Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Εκτεθειμένος ανεπανόρθωτα ο κ. Βλαχογιάννης


Στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ο - χωρίς απόφαση συλλογικού οργάνου του δήμου Μεσολογγίου – μαέστρος της φιλαρμονικής, Χρήστος Βλαχογιάννης σχετικά με τη χθεσινή δήλωση του πρώην δημάρχου, Γ. Αναγνωστόπουλου, δικαιώνει πανηγυρικά τον τελευταίο για τους χαρακτηρισμούς που ανέφερε.
Ο κ. Βλαχογιάννης χρησιμοποιώντας φράσεις που ξεπερνούν κάθε έννοια σεβασμού στο θεσμό που θέλει να λέει ότι υπηρετεί επιτίθενται κατά δικαίων και αδίκων, χωρίς φυσικά να δίνει πειστικές απαντήσεις τόσο για τον αποκλεισμό της φιλαρμονικής του «Ι. Ρωγών» όσο και για τη θέσπιση ορίου μελών στις φιλαρμονικές που θα συμμετάσχουν στη πομπή.
Αναφορικά με το ύφος της απάντησης του κ. Βλαχογιάννη απομονώνουμε δυο αναφορές που μας αφορούν λόγω της επαγγελματικής σχέσης που είχαμε με τον πρώην δήμαρχο Μεσολογγίου (σ.σ. Ειδικός συνεργάτης τύπου):
«…Μέχρι άποψη για μουσική διατυπώνεις στο ανερμάτιστο κείμενο που απέστειλες, δια του πατομπούκαλου, στα blogs…»
«…Ίσως γι’ αυτό δεν απέδωσαν οι προσπάθειες των γλειφτών που σε περιτριγυρίζουν να σαμποτάρουν τον ερχομό μου στην Φιλαρμονική. Μάλιστα, ένας εξ αυτών, μέχρι και την κηδεία του πατέρα του χρησιμοποίησε για να πιέσει καταστάσεις…»
Από τις αναφορές αυτές και μόνο, - οι οποίες θεωρούμε ότι είναι ανάξιες οποιουδήποτε σχολιασμού -  αναδεικνύεται η ψυχοσύνθεση και ο τρόπος αντίληψης των πραγμάτων από τον κ. Βλαχογιάννη…
Εκφράζουμε τη λύπη μας και μόνο. Τίποτε άλλο…

Δημήτρης Μαλαβέτας
Διαχειριστής MessolonghiNews

Για λόγους δεοντολογίας δημοσιεύουμε την απάντηση του κ. Βλαχογιάννη:


