Γράφει ο Μάριος Σαλμάς
Βουλευτής, Υπεύθυνος Τομέα Υγείας ΝΔ
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η σημερινή Κυβέρνηση σχετικά με την πολιτική για το φάρμακο, πηγάζει ουσιαστικά από το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, που αναφέρεται με 4 μόνο γραμμές, στην επαναφορά της λίστας φαρμάκων και την τόνωση της Φαρμακοβιομηχανίας.
Αυτό είχε ως συνέπεια, οι τρεις συναρμόδιοι Υπουργοί (Ανάπτυξης, Απασχόλησης & Υγείας), να πειραματίζονται και να προσπαθούν να κατανοήσουν τώρα το θέμα.
Στις 19 Νοεμβρίου 2009, σε κοινή τους συνέντευξη ανακοίνωσαν μέτρα που αφορούσαν την φαρμακευτική πολιτική.
Σε λιγότερο από τρεις μήνες υπαναχώρησαν δραματικά.
Ανακοίνωσαν τότε μεταξύ άλλων, ότι ένα φάρμακο πρωτότυπο (που προστατεύεται από την πατέντα), θα παίρνει τιμή από το μέσο όρο των τριών φθηνότερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 26 , όπως είχε ψηφισθεί τον περασμένο Ιούλιο.
Ύστερα όμως από πιέσεις που δέχθηκαν από την φαρμακοβιομηχανία υπαναχώρησαν και την προηγούμενη εβδομάδα ανακοίνωσαν άλλες αποφάσεις, σε σχέση με αυτές του προηγούμενου Νοεμβρίου. Δηλαδή ένα πρωτότυπο φάρμακο θα παίρνει τιμή από τον μέσο όρο των τριών φθηνότερων χωρών στην Ευρωζώνη, βγάζοντας έξω έτσι όλες τις φθηνές χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης. Το επιχείρημα ήταν η δυσκολία που προκύπτει από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Το ίδιο ανακοίνωσαν ton Νοέμβριο και για τα γενόσημα (αντίγραφα) φάρμακα, ότι θα παίρνουν αντίστοιχα τιμή από το μέσο όρο των 3 φθηνότερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 26, έναντι του 80% των πρωτοτύπων που σήμερα ισχύει, με σχετική ρύθμιση της προηγούμενης κυβέρνησης.
Για τα φάρμακα αυτά πρόσφατα αποφάσισαν μία μείωση μόνο 10%, δηλαδή αντί 80% της τιμής του πρωτοτύπου, σε 70% (το οποίο είναι ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη). Με άλλα λόγια ανακοίνωσαν μικρότερες μειώσεις στις τιμές από ότι ήταν προετοιμασμένη η Ελληνική φαρμακοβιομηχανία να προχωρήσει, λόγω των σημαντικών περιθωρίων κέρδους που έχει.
Τις νέες εξαγγελίες τις συνόδευσαν με εκτιμήσεις ότι θα προκύψει σταθμική (συνεκτιμώντας το μερίδιο στην ελληνική αγορά ) μείωση των τιμών 20% περίπου.
Με την διάταξη της προηγούμενης κυβέρνησης, η σταθμική μείωση των τιμών πιθανόν θα ήταν της τάξεως του 40%.
Με αυτή την υποχώρηση η Κυβέρνηση έκανε ουσιαστικά ένα υπέρογκο δώρο εκατομμυρίων ευρώ στη Φαρμακοβιομηχανία.
Επίσης η ανακοινωθείσα εκτίμηση της σταθμικής μείωσης κατά 20% είναι έωλη, διότι προϋποθέτει εκτός των νέων τιμών ( που υπάρχουν ) και την κατανάλωση του κάθε φαρμάκου, που με την υφιστάμενη υποδομή είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπολογιστεί. Αυτό είναι εξάλλου το επιχείρημα της φαρμακοβιομηχανίας κατά την προσφυγή στο ΣτΕ, βάσει του οποίου δεν αποδίδει το περίφημο rebate (ανταποδοτική επιστροφή 4%), που προβλέπεται από τη σημερινή νομοθεσία.
