Με δεδομένο ότι τις τελευταίες ημέρες στα σχολεία του Μεσολόγγι και όχι μόνο έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις από τους μαθητές, οι οποίοι δικαιολογημένα "φωνάζουν", δημοσιεύουμε ένα κείμενο που μας έστειλαν μαθητές του Α΄Λυκείου Μεσολογγίου για την κατάληψη του σχολείου τους.
"Ήταν μια σχεδόν αστεία κατάληψη. Ή τουλάχιστον έτσι ξεκίνησε. Δεν υπήρχε κάποιο σημαντικό γεγονός να την πυροδοτήσει. Δεν υπήρχε κύμα καταλήψεων για γενικότερα θέματα παιδείας σαν αυτά που οδήγησαν στις περυσινές καταλήψεις.
Τα αιτήματα ένα- ένα ξεχωριστά φαινόταν αδύναμα, αναιμικά, δευτερεύοντα. Ποιος νοιάζεται τώρα για τις βρώμικες τουαλέτες ή την παντελή έλλειψη εργαστηρίων; Ποιος κοιτάει πια τα κλειδωμένα αραχνιασμένα γυμναστήρια ή τις γυψοσανίδες που χωρίζουν τις αίθουσες; Άσε που έτσι μπορείς να παρακολουθείς δύο διαφορετικά μαθήματα την ίδια ώρα.
Τα έχουμε συνηθίσει. Έχουμε αποδεχτεί ότι έτσι είναι τα πράγματα. Έτσι τα βρήκαμε έτσι θα τα αφήσουμε. Έτσι είναι το σωστό. Γιατί να διαμαρτυρηθούμε; Μήπως πρόκειται να πετύχουμε τίποτα; Μήπως οι δίπλα είναι καλύτερα για να ζηλέψουμε;
Η μίζερη καθημερινότητα ενός γκρίζου λυκείου που όλοι ξέρουν τα κακώς κείμενα και όλοι καμώνονται ότι δεν τρέχει τίποτα.
Που διαμαρτύρονται τώρα γιατί το σχολείο είναι κλειστό και δεν γίνονται μαθήματα αλλά δεν διαμαρτύρονται όταν μετά το Πάσχα η Τρίτη τάξη δεν κάνει επίσης μάθημα γιατί δεν υπάρχουν μαθητές μέσα στις τάξεις. Ας αναρωτηθούν λοιπόν γιατί λείπουν οι μαθητές και τότε ίσως καταλάβουν τι ακριβώς είναι σήμερα το Λύκειο στην εκπαίδευση μας.
Και η θεατρική παράσταση καλά κρατεί. Ο καθένας στον ρόλο του. Αυτοί να μας κοροϊδεύουν ότι αυτό είναι το σχολείο των ονείρων μας, σχολείο με Σ κεφαλαίο που θα μας δώσει όλα τα εφόδια για να βγούμε ακαδημαϊκοί πολίτες και εμείς τους κοροϊδεύουμε ότι συμμετέχουμε.
Δεν μας πολυνοιάζει κιόλας για το πρωινό σχολείο. Έχουμε πάντα το απογευματινό που θα καλύψει τις ανάγκες μας.
Έτσι δεν διαμαρτυρηθήκαμε όταν είπαν ότι η κατάληψη έγινε απλά και μόνον γιατί βαριόμαστε να κάνουμε μάθημα. Εξάλλου μπορεί να είχαν και δίκιο.
Μη περιμένετε από εμάς τις καθιερωμένες διαδικασίες, τα οργανωτικά σχήματα,την κλιμάκωση του αγώνα τα πολύ λογικά επιχειρήματα.
Μη ξεχνάτε τους στίχους του Σαββόπουλου για τους δεκαεξάρηδες και τα Λύκεια.
Είμαστε απρόβλεπτοι.
Dubito ergo sum. (Αμφιβάλλω άρα υπάρχω.)
Ναι ήταν μια αστεία κατάληψη που πρώτα έκλεισαν οι πόρτες και μετά εκφράσαμε τα αιτήματα.
Γιατί βαριόμαστε αυτό που εσείς λέτε μάθημα. 8-2 σχολείο, 3-9 φροντιστήριο. Αυτή είναι η ζωή μας και δεν αντέχουμε άλλο.
Δεν είναι οι εξετάσεις δεν είναι οι βαθμοί
Είναι που μας τρώτε όλη τη ζωή
Θέλουμε χρώμα στο γκρίζο κίνηση στην ακινησία και όχι να γινόμαστε πειραματόζωα και άλογα κούρσας για τις Πανελλήνιες.