«Μετά τον  καταποντισμό που υπέστη ο Γιάννος στις εκλογές, είπα πως θα βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια και θα εξαφανιστεί. Αλλά πού; Το θράσος πάντοτε του περίσσευε, ιδίως μετά το όνειρο ζωής που έζησε, να παραστήσει δηλαδή για τέσσερα χρόνια τον Δήμαρχο. Εσύ, που λες Γιάννο, και η παιδική σου χαρά δεν θα είχατε ζωή πάνω από τρεις μήνες, αν δεν υπήρχε η «μαμά», το υπόγειο εκείνο σκουλήκι, που καταφέρνει να επιβιώνει από τα …περιστέρια της Χούντας, μέχρι σήμερα, έχοντας διέλθει από όλα τα κόμματα και από θέσεις –όλως περιέργως!!- που χειρίζονται ρευστό. Αυτοπείστηκες πως είχες άποψη για όλα τα θέματα και μάλιστα ζητούσες και επιβεβαίωση με το παροιμιώδες «Έτσ’ δεν είνι;» Και, κατά τα φαινόμενα, μάλλον την διατηρείς και τώρα. Μέχρι άποψη για μουσική διατυπώνεις στο ανερμάτιστο κείμενο που απέστειλες, δια του πατομπούκαλου, στα blogs. Επικαλείσαι δε πρακτικές χούντας, εσύ ο δημοκράτης, που κάθε σου απόφαση ήταν …υπόδειγμα διαδικασίας. Για τέσσερα χρόνια έκανες ό,τι σου γουστάριζε, απαξιώνοντας και ειρωνευόμενος τους πάντες και τα πάντα, θεσμούς, διαδικασίες, κρημνίζοντας την πόλη στην ανυποληψία και την οπισθοδρόμηση. Βασικές για το μέλλον της πόλης αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου ακυρώνονταν με πανεύκολο τρόπο ως ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ. Δεν χρειάζεται να στις ξαναθυμίσω. Σε έπιανε τεταρταίος πυρετός, όταν σου επιστρέφονταν ως παράνομες από τα αρμόδια όργανα. Ας έκανες τον άνετο. Με το ΚΤΕΛ, έχε υπ’ όψη σου, δεν έχουμε τελειώσει ακόμα. Κι εσύ κι ο Σώκος ελέγχεστε για παρανομίες. Τα είχες βάλει με τους Ο.Μ.Ο., γιατί σου χάλαγαν την σούπα. Στο τωρινό σου δημοσίευμα θα απαντήσω μόνο στο μέρος που με αφορά και στα άθλια ψέμματά σου, που δείχνουν πως διατηρείς ακεραία την προσφιλή σου συνήθεια. Εσύ, λοιπόν, ο …δημοκράτης, από τότε που ανέλαβες, ουδέποτε ήρθες σε επαφή μαζί μου να μου πεις τι σκοπεύεις να κάνεις με την Φιλαρμονική, αν θα παραμείνω δηλαδή ή όχι. Σε εξυπηρέτησα, ως δεν όφειλα, των Θεοφανείων, για να μην εκτεθεί η πόλη και μείνει χωρίς μουσική. «Τρενάρισες» την διαπραγμάτευση μαζί μου, μη έχοντας διάδοχο κατάσταση κι αφού ο σκοπός ο δικός σου και των «ειδικών» σου ήταν προφανώς να με απομακρύνεις, προσδοκώντας να βγάλεις όπως-όπως τις γιορτές 25ης Μαρτίου και Βαΐων, τα άμεσα «αγγούρια» δηλαδή, και μετά ..σουτ!! Μου έστειλες μάλιστα διαπραγματευτή τον πολύπειρο και μεγάλη σχέση έχοντα με μουσική, μετέπειτα Αντιδήμαρχο Κατσίνα. Ήταν αυτός που κατάλαβε καλά τι ακριβώς του είπα, όταν μου τηλεφώνησε και ευρισκόμουν σε πρόβα με την χορωδία μου στην Αμφιλοχία, να με πληροφορήσει πως πέθανε ο Θεόκλητος και έπρεπε η Φιλαρμονική να παίξει στην κηδεία του. Ασφαλώς και σε βόλεψε να διαδώσεις ότι σε εκβίασα, αφού έτσι σου μετέφερε ο φωστήρας σου. Για να το λύσουμε, λοιπόν, κι αυτό δια παντός, όταν μου τηλεφώνησε, τον ρώτησα γιατί παίρνει εμένα και υπό ποία ιδιότητα μου ζητάει να ενεργήσω, αφού μέχρι εκείνη την στιγμή δεν υπήρχα ως Αρχιμουσικός. Μετά από αρκετή συζήτηση του πρότεινα να πάρει αυτός τηλέφωνο τα μέλη και να τα παρακαλέσει να έρθουν στην κηδεία του Θεοκλήτου. Αν αυτά θα δέχονταν, εγώ θα αναλάμβανα να τα συνοδέψω χωρίς την παραμικρή απαίτηση. Μου είπε πως δεν μπορεί να το κάνει