Γράφει η Έλενα Μάντζιου – Κοτρολού
Υπ. Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Μέλος ΠΕ ΝΔ
Κάθε χρόνο τιμάμε την 8η Μαρτίου, ως ημέρα μνήμης αγώνων του γυναικείου κινήματος, ως ημέρα αποτίμησης των κατακτήσεων των γυναικών και ως αφετηρία διεκδίκησης νέων στόχων σε πολιτικό, κοινωνικό και ατομικό επίπεδο για την ουσιαστική κατοχύρωση της Ισότητας των δύο φύλων σε όλες τις εκφράσεις της ζωής.
Σήμερα που ως χώρα βιώνουμε τεράστια προβλήματα, που ακυρώνονται δικαιώματα που αποκτήθηκαν με αγώνες και θυσίες, εμείς οι γυναίκες αλλά και το σύνολο της κοινωνίας πρέπει να προβληματιστούμε περισσότερο από ποτέ για την ισότητα στο δικαίωμα της εργασίας, της αξιοπρέπειας, των ίσων ευκαιριών, για την αλλαγή στη στάση ζωής, τη σύγκρουση με κατεστημένες νοοτροπίες, την κοινωνική πρόοδο.
Η φετινή επέτειος βρίσκει τις εργαζόμενες Ελληνίδες σε δυσμενέστερες συνθήκες, λόγω της οικονομικής κρίσης που περιορίζει τα εισοδήματα και κατά συνέπεια αυξάνει τα βάρη φροντίδας των παιδιών και των εξαρτημένων ατόμων που οι ίδιες επωμίζονται. Έτσι στα ήδη οξυμένα προβλήματα τους, λόγω των πολλαπλών ρόλων τους στην οικογένεια και την κοινωνία, έρχονται να προστεθούν και νέα, όπως περικοπές επιδομάτων και την ανεργία να καλπάζει αφού μόνο τον τελευταίο μήνα αυξήθηκε κατά 5,5%.
Το συμφέρον μιας κοινωνίας, είναι η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των γυναικών, της δημιουργικότητας, των προτεραιοτήτων και των ικανοτήτων του μισού και πλέον πληθυσμού της γης, η ενσωμάτωσή τους στο σύνολο της ασκούμενης πολιτικής. Μιας πολιτικής αξιών και όχι ανισοτήτων, μιας πολιτικής λύσεων στις ανάγκες της καθημερινότητας και όχι αποκλεισμού των ασθενέστερων, μιας πολιτικής ανάπτυξης και όχι μνημονιακού αδιεξόδου. Δεν μπορούμε να αφήνουμε ανθρώπινους παραγωγικούς πόρους όπως είναι οι γυναίκες στο περιθώριο, αν θέλουμε να κάνουμε την κρίση ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.
Για να επανασυνθέσουμε τον διαταραγμένο κοινωνικό ιστό πρέπει να γίνει συνείδηση όλων μας πως είμαστε ίσοι αλλά όχι ίδιοι, ίσοι αλλά και διαφορετικοί, πως είμαστε συνοδοιπόροι στη ζωή με αμοιβαία κατανόηση και αλληλοσεβασμό και πως δεν λειτουργούμε ανταγωνιστικά άντρες-γυναίκες αλλά συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο.
Και αυτή η προσπάθεια είναι υποχρέωση όλων μας, ως άτομα και ως σύνολο. Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Για να μπορέσουμε να ελπίζουμε. Γιατί η ΕΛΠΙΔΑ είναι γένους θηλυκού…