«...Από την πιο τρυφερή ηλικία οι Έλληνες φτάνουν ταχύτατα στο συμπέρασμα πως η Παιδεία είναι παιδεμός, καταπίεση, πλήξη, αφυδάτωση των ικμάδων τους.... και τελειώνουν τις «σπουδές» τους χωρίς να υποψιάζονται πως η αληθινή Παιδεία είναι ηδονή, πλουτισμός, απελευθέρωση του ατόμου»
Μ. Πλωρίτης
Αν αυτά σας φαίνονται θολά, οραματικά, παραληρηματικά και ανέφικτα θυμηθείτε τα λόγια του Ε. Παπανούτσου:
Οι νέοι είναι προορισμένοι να κατακτούν οι γέροντες να συντηρούν.
Αλλά δεν πειράζει. Μπορούμε να είμαστε και πιο ρεαλιστές. Ας κάνουμε το πρώτο μικρό αυτονόητο βήμα. Ας ζητήσουμε με αξιοπρέπεια αυτά που πρέπει να έχουμε και έχουν την υποχρέωση να μας παρέχουν.
Ζούμε στο2007 σε μια χώρα που δεν έχει εμπλακεί σε πόλεμο τα τελευταία 50-60 χρόνια. Ζούμε σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απαιτούμε σχολεία αντάξια της θέσης της χώρας.
Η κατάσταση με τις αυλές των σχολείων γεμάτες παραπήγματα σε στυλ προσφυγικών καταυλισμών δεν περιποιεί τιμή σε κανένα και είναι ντροπή να ξοδεύουμε ενέργειες ζητώντας να μας φέρουν και άλλα γιατί μας λείπουν αίθουσες. Έχουμε χάσει πια κάθε αίσθηση του μέτρου; Δηλαδή είμαστε ανεδαφικοί όταν ζητάμε τις βασικές προδιαγραφές ενός σύγχρονου σχολικού κτιρίου και είσαστε ρεαλιστές όταν μας βάζετε να κάνουμε μάθημα στις παράγκες; Και δεν διαμαρτύρεται κανείς;
Ζούμε στην κοινωνία της «πληροφορίας» και του διαδικτύου. Η πολιτεία συνεχώς υπόσχεται την αναβάθμιση των σπουδών με την χρήση υπολογιστών. Σε χώρες της Ε.Ε ήδη υπάρχει αναλογία ενός υπολογιστή ανά μαθητή. Το σχολείο μας (τρομάρα του) συμμετέχει στο πρόγραμμα «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» που προβλέπει την προώθηση της πληροφορικής με ανάπτυξη προγραμμάτων από τους μαθητές.
Σας ενημερώνουμε λοιπόν ότι το σχολείο μας διαθέτει 6, ολογράφως ΕΞΗ υπολογιστές για τις ανάγκες των μαθητών του εκ των οποίων λειτουργούν στοιχειωδώς οι 2, ολογράφως ΔΥΟ. Και δεν ντρέπεται κανείς.
Στα βιβλία που μας δόθηκαν φέτος περιλαμβάνονται και οδηγοί για τα εργαστήρια Φυσικής – Χημείας και Τεχνολογίας. Χρήσιμο το πείραμα απαραίτητο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αν είχαμε εργαστήρια. Αλλά ΔΕΝ έχουμε. Και αυτό που ζητάμε δεν είναι ανεδαφικό είναι υποχρέωση.
Το κλειστό Γυμναστήριο του σχολείου μας είναι αυτό που λέει το όνομα του. ΚΛΕΙΣΤΟ. Έτσι είναι βρώμικο, αραχνιασμένο και χρησιμοποιείται σαν αποθηκευτικός χώρος. Αλλά δεν πειράζει. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με καλό κλίμα. Μπορούμε να αθλούμαστε στο ύπαιθρο. Αν υπήρχαν και οι μπασκέτες στην θέση τους και όχι πεταμένες κάτω! Αλήθεια η τεράστια ρίζα που καταλαμβάνει το χώρο του γηπέδου μπάσκετ είναι ξυλεία για τον χειμώνα; Τώρα που ακρίβυνε και το πετρέλαιο!