γιατί δεν ήξερε τους μουσικούς. Προθυμοποιήθηκα να βοηθήσω αλλά του θύμισα πως υπήρχε μια οικονομική οφειλή προς τους μουσικούς από την προηγούμενη δημοτική αρχή και μια μεγάλη δυσπιστία. Γνωρίζοντας την κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια, του πρότεινα να εξεύρουν δια περιφοράς μεταξύ τους ένα ποσό, της τάξεως των 600 Ευρώ, που αντιστοιχούσε στις αμοιβές των μουσικών για μια υπηρεσία και πως θα προσπαθούσα να τους πείσω να συμμετάσχουν. Τότε ο πολύς Κατσίνας μεταφέρει, χωρίς να παίρνω όρκο πως έγινε έτσι, ότι εγώ ζητούσα τα δεδουλευμένα τα δικά μου και των μουσικών, περίπου 10.000 Ευρώ δηλαδή. Θα ζητούσα δε εγώ αυτά τα χρήματα να μας δοθούν την αυριανή ημέρα, ημέρα κηδείας του μακαριστού Θεοκλήτου!! Εγώ που ήξερα όλα αυτά τα χρόνια, πως για να βγει μια δεκάρα από το ταμείο έπρεπε να περάσουμε από την Σκύλλα και την Χάρυβδη της ελληνικής γραφειοκρατίας!! Αν το έπραττα φυσικά και θα ήμουν ένας ωμός εκβιαστής. Ευτυχώς για μένα και δυστυχώς για τον Κατσίνα, μάρτυρες του τι είπα υπήρχαν όλοι οι χορωδοί μου αλλά και γνωστό σε μένα και στον Γιάννο πρόσωπο, που εκείνη την βραδυά είχε έρθει μαζί μου. Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Λαμβάνω ένα έγγραφο, με πολύ πρεμούρα και μίσος γραμμένο, το οποίο έγραφε «εντέλεστε να παραδώσετε εκείνο, τούτο, τ’ άλλο…», όργανα δηλαδή και εξοπλισμό της Δημοτικής Μουσικής. Από το ανισόρροπο ύφος κατάλαβα αμέσως τον συντάκτη αλλά απόρησα με σένα, Γιάννο, πώς έβαλες την υπογραφή σου και διέτασσες κάποιον που ουδέποτε είχες προσλάβει; Ψιλά γράμματα, θα μου πεις, αρκεί που επετεύχθη ο σκοπός, χωρίς να φανείς …αντιδημοκρατικός. Ας έρθουμε όμως τώρα και να κλείσουμε στο σήμερα. Αν έχω καταφέρει να γκρεμίσω μόνος μου την δημοτική σου αρχή, υβρίζοντάς σε, να επηρεάζω τον νέο Δήμαρχο σε καίριες αποφάσεις, να είμαι υπεύθυνος για το κάθε τι που κινείται γύρω, σημαίνει πως είμαι ένα πολύ ικανό άτομο και απορώ πώς δεν με ενεργοποίησες τα τέσσερα χρόνια της θητείας σου; Πάντως στην μουσική, δεν έχω παράπονο, μου αναγνωρίζεις ξεχωριστή ικανότητα. Το είχες δηλώσει στον «αέρα» και έχω φυλαγμένη την φωνή σου με συγκίνηση. Ίσως γι’ αυτό δεν μπορείς να χωνέψεις πώς τα κατάφερα στις 25 Μαρτίου κι έβγαλα μπάντα που «βρόνταγε», όπως τις παληές καλές μέρες. Ίσως γι’ αυτό δεν απέδωσαν οι προσπάθειες των γλειφτών που σε περιτριγυρίζουν να σαμποτάρουν τον ερχομό μου στην Φιλαρμονική. Μάλιστα, ένας εξ αυτών, μέχρι και την κηδεία του πατέρα του χρησιμοποίησε για να πιέσει καταστάσεις. Όσο για τους «έμπειρους μουσικούς, με πτυχία μουσικής αναγνωρισμένα από το κράτος», που τους ξέρεις και τους στέργεις, στείλε τους κατά Φιλαρμονική μεριά να μου τα δείξουν κι ίσως μεσολαβήσω στον Κατσούλη να τους δώσει δουλειά και να εισηγηθώ την επόμενη φορά να μην είναι τόσο …αντιδημοκρατικός μαζί τους. Έχω μεγάλη ψυχή εγώ…
Τελείωσες ανεπιστρεπτί, Γιάννο, πάρ’ το χαμπάρι. Όσα ανώνυμα κουνάβια Αλισάχνιους και να βάζεις να βρίζουν εκ του ασφαλούς, ξώφλησες. Έχεις ήδη καταγραφεί στην μνήμη του Μεσολογγίου ως η χειρότερη και με διαφορά Δημοτική Αρχή που πέρασε. Έσκασες και θα σκας περισσότερο, όσο θα περνάει ο καιρός.

Χρήστος Βλαχογιάννης
Καθηγητής Μουσικής

Υ.Γ. Αν σε πετύχω σε χορό, μην μου ζητήσεις ξανά το «ραστ», γιατί δεν θα στο παίξω.»