Γράφει ο Μιλτιάδης Ζαβέρδας
Με θλίψη αποχαιρετά σήμερα και η αθλητική κοινωνία του Μεσολογγίου, τον περίφημο ποδοσφαιριστή Γιώργο Ιωακειμίδη, που απεβίωσε σε ηλικία 64 ετών, ταλαιπωρημένος από την νόσο του Αλτσχάϊμερ.
Γεννημένος το 1953 στη Πάτρα, ξεκίνησε την πολύ μεγάλη και επιτυχημένη καριέρα του από την Παναχαϊκή (1971-1980), με την οποία αγωνίστηκε και στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1973 και ακολούθησε ο Εθνικός Πειραιώς (1981-1988), που ήταν ο δεύτερος μεγάλος σταθμός στη καριέρα του. Κατόπιν, παρ' ότι ήδη 35 ετών, αγωνίστηκε σε μικρότερες κατηγορίες και αργότερα ακολούθησε προπονητική καριέρα με μεγαλύτερη επιτυχία του ως τεχνικός την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου ΣΙΣΜ με την Εθνική Ενόπλων.
Υπήρξε ένα από τα πολύ γνωστά ονόματα του Ελληνικού ποδοσφαίρου, αγωνιζόμενος συνολικά 15 χρόνια στην Α΄Εθνική. Παίκτης με ισχυρή προσωπικότητα και πολλές τεχνικές αρετές. Ένας ολοκληρωμένος χαφ με μεγάλη ηρεμία και ουσία στο παιγνίδι του, που μπορούσε να αγωνιστεί και ως επιτελικός και ως αμυντικός μέσος, αφού διέθετε και οργανωτικότητα και μπαλλιές ακριβείας, αλλά και ήταν αεικίνητος, ένα σωστό μηχανάκι στο χώρο του κέντρου και αφανής εργάτης.
Διακρινόταν επίσης για το πάθος του, την σταθερότητα στην αποδοσή του και την εντιμότητά του και ως παίκτης και ως άνθρωπος.
Στο Μεσολόγγι ήρθε το καλοκαίρι του 1989 (36 ετών) και αγωνίστηκε για μία περίοδο (1989-90) στη μεγάλη ΑΕΜ του Καρανίκα την πρώτη της χρονιά στη Γ΄ Εθνική.
Από την πρώτη στιγμή αγαπήθηκε από τους φιλάθλους της πόλης μας, για τον σεμνό του και καθόλου υπεροπτικό χαρακτήρα του, αλλά και για το ποδοσφαιρικό ήθος που επέδειξε στον αγωνιστικό χώρο.
Τίμησε δε και με το παραπάνω την φανέλλα με το κανόνι, αγωνιζόμενος βασικότατος σε 31 αγώνες πρωταθλήματος, προσθέτοντας ποιότητα στη μεσαία γραμμή της ομάδος με την τεράστια εμπειρία του και αφήνοντας δείγματα της απαράμιλλης τεχνικής του και της ποδοσφαιρικής του ευφυΐας.
Όλοι εμείς που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε από κοντά, θα το θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και θαυμασμό για την μεγάλη του αξία και ως ποδοσφαιριστή και ως άνθρωπο.
Καλό του ταξίδι.
