Γράφει η Μαρία Α. Κάργα, Νοσηλεύτρια Π.Ε., Msc, PhD
Προϊσταμένη Α' Ορθοπαιδικής Κλινικής
Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών
Σήμερα, 12 Μαΐου 2019 εμείς οι Νοσηλευτές
γιορτάζουμε. Φέτος, το Διεθνές Συμβούλιο
Νοσηλευτών αποφάσισε να υπενθυμίσει σε όλους μας ότι η Νοσηλευτική είναι μια
ηγετική φωνή στο χώρο της υγείας που οφείλει και πρέπει να προασπίσει το σύνθημα
“ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ”.
Είναι γεγονός, ότι εμείς που
δουλεύουμε στην πρώτη γραμμή των υπηρεσιών υγείας προσπαθούμε να προσφέρουμε το
καλύτερο δυνατό σε όλους, στον κο Γιώργο 82 ετών, που ήρθε στο Νοσοκομείο και
δεν τον επισκέπτεται κανένας συγγενής του, στη Μαρία 37 ετών, που έπεσε στο
δρόμο πηγαίνοντας να πάρει το παιδί από το σχολείο, τον Κωνσταντίνο που είχε
εργατικό ατύχημα, το Χρήστο 18 ετών, που τραυματίστηκε ενώ έπαιζε στο
ποδόσφαιρο, στην κα Γιώτα 65ετών, που περίμενε 2 μήνες και χθες την ενημέρωσαν
να έρθει για να χειρουργηθεί, τη Βάσω, 32 ετών που κάνει χημειοθεραπεία, τον
άγνωστο Χ που βρίσκεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και τόσους άλλους που
καθημερινά έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες υγείας.
Σε όλους αυτούς λοιπόν, ζητάμε
μια μεγάλη συγνώμη, που δε μπορούμε να ικανοποιήσουμε όλες τις ανάγκες τους
- γιατί δεν έχουμε τα υλικά να τους προσφέρουμε αυτό
που ξέρουμε ότι έχουν ανάγκη
- γιατί δεν έχουμε το χρόνο να συζητήσουμε
θεραπευτικά μαζί τους
- γιατί δεν έχουμε τον τρόπο να λύσουμε το πρόβλημά
τους που δεν έχει να κάνει με τα νοσηλευτικά μας καθήκοντα, αλλά με τα
κενά και τις δυσκαμψίες του συστήματος.
Και να πούμε ότι πολλές φορές δεν
είναι ότι δε θέλουμε, ΑΠΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ γιατί οι συνθήκες έχουν διαμορφωθεί έτσι
ώστε να εργαζόμαστε με έναν τρόπο που πρώτα απ'όλα δεν ικανοποιεί εμάς τους
ίδιους.
Απαιτούμε όμως παράλληλα να
μας ζητήσουν μια εξίσου μεγάλη συγνώμη πρώτα απ' όλα η πολιτεία που
εξακολουθεί
·
να μη δίνει προτεραιότητα στις προσλήψεις
Νοσηλευτών, όταν χρόνια τώρα διεθνείς μελέτες έχουν δείξει ότι η σωστή
νοσηλευτική στελέχωση μειώνει τις λοιμώξεις και τους θανάτους των ασθενών
- να μας αναγκάζει να μεταφέρουμε τη Νοσηλευτική
φροντίδα στους συνοδούς των ασθενών γιατί πολύ απλά εμείς δεν
προλαβαίνουμε
- να μας αναγκάζει να δουλεύουμε απάνθρωπα ωράρια
χωρίς να ξεκουραζόμαστε όπως προβλέπεται από την Εργατική Νομοθεσία και να
μην μπορούμε να πάρουμε τις άδειες που νόμιμα δικαιούμαστε
και κατά δεύτερον όλοι αυτοί που
με την υπεροψία τους, την έλλειψη γνώσης
και τον εγωισμό τους μας παρεμποδίζουν καθημερινά να ασκήσουμε το
Νοσηλευτικό μας έργο όπως έχουμε σπουδάσει και όπως γνωρίζουμε από την
πολύχρονη εμπειρία μας. Και αυτοί μπορεί να είναι συνοδοί, συνάδελφοι και
λοιποί τρίτοι.
Σε πείσμα των καιρών, παραμένουμε
στις επάλξεις και σήμερα αλλά και αύριο που δε θα γιορτάζουμε γιατί πολύ απλά
στη θέση των ασθενών αύριο θα είμαστε εμείς, κάποιος/α από την οικογένειά μας
και θέλουμε η Νοσηλευτική φροντίδα να είναι ίδια και ίση για όλους, όπως ίδια
είναι και η αξία της ανθρώπινης ζωής. Γιατί το σύνθημα ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ είναι
νοσηλευτική ευθύνη!