Τέλος για τον κάθε δύσπιστο που αμφιβάλλει, που δεν μας πολυπιστεύει που μας κοιτάει στραβά και λέει πως όλα αυτά είναι υπερβολές τον καλούμε να μας επισκεφτεί και εμείς θα τον ξεναγήσουμε στο σύγχρονο σχολείο μας. Για το τέλος θα τον πάμε να δει και τις τουαλέτες του σχολείου. Για την κατάσταση που βρίσκονται. Να δει τα καζανάκια που δεν δουλεύουν, τις πόρτες που δεν υπάρχουν Αλλά για λίγα δευτερόλεπτα μόνον. Η παραπάνω παραμονή φέρνει αναπνευστικά προβλήματα μια και ΒΡΩΜΑΝΕ.
Δυο λόγια για τους καθηγητές μας:
«Είμαστε υπεύθυνοι όχι μόνο για ότι πράξαμε αλλά και για ότι παραλείπουμε να πράξουμε»
Ε. Παπανούτσος
Ελάτε να συζητήσουμε. Ελάτε να βρούμε λύση στα κοινά προβλήματα. Ζούμε στον ίδιο χώρο. Είναι και δικά σας προβλήματα. Είμαστε στην ίδια πλευρά του φράχτη. Η λύση δεν είναι ο εισαγγελέας ούτε οι «αγανακτισμένοι» γονείς. Είναι ο διάλογος. Σας καλούμε σε κοινό αγώνα για να επιλυθούν όσα μπορούν να επιλυθούν άμεσα και να δρομολογηθούν τα άλλα.
Σας καλούμε να ενωθείτε μαζί μας κάνοντας ΑΠΕΡΓΙΑ. Εξάλλου εμείς θα φύγουμε άλλος σε ένα άλλος σε δυο άλλος σε τρία χρόνια. Εσείς πως αντέχετε τόσα χρόνια εκεί μέσα;
ΥΣ: Ευχαριστούμε τον κ. Δήμαρχο της πόλης που επισκέφτηκε το σχολείο είδε την κατάσταση μας έδωσε δίκιο για την κινητοποίηση μας και υποσχέθηκε λύσεις. Ήταν ο πρώτος «επίσημος» που αναγνώρισε την ανάγκη της επίλυσης αυτών των προβλημάτων. Και αφού δεσμεύτηκε μπροστά σε τόσο κόσμο περιμένουμε να κρατήσει τον λόγο του.
Μεσολόγγι 18 Οκτώβρη 2007
Α. Λύκειο Μεσολογγίου "
"Ήταν μια σχεδόν αστεία κατάληψη. Ή τουλάχιστον έτσι ξεκίνησε. Δεν υπήρχε κάποιο σημαντικό γεγονός να την πυροδοτήσει. Δεν υπήρχε κύμα καταλήψεων για γενικότερα θέματα παιδείας σαν αυτά που οδήγησαν στις περυσινές καταλήψεις.
Τα αιτήματα ένα- ένα ξεχωριστά φαινόταν αδύναμα, αναιμικά, δευτερεύοντα. Ποιος νοιάζεται τώρα για τις βρώμικες τουαλέτες ή την παντελή έλλειψη εργαστηρίων; Ποιος κοιτάει πια τα κλειδωμένα αραχνιασμένα γυμναστήρια ή τις γυψοσανίδες που χωρίζουν τις αίθουσες; Άσε που έτσι μπορείς να παρακολουθείς δύο διαφορετικά μαθήματα την ίδια ώρα.
Τα έχουμε συνηθίσει. Έχουμε αποδεχτεί ότι έτσι είναι τα πράγματα. Έτσι τα βρήκαμε έτσι θα τα αφήσουμε. Έτσι είναι το σωστό. Γιατί να διαμαρτυρηθούμε; Μήπως πρόκειται να πετύχουμε τίποτα; Μήπως οι δίπλα είναι καλύτερα για να ζηλέψουμε;
Η μίζερη καθημερινότητα ενός γκρίζου λυκείου που όλοι ξέρουν τα κακώς κείμενα και όλοι καμώνονται ότι δεν τρέχει τίποτα.
Που διαμαρτύρονται τώρα γιατί το σχολείο είναι κλειστό και δεν γίνονται μαθήματα αλλά δεν διαμαρτύρονται όταν μετά το Πάσχα η Τρίτη τάξη δεν κάνει επίσης μάθημα γιατί δεν υπάρχουν μαθητές μέσα στις τάξεις. Ας αναρωτηθούν λοιπόν γιατί λείπουν οι μαθητές και τότε ίσως καταλάβουν τι ακριβώς είναι σήμερα το Λύκειο στην εκπαίδευση μας.
