Γράφει ο Βασίλης Μπρούμας
Επικεφαλής ΜΕΤΩΠΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ακόμη κίνηση σοβαρότατη και εχθρική για την Ιερή Πόλη, αυτή της επιχειρούμενης κατάργησης του ΤΕΙ, και έτσι τα δεδομένα της τελευταίας τριακονταετίας αναφορικά με την υπόσταση και την ίδια την ύπαρξη του Μεσολογγίου απειλούνται με δυσάρεστες ανατροπές.
Εξωφρενική, προκλητικά αυθάδης, που εξόφθαλμα αντίκειται σε κάθε έννοια λογικής και άλλο τόσο αηδιαστική η απόφαση της κυβέρνησης για το κλείσιμο του ΤΕΙ Μεσολογγίου. Τι θα γιορτάσει φέτος στις 25 Μαρτίου και των Βαϊων το Μεσολόγγι; Στον καιρό των μνημονίων, η 25η Μαρτίου , εθνική επέτειος της απελευθέρωσης, μόνο γιορτή δεν μοιάζει. Αντίθετα, είναι μια πένθιμη και άλλο τόσο οργισμένη υπόμνηση της λεηλασίας που υφίσταται όχι μόνο η χώρα γενικά, αλλά και το Μεσολόγγι ειδικότερα με τη συνεχή ιεροσυλία του.
Μια λεηλασία και ιεροσυλία που δεν έχει μόνο συμβολική– ηθική διάσταση, αλλά και κοινωνική, οικονομική και εθνική. Αδειάζουν το Μεσολόγγι αργά αλλά σίγουρα από τη ζωτική ουσία που μπορεί να εκπροσωπεί μια πολλά υποσχόμενη σπουδάζουσα νεολαία.
Περισσεύει τα τελευταία ιδίως χρόνια αλλά και για πολλές δεκαετίες στο Μεσολόγγι η ρητορεία, η κούφια απόδοση τιμής στην Ιερή Πόλη, σύμβολο και κιβωτό της εθνικής παλιγγενεσίας, ενώ αποσιωπάται το γεγονός ότι το Μεσολόγγι διώκεται ανελέητα, ότι η ίδια η ιστορική μνήμη γίνεται παρανάλωμα της ανευθυνότητας και της μικροπολιτικής σκοπιμότητας, ενώ ταυτόχρονα η μνήμη αυτή καθίσταται περιττή και απρόσιτη στον τόπο βίωσής της για τους νέους, άρα χωρίς προβολή στο μέλλον.
Δεν επιθυμούν την αναβάπτιση των νέων στα ιερά νάματα που εδώ διαφυλάσσονται. Με άλλα λόγια, δεν διώκεται απλώς το Μεσολόγγι, αλλά το ίδιο το δικαίωμα του σεβασμού και της αξιοπρέπειας του έθνους, η ίδια η ιστορία και η τιμή της πατρίδας μας. Την ίδια την Ιερή Πόλη του Έθνους μας οι αναιδείς την έχουν και αυτή ανεβάσει στο ικρίωμα όπου ψυχορραγεί στο όριο μεταξύ ζωής και θανάτου.
Ένα βήμα πριν από το τέλος έχουμε φτάσει τώρα πια. Το βέβαιο είναι ότι έχει ήδη έρθει η ώρα της απόφασης του Μεσολογγίου.
Βρισκόμαστε ακριβώς στην ώρα που κάθε επιπρόσθετη συμφορά για τον δήμο μας στην εποχή του μνημονίου επισείει και εντείνει τον κίνδυνο εκμηδένισης του πανελλήνιου τουλάχιστον σεβασμού – όποιου υπάρχει μέχρι τώρα τέλος πάντων – προς τα ιερά δίκαια και συμφέροντα του Μεσολογγίου που είναι ταυτόχρονα και εθνικά. Το Μεσολόγγι λοιπόν υφίσταται αλλεπάλληλα συντριπτικά πλήγματα, το ένα μετά το άλλο, και πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται με πόνο, με πικρία και απορία το γιατί.
Με το κλείσιμο του ΤΕΙ, μετά τον «Καλλικράτη», το Εφετείο, το Νοσοκομείο κ.λ.π., επίκειται διπλός, τριπλός, τετραπλός όλεθρος μαζί με το θεσμικό: κοινωνικός, οικονομικός, πνευματικός, ηθικός. Ρίχνουν το Μεσολόγγι στα Τάρταρα, στον Καιάδα, στην άβυσσο. Αυτή είναι η εκπλήρωση του εθνικού, του ηθικού χρέους τους, η απόδοση της ευγνωμοσύνης τους. Αίσχος!
