλες τις πόλεις της χώρας - και τις δεκαέξι - που διεκδικούν αυτό το στόχο. Επιπροσθέτως, θεωρώ ότι δεν έχουμε το δικαίωμα ως αιρετοί να στερήσουμε από τις επόμενες γενιές από ένα «όνειρο», στο όνομα των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Εκτίμηση μου είναι πως μόνο ένας οραματικός – στρατηγικός στόχος μπορεί ν’ αλλάξει τη μίζερη πραγματικότητα ενός τόπου και μιας κοινωνίας, αρκεί βέβαια να τον πιστεύεις πραγματικά και να κάνεις τις σωστές πρακτικές - τακτικές κινήσεις υλοποίησης του.
Γι’ αυτό και ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια στα τέλη του 2013 και προχωρήσαμε σ’ ένα σύνολο κινήσεων εντός και εκτός χώρας. Γι’ αυτό υποστηρίζω με θέρμη σήμερα τη συνέχιση της προσπάθειας από την παρούσα δημοτική αρχή. Ξεκάθαρα δε δήλωσα, ότι αυτή η υποστήριξη πρέπει να εκφρασθεί χωρίς γκρίνια, μεμψιμοιρία και λοιδορίες που ήδη ακούγονται. Γκρίνια αν δεν επιτευχθεί ο στόχος, μεμψιμοιρία και λοιδορίες της λογικής «όλα τα είχε η μαριωρή ο φερετζές της έλειπε». Η λογική «μας λείπει εκείνο, μας λείπει τ’ άλλο… σίγα μη γίνουμε και Π.Π. της Ευρώπης », δεν κατανοεί δυο πράγματα:
1ον) Πολλά απ’ αυτά που λείπουν σε μάς, απουσιάζουν και στους άλλους διεκδικητές δήμους της χώρας. Για παράδειγμα, η πρώτη από πλευράς προετοιμασίας αυτή τη χρονική στιγμή πόλη στην Ελλάδα, η Τρίπολη, δεν έχει ούτε καν ΧΥΤΑ. Τα σκουπίδια είναι τόνοι στους δρόμους κάθε «τρείς και λίγο». Επομένως, κακώς διεκδικεί και έχει δαπανήσει μέχρι σήμερα πάνω από 50 χιλ. ευρώ;
2ον) Δεν υπάρχει «άλογο δίχως αναβάτη και αντίστροφα». Δηλαδή δεν περιμένουμε πρώτα να κάνουμε τις υποδομές, να λύσουμε όλα μας τα προβλήματα και μετά να διεκδικήσουμε. Παράλληλα και ταυτόχρονα πορευόμαστε. Αν ήταν έτσι, ο θεσμός της «Π.Π.» από το 2005 και μετά, δεν θα υλοποιούνταν σε σχετικά μικρές πληθυσμιακά πόλεις της Ευρώπης, αλλά στις μεγάλες που έχουν ήδη υποδομές, τουρισμό κ.α.
Όσον αφορά τα προβλήματα της καθημερινότητας. Πράγματι ακόμη και αν επιτευχθεί ο στόχος, δεν θα επιλυθούν. Δεν θα έχουμε καλύτερο νερό, λιγότερες λακκούβες, περισσότερο φωτισμό κ.α. Όσοι τοποθετούνται κατ’ αυτό τον τρόπο, δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Σημαίνει παγκόσμια αναγνωρισιμότητα, διεθνές κύρος, μεγάλη επισκεψιμότητα και χρήματα για υποδομές και δράσεις πολιτιστικού χαρακτήρα, που στις τωρινές και αυριανές συνθήκες της χώρας δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πραγματοποιηθούν.