Και η θεατρική παράσταση καλά κρατεί. Ο καθένας στον ρόλο του. Αυτοί να μας κοροϊδεύουν ότι αυτό είναι το σχολείο των ονείρων μας, σχολείο με Σ κεφαλαίο που θα μας δώσει όλα τα εφόδια για να βγούμε ακαδημαϊκοί πολίτες και εμείς τους κοροϊδεύουμε ότι συμμετέχουμε.
Δεν μας πολυνοιάζει κιόλας για το πρωινό σχολείο. Έχουμε πάντα το απογευματινό που θα καλύψει τις ανάγκες μας.
Έτσι δεν διαμαρτυρηθήκαμε όταν είπαν ότι η κατάληψη έγινε απλά και μόνον γιατί βαριόμαστε να κάνουμε μάθημα. Εξάλλου μπορεί να είχαν και δίκιο.
Μη περιμένετε από εμάς τις καθιερωμένες διαδικασίες, τα οργανωτικά σχήματα,την κλιμάκωση του αγώνα τα πολύ λογικά επιχειρήματα.
Μη ξεχνάτε τους στίχους του Σαββόπουλου για τους δεκαεξάρηδες και τα Λύκεια.
Είμαστε απρόβλεπτοι.
Dubito ergo sum. (Αμφιβάλλω άρα υπάρχω.)
Ναι ήταν μια αστεία κατάληψη που πρώτα έκλεισαν οι πόρτες και μετά εκφράσαμε τα αιτήματα.
Γιατί βαριόμαστε αυτό που εσείς λέτε μάθημα. 8-2 σχολείο, 3-9 φροντιστήριο. Αυτή είναι η ζωή μας και δεν αντέχουμε άλλο.
Δεν είναι οι εξετάσεις δεν είναι οι βαθμοί
Είναι που μας τρώτε όλη τη ζωή
Θέλουμε χρώμα στο γκρίζο κίνηση στην ακινησία και όχι να γινόμαστε πειραματόζωα και άλογα κούρσας για τις Πανελλήνιες.
«...Από την πιο τρυφερή ηλικία οι Έλληνες φτάνουν ταχύτατα στο συμπέρασμα πως η Παιδεία είναι παιδεμός, καταπίεση, πλήξη, αφυδάτωση των ικμάδων τους.... και τελειώνουν τις «σπουδές» τους χωρίς να υποψιάζονται πως η αληθινή Παιδεία είναι ηδονή, πλουτισμός, απελευθέρωση του ατόμου»
Μ. Πλωρίτης
Αν αυτά σας φαίνονται θολά, οραματικά, παραληρηματικά και ανέφικτα θυμηθείτε τα λόγια του Ε. Παπανούτσου:
Οι νέοι είναι προορισμένοι να κατακτούν οι γέροντες να συντηρούν.
Αλλά δεν πειράζει. Μπορούμε να είμαστε και πιο ρεαλιστές. Ας κάνουμε το πρώτο μικρό αυτονόητο βήμα. Ας ζητήσουμε με αξιοπρέπεια αυτά που πρέπει να έχουμε και έχουν την υποχρέωση να μας παρέχουν.
Ζούμε στο2007 σε μια χώρα που δεν έχει εμπλακεί σε πόλεμο τα τελευταία 50-60 χρόνια. Ζούμε σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απαιτούμε σχολεία αντάξια της θέσης της χώρας.
Η κατάσταση με τις αυλές των σχολείων γεμάτες παραπήγματα σε στυλ προσφυγικών καταυλισμών δεν περιποιεί τιμή σε κανένα και είναι ντροπή να ξοδεύουμε ενέργειες ζητώντας να μας φέρουν και άλλα γιατί μας λείπουν αίθουσες. Έχουμε χάσει πια κάθε αίσθηση του μέτρου; Δηλαδή είμαστε ανεδαφικοί όταν ζητάμε τις βασικές προδιαγραφές ενός σύγχρονου σχολικού κτιρίου και είσαστε ρεαλιστές όταν μας βάζετε να κάνουμε μάθημα στις παράγκες; Και δεν διαμαρτύρεται κανείς;
Ζούμε στην κοινωνία της «πληροφορίας» και του διαδικτύου. Η πολιτεία συνεχώς υπόσχεται την αναβάθμιση των σπουδών με την χρήση υπολογιστών. Σε χώρες της Ε.Ε ήδη υπάρχει αναλογία ενός υπολογιστή ανά μαθητή. Το σχολείο μας (τρομάρα του) συμμετέχει στο πρόγραμμα «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» που προβλέπει την προώθηση της πληροφορικής με ανάπτυξη προγραμμάτων από τους μαθητές.