Αυτό είχε ως συνέπεια, οι τρεις συναρμόδιοι Υπουργοί (Ανάπτυξης, Απασχόλησης & Υγείας), να πειραματίζονται και να προσπαθούν να κατανοήσουν τώρα το θέμα.
Στις 19 Νοεμβρίου 2009, σε κοινή τους συνέντευξη ανακοίνωσαν μέτρα που αφορούσαν την φαρμακευτική πολιτική.
Σε λιγότερο από τρεις μήνες υπαναχώρησαν δραματικά.
Ανακοίνωσαν τότε μεταξύ άλλων, ότι ένα φάρμακο πρωτότυπο (που προστατεύεται από την πατέντα), θα παίρνει τιμή από το μέσο όρο των τριών φθηνότερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 26 , όπως είχε ψηφισθεί τον περασμένο Ιούλιο.
Ύστερα όμως από πιέσεις που δέχθηκαν από την φαρμακοβιομηχανία υπαναχώρησαν και την προηγούμενη εβδομάδα ανακοίνωσαν άλλες αποφάσεις, σε σχέση με αυτές του προηγούμενου Νοεμβρίου. Δηλαδή ένα πρωτότυπο φάρμακο θα παίρνει τιμή από τον μέσο όρο των τριών φθηνότερων χωρών στην Ευρωζώνη, βγάζοντας έξω έτσι όλες τις φθηνές χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης. Το επιχείρημα ήταν η δυσκολία που προκύπτει από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Το ίδιο ανακοίνωσαν ton Νοέμβριο και για τα γενόσημα (αντίγραφα) φάρμακα, ότι θα παίρνουν αντίστοιχα τιμή από το μέσο όρο των 3 φθηνότερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 26, έναντι του 80% των πρωτοτύπων που σήμερα ισχύει, με σχετική ρύθμιση της προηγούμενης κυβέρνησης.
Για τα φάρμακα αυτά πρόσφατα αποφάσισαν μία μείωση μόνο 10%, δηλαδή αντί 80% της τιμής του πρωτοτύπου, σε 70% (το οποίο είναι ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη). Με άλλα λόγια ανακοίνωσαν μικρότερες μειώσεις στις τιμές από ότι ήταν προετοιμασμένη η Ελληνική φαρμακοβιομηχανία να προχωρήσει, λόγω των σημαντικών περιθωρίων κέρδους που έχει.
Τις νέες εξαγγελίες τις συνόδευσαν με εκτιμήσεις ότι θα προκύψει σταθμική (συνεκτιμώντας το μερίδιο στην ελληνική αγορά ) μείωση των τιμών 20% περίπου.
Με την διάταξη της προηγούμενης κυβέρνησης, η σταθμική μείωση των τιμών πιθανόν θα ήταν της τάξεως του 40%.
Με αυτή την υποχώρηση η Κυβέρνηση έκανε ουσιαστικά ένα υπέρογκο δώρο εκατομμυρίων ευρώ στη Φαρμακοβιομηχανία.
Επίσης η ανακοινωθείσα εκτίμηση της σταθμικής μείωσης κατά 20% είναι έωλη, διότι προϋποθέτει εκτός των νέων τιμών ( που υπάρχουν ) και την κατανάλωση του κάθε φαρμάκου, που με την υφιστάμενη υποδομή είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπολογιστεί. Αυτό είναι εξάλλου το επιχείρημα της φαρμακοβιομηχανίας κατά την προσφυγή στο ΣτΕ, βάσει του οποίου δεν αποδίδει το περίφημο rebate (ανταποδοτική επιστροφή 4%), που προβλέπεται από τη σημερινή νομοθεσία.