Όμως το Μεσολόγγι δεν δύναται να απουσιάζει από αυτή τη διεκδίκηση για ένα ακόμη σημαντικότατο λόγο. Η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021, είναι αφιερωμένη στα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Γίνεται να απουσιάσει η μοναδική παγκοσμίως «Ιερά Πόλη» εξαιτίας της θυσίας των Ελευθέρων Πολιορκημένων, από τη διεκδίκηση αυτού του θεσμού - εορτασμού; Ποιά άλλη υποψηφιότητα μπορεί να προσδώσει καλύτερα από εμάς, το περιεχόμενο των αξιών και των ιδανικών, της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και της ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, στην ίδια τη χειμαζόμενη από αξίες και ιδανικά Ευρώπη, μέσω του θεσμού της «Π.Π.»;
Τα «όπλα» και τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα σε αυτή τη διεκδίκηση είναι πολλά. Ίσως περισσότερα από κάθε άλλη υποψηφιότητα. Όμως αυτό δεν αρκεί. Η πρόκριση των δυο τελικών υποψηφιοτήτων από τις έως σήμερα 16 διεκδικητές - πόλεις, θα κριθεί στα εξής σημεία :
• Αρτιότητα φακέλου υποψηφιότητας. Ο χρόνος είναι ελάχιστος (Οκτώβρης 2015), τα κριτήρια αυστηρά και η αξιολόγηση δεν επιδέχεται «παρεμβάσεις». Χρειαζόμαστε αξιόπιστο, έμπειρο και με ανάλογη εξειδίκευση Γραφείο Μελετών. Ευθύνη του δημάρχου η επιλογή, αλλά απαιτείται διαφάνεια και αντικειμενικότητα.
• Επιτροπή «Σοφών», οι οποίοι να προσφέρουν γνώση και κατευθύνσεις σε συγκεκριμένους τομείς (αντίστοιχη με τα έξι κριτήρια αξιολόγησης), στο Γραφείο Μελετών. Η επιτροπή που ανακοινώθηκε είναι στη σωστή κατεύθυνση και μπορεί να εμπλουτισθεί.
• Επιτροπή Διεθνούς Υποστήριξης της υποψηφιότητας μας. Πρότεινα από τον πλούσιο κατάλογο των επίτιμων δημοτών μας διεθνούς κύρους, να επιλεγούν οι καταλληλότεροι.
• Αξιοποίηση διεθνών ερεισμάτων, όπως το παγκόσμιο δίκτυο υπό την αιγίδα του ΟΗΕ «Πόλεις Αγγελιοφόροι της Ειρήνης», UNESCO, αδελφοποιημένες πόλεις, για την υποστήριξη της υποψηφιότητας μας.
• Πολιτική υποστήριξη άμεσα της υποψηφιότητας μας, από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ΠΕΔ Δυτικής Ελλάδας, βουλευτές του Νομού και πολιτικούς με εντοπιότητα. Πλεονέκτημα μας, ότι είμαστε η μοναδική υποψηφιότητα στο χώρο της Δυτικής Ελλάδας, όταν για παράδειγμα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου «σφάζονται» τρείς πόλεις (Τρίπολη, Καλαμάτα, Ναύπλιο).
• Κοινή κατάθεση υποψηφιότητας με πόλη της Ρουμανίας, αφού η δεύτερη πόλη που θα χρισθεί «Π.Π.» το 2021 θα είναι από αυτή τη χώρα. Αξιοποίηση των σχέσεων που αναπτύξαμε την προηγούμενη τριετία (αδελφοποίηση με Focşani). Παρέδωσα στο δήμαρχο επιστολή πρόταση κοινής υποψηφιότητας από άλλη πόλη της Ρουμανίας.
Η επίτευξη αυτού του μεγαλεπήβολου στόχου, απαιτεί πολλή, κοπιαστική και σύνθετη δουλειά, από πολλούς. Δήλωσα και στο Δημοτικό Συμβούλιο, πως είμαι απλός στρατιώτης σε αυτή την προσπάθεια, δίχως «παράσημα», «καρέκλες» και επικοινωνιακά φτιασιδώματα. Πιστεύω στο εγχείρημα και έχω αποκτήσει πλούσια γνώση και εμπειρία γύρω από αυτό. Δεν με ενδιαφέρει να κάνω αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Εκεί που συμφωνώ «βάζω πλάτη», εκεί που διαφωνώ τεκμηριώνω την αντίθεση μου, δίχως προσωπικές αιχμές και ανούσιες κοκορομαχίες.
Αντίληψη μου ήταν και παραμένει, πως πολλές φορές αξίζει τον κόπο να κάνεις «το ίδιο το ταξίδι», αν αυτό είναι όμορφο και γίνει με τον κατάλληλο τρόπο, ακόμη και αν δεν φθάσουμε στην «Ιθάκη». Θα πλησιάσουμε και θα το χαρούμε όλοι…