Σας ενημερώνουμε λοιπόν ότι το σχολείο μας διαθέτει 6, ολογράφως ΕΞΗ υπολογιστές για τις ανάγκες των μαθητών του εκ των οποίων λειτουργούν στοιχειωδώς οι 2, ολογράφως ΔΥΟ. Και δεν ντρέπεται κανείς.
Στα βιβλία που μας δόθηκαν φέτος περιλαμβάνονται και οδηγοί για τα εργαστήρια Φυσικής – Χημείας και Τεχνολογίας. Χρήσιμο το πείραμα απαραίτητο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αν είχαμε εργαστήρια. Αλλά ΔΕΝ έχουμε. Και αυτό που ζητάμε δεν είναι ανεδαφικό είναι υποχρέωση.
Το κλειστό Γυμναστήριο του σχολείου μας είναι αυτό που λέει το όνομα του. ΚΛΕΙΣΤΟ. Έτσι είναι βρώμικο, αραχνιασμένο και χρησιμοποιείται σαν αποθηκευτικός χώρος. Αλλά δεν πειράζει. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με καλό κλίμα. Μπορούμε να αθλούμαστε στο ύπαιθρο. Αν υπήρχαν και οι μπασκέτες στην θέση τους και όχι πεταμένες κάτω! Αλήθεια η τεράστια ρίζα που καταλαμβάνει το χώρο του γηπέδου μπάσκετ είναι ξυλεία για τον χειμώνα; Τώρα που ακρίβυνε και το πετρέλαιο!
Τέλος για τον κάθε δύσπιστο που αμφιβάλλει, που δεν μας πολυπιστεύει που μας κοιτάει στραβά και λέει πως όλα αυτά είναι υπερβολές τον καλούμε να μας επισκεφτεί και εμείς θα τον ξεναγήσουμε στο σύγχρονο σχολείο μας. Για το τέλος θα τον πάμε να δει και τις τουαλέτες του σχολείου. Για την κατάσταση που βρίσκονται. Να δει τα καζανάκια που δεν δουλεύουν, τις πόρτες που δεν υπάρχουν Αλλά για λίγα δευτερόλεπτα μόνον. Η παραπάνω παραμονή φέρνει αναπνευστικά προβλήματα μια και ΒΡΩΜΑΝΕ.
Δυο λόγια για τους καθηγητές μας:
«Είμαστε υπεύθυνοι όχι μόνο για ότι πράξαμε αλλά και για ότι παραλείπουμε να πράξουμε»
Ε. Παπανούτσος
Ελάτε να συζητήσουμε. Ελάτε να βρούμε λύση στα κοινά προβλήματα. Ζούμε στον ίδιο χώρο. Είναι και δικά σας προβλήματα. Είμαστε στην ίδια πλευρά του φράχτη. Η λύση δεν είναι ο εισαγγελέας ούτε οι «αγανακτισμένοι» γονείς. Είναι ο διάλογος. Σας καλούμε σε κοινό αγώνα για να επιλυθούν όσα μπορούν να επιλυθούν άμεσα και να δρομολογηθούν τα άλλα.
Σας καλούμε να ενωθείτε μαζί μας κάνοντας ΑΠΕΡΓΙΑ. Εξάλλου εμείς θα φύγουμε άλλος σε ένα άλλος σε δυο άλλος σε τρία χρόνια. Εσείς πως αντέχετε τόσα χρόνια εκεί μέσα;
ΥΣ: Ευχαριστούμε τον κ. Δήμαρχο της πόλης που επισκέφτηκε το σχολείο είδε την κατάσταση μας έδωσε δίκιο για την κινητοποίηση μας και υποσχέθηκε λύσεις. Ήταν ο πρώτος «επίσημος» που αναγνώρισε την ανάγκη της επίλυσης αυτών των προβλημάτων. Και αφού δεσμεύτηκε μπροστά σε τόσο κόσμο περιμένουμε να κρατήσει τον λόγο του.
Μεσολόγγι 18 Οκτώβρη 2007
Α. Λύκειο Μεσολογγίου "