Μπροστά στη συντελούμενη καταστροφή, ύστατη και έσχατη πράξη μεσολογγίτικης αξιοπρέπειας, μαζί με την άρνηση να υπηρετήσουμε από όποια θέση την πολιτική τους, να αμυνθούμε διεκδικητικά απαιτώντας και προβάλλοντας για το Μεσολόγγι όλα όσα του έχουν παράνομα και ανήθικα αφαιρέσει και τα δικαιούται. Καμία αναγνώριση, καμία συνεργασία με τα κάθε είδους κέντρα τοπικής και κεντρικής εξουσίας που ευθύνονται για την καταστροφή. Είναι εγκληματικές οι ευθύνες τους, έχουν διαπράξει το έγκλημα εσχάτης προδοσίας του Μεσολογγίου.
Ευτυχώς φαίνεται πως έχουμε τελειώσει και με τις φτηνές παραστάσεις ιλαροτραγωδίας, φαρσοκωμωδίας και δράματος στις οποίες ορισμένοι πρωταγωνιστούσαν θεατρικά κατά το πρόσφατο παρελθόν και διακρίνονταν στο είδος.
Καλούμαστε τούτη την ώρα όλοι να αντιληφθούμε το βαθύτερο μεσολογγίτικο αίσθημα του πόνου, της οδύνης, της αγωνίας και της οργής των δημοτών μας και να συντονιστούμε μαζί του, να συντονιστούμε με τις δραματικές εκκλήσεις των Μεσολογγιτών που κάνουν επίκληση στα ιερά κόκαλα των προγόνων τους, στο πνεύμα και στην πράξη του ανθρώπινου ηθικού μεγαλείου της αυτοθυσίας (απεργοί πείνας) μπροστά στον ύστατο κίνδυνο της καταστροφής, του ολέθρου, της συμφοράς.
Ο επιπρόσθετος κίνδυνος της αιώνιας καταισχύνης της ιστορίας και του παντοτινού αναθέματος επικρέμαται πάντως και για τους έχοντες ουσιαστική συνευθύνη ως τοπικοί άρχοντες, συνενόχους στο έγκλημα, για τους παγερά αδιάφορους και τους παραμένοντες παρόλα ταύτα αμετανόητους.
Εντούτοις, το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι η πολιτική ενσάρκωση της μεσολογγίτικης αξιοπρέπειας και της αντίστασης των Μεσολογγιτών απέναντι σε όσους και όλα όσα τους απειλούν, τους προσβάλλουν και τους καταστρέφουν.
Έχει έρθει η ώρα της αλήθειας. Αυτοί που μας κυβερνούν και παίρνουν τις αποφάσεις (εντολές) δεν κρύβονται πλέον καθόλου. Ούτε για το ποιοι είναι, ούτε για το τι θέλουν. Η αποκάλυψη του αποκρουστικού προσώπου τους, με την επαίσχυντη πολιτική που επιβάλλουν εναντίον του Μεσολογγίου και η οποία οδηγεί σε πρωτοφανή ηθική, κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση και καταβαράθρωσή του, έχει επιφέρει ριζικές ανατροπές στις συνειδήσεις των Μεσολογγιτών. Ας ακούσουν έστω και τώρα από όλους μας εδώ πως δεν τους ανεχόμαστε πια. Και αν θεωρούσαν το Μεσολόγγι πολιτικά ασήμαντο και λόγω των ψοφοδεών διοικήσεών του, που διακατέχονταν από το σύνδρομο της υποτέλειας, άρα ακίνδυνο, ας φροντίσουν να πληροφορηθούν πως πολλά ήδη έχουν τώρα αλλάξει. Έχουμε οδηγηθεί σε αναμέτρηση ζωής ή θανάτου του Μεσολογγίου.
Το Μεσολόγγι των σημερινών Ελεύθερων Εξεγερμένων Μεσολογγιτών, των Ελεύθερων Εξεγερμένων Ελλήνων, έχει ήδη ξεγράψει την τάξη των κατάπτυστων πολιτικών. Τους λέμε λοιπόν πως δεν ταιριάζει η ντροπή και ο εξευτελισμός στο Μεσολόγγι. Η δική τους πολιτική μοίρα, πέραν των άλλων, είναι προδιαγεγραμμένη: Θα πνιγούν όλοι τους στον ωκεανό …χλαπάτσας, καθώς τους φτύνει περιφρονητικά όχι μόνο το Μεσολόγγι, αλλά όλος ο ελληνικός λαός εκτός από τα λαμόγια. Εμείς στην Ιερή Πόλη συνεχίζουμε και εντείνουμε τον αγώνα μας σήμερα για το ΤΕΙ, το Νοσοκομείο, για όλα τα δικαιώματά της, για το σεβασμό που της αξίζει και ταυτόχρονα για τις πάντα επίκαιρες διαχρονικές αξίες της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Για την τιμή του Μεσολογγίου, της πατρίδας και του έθνους μας. Για τα ιερά και τα όσια. Και θα νικήσουμε.
