Διάλεξε Ζωή - Όχι Επιβίωση

Του Ανδρέα Κολοβού

Υπ. Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας ΣΥΡΙΖΑ

Από την πιο αισιόδοξη έως την πιο απαισιόδοξη ανάγνωση της πραγματικότητας που βιώνει ένας νέος άνθρωπος σήμερα, κοινό σημείο είναι σίγουρα ότι περνάει δύσκολα - χειρότερα από τις προηγούμενες γενιές.

Το πιο σημαντικό δεν είναι ούτε το φάντασμα της ανεργίας, ούτε για τον εργαζόμενο η εργασιακή ανασφάλεια, ούτε η συρρίκνωση των δικαιωμάτων του (εργασιακών και ατομικών). Είναι η έλλειψη ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ για να ανατραπούν κάποια στιγμή οι δυσμενείς αυτοί όροι.
Όροι οι οποίοι επιδρούν πολλαπλάσια στους/στις νέους/νέες της Αιτ/νίας, αφού και η ανάπτυξη αλλά και ο ρυθμός ανάπτυξης του νομού είναι από τους χαμηλότερους στην Ελλάδα. Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων αναγκάζεται να εγκαταλείψει το νομό μας προς αναζήτηση εργασίας σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα.
Θα ήμασταν αφελές αν πιστεύαμε ότι οι εκλογές της 4ης Οκτώβρη μπορούν από μόνες τους να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση. Ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν τον κόσμο. Ο κόσμος αλλάζει μέσα από την συλλογική αμφισβήτηση των πολιτικών και κοινωνικών του δομών.

Παρόλ’ αυτά οι εκλογές καταγράφουν τον συσχετισμό δύναμης μέσα στην κοινωνία. Δείχνουν μέχρι που είναι μια κοινωνία διατεθειμένη να φτάσει.

Είναι λοιπόν, αν όχι επιτακτικό, τουλάχιστον αναγκαίο και καθοριστικό να δείξουμε – κυρίως εμείς οι νέοι - ότι δεν είμαστε πια διατεθειμένοι και διατεθειμένες:

Να δουλεύουμε σε δουλειές με ημερομηνία λήξης και με μισθούς που μοιάζουν περισσότερο με χαρτζιλίκι και δεν μας επιτρέπουν να ζούμε με αξιοπρέπεια.

Να περιμένουμε στην ουρά της ανεργίας την ίδια στιγμή που επιχειρήσεις και τράπεζες συνεχίζουν ακόμη και σήμερα –εν μέσω κρίσης– να έχουν τεράστια κέρδη.

Να τσαλακώνουμε την αξιοπρέπεια μας κάνοντας ουρά έξω από βουλευτικά γραφεία για μια οκτάμηνη σύμβαση.

Να βλέπουμε το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα να υποχρηματοδοτείται την ίδια στιγμή που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πριμοδοτούν την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και κάθε είδους κολεγίων.

Να βλέπουμε το περιβάλλον να καταστρέφεται στο όνομα της «ανάπτυξής» τους και του κέρδους.

Κάπου εκεί και κάπως έτσι αποκτά αξία και ουσία η συμμετοχή αριστερών νέων στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο σε συμβολικό επίπεδο αλλά και σε ουσιαστικό πολιτικό. Γιατί μόνη ελπίδα για την απελευθέρωση της νέας γενιάς από τα αδιέξοδα που της έχουν επιβάλει είναι η αποφασιστική ενίσχυση αυτού του ενωτικού πολιτικού σχηματισμού (ΣΥΡΙΖΑ).

Διότι, ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία για τον ίδιο, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πιο αξιόπιστο (αν όχι το μοναδικό) πολιτικό υποκείμενο που μπορεί να προστατέψει τα δικαιώματα της νέας γενιάς και να δημιουργήσει ελπίδα για ζωή με αξιοπρέπεια.