Του Σπήλιου Λιβανού
Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας
Στο Νομό μας βρίσκονται δύο από τους ένδεκα πιο σημαντικούς υγροτόπους σε όλο τον κόσμο.
Η λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου – Αιτωλικού που είναι η μεγαλύτερη σε έκταση λιμνοθάλασσα της Ελλάδας και η δεύτερη μεγαλύτερη της Μεσογείου, καθώς και ένα τμήμα του Αμβρακικού Κόλπου.
Επίσης, στο Νομό μας υπάρχει η λίμνη Τριχωνίδα, που είναι η μεγαλύτερη λίμνη της χώρας, με ξεχωριστή οικολογική, αλιευτική και αισθητική αξία.
Στην Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου – Αιτωλικού συναντώνται περισσότερα από 280 είδη πουλιών, καθώς και 385 είδη χλωρίδας.
Στον Αμβρακικό Κόλπο έχουν καταγραφεί ως σήμερα 294 είδη πουλιών.
Πολλά από τα είδη χλωρίδας και πανίδας των παραπάνω υγροτόπων είναι σπάνια ή απειλούμενα και απαντώνται πλέον σε ελάχιστους ευρωπαϊκούς υδροβιότοπους.
Επισημαίνεται, πως τόσο η λιμνοθάλασσα, όσο και ο Αμβρακικός έχουν ενταχθεί στις προστατευόμενες περιοχές της Σύμβασης RAMSAR, ενώ η Τριχωνίδα έχει ενταχθεί στο δίκτυο NATURA 2000.
Όλοι εμείς για τους οποίους η λιμνοθάλασσα, ο Αμβρακικός Κόλπος και η Τριχωνίδα αποτελούν τμήματα της καθημερινότητάς μας, οφείλουμε να αντιδράσουμε σε κάθε απόπειρα υποβάθμισής τους.
Η περιβαλλοντική αξία αυτών των υγροτόπων είναι πραγματικά ανεκτίμητη.
Σε αυτή θα προσθέσω και την οικονομική, αφού και οι τρεις υγροβιότοποι υποστηρίζουν την οικονομία και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων που ζουν κοντά τους.
Θα προσθέσω, επίσης, την επιστημονική αλλά και την πολιτιστική αξία, καθώς οι υγρότοποί μας έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πολλούς αξιόλογους λογοτέχνες, όπως ο Παλαμάς, ο Δροσίνης, ο Mαλακάσης, ο Γκόλφης κ.λπ.
Το μεγάλο, λοιπόν, στοίχημα είναι να θέσουμε σε εφαρμογή μέτρα και πολιτικές που θα στηρίζουν την αειφορική διαχείριση των υγροτόπων μας και θα διασφαλίζουν την προστασία του πολύτιμου οικοσυστήματός τους.
Γιατί σήμερα, στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με ψευδοδιλλήματα του τύπου, «ανάπτυξη ή προστασία».
Μπορούμε να συμφιλιώσουμε τις επιτρεπόμενες, ήπιες παραγωγικές δράσεις με την προστασία του Αμβρακικού, της λιμνοθάλασσας και της Τριχωνίδας, αρκεί να τηρούνται πιστά οι προβλεπόμενοι περιβαλλοντικοί όροι.
Την ίδια στιγμή θα πρέπει να τολμήσουμε να απομακρύνουμε δραστηριότητες που ευθύνονται για την υποβάθμιση των υγροτόπων μας και οι οποίες δεν μπορούν να ενταχθούν σε ένα βιώσιμο σχέδιο διαχείρισής τους.
Ευθύνη, λοιπόν, της Πολιτείας, μέσα από μια ολοκληρωμένη στρατηγική αειφόρου διαχείρισης, είναι η προστασία των υγροτόπων μας από τα απόβλητα, τις εκχερσώσεις, τις οικιστικές παρεμβάσεις, την εντατική άρδευση, τα φυτοφάρμακα και κάθε είδους ανθρωπογενή δραστηριότητα που οδηγεί στην υποβάθμισή τους.
Αυτή, όμως, είναι και δική μας ευθύνη, του καθενός από εμάς, που ζει σε αυτόν τον ευλογημένο από τη φύση Νομό.
Γιατί μόνο τότε θα πετύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.
Όταν εμείς αναλάβουμε πρωτοβουλίες.
Όταν εμείς, που αγαπάμε αυτόν τον τόπο, συνεργαστούμε μεταξύ για να εμποδίσουμε τα επίβουλα σχέδια που έχουν ορισμένοι για το περιβάλλον μας.
Όταν εμείς σταθούμε ακοίμητοι φρουροί απέναντι σε κάθε προσπάθεια ανατροπής της οικολογικής ισορροπίας των μοναδικών υγροτόπων μας.
Η λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου – Αιτωλικού που είναι η μεγαλύτερη σε έκταση λιμνοθάλασσα της Ελλάδας και η δεύτερη μεγαλύτερη της Μεσογείου, καθώς και ένα τμήμα του Αμβρακικού Κόλπου.
Επίσης, στο Νομό μας υπάρχει η λίμνη Τριχωνίδα, που είναι η μεγαλύτερη λίμνη της χώρας, με ξεχωριστή οικολογική, αλιευτική και αισθητική αξία.
Στην Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου – Αιτωλικού συναντώνται περισσότερα από 280 είδη πουλιών, καθώς και 385 είδη χλωρίδας.
Στον Αμβρακικό Κόλπο έχουν καταγραφεί ως σήμερα 294 είδη πουλιών.
Πολλά από τα είδη χλωρίδας και πανίδας των παραπάνω υγροτόπων είναι σπάνια ή απειλούμενα και απαντώνται πλέον σε ελάχιστους ευρωπαϊκούς υδροβιότοπους.
Επισημαίνεται, πως τόσο η λιμνοθάλασσα, όσο και ο Αμβρακικός έχουν ενταχθεί στις προστατευόμενες περιοχές της Σύμβασης RAMSAR, ενώ η Τριχωνίδα έχει ενταχθεί στο δίκτυο NATURA 2000.
Όλοι εμείς για τους οποίους η λιμνοθάλασσα, ο Αμβρακικός Κόλπος και η Τριχωνίδα αποτελούν τμήματα της καθημερινότητάς μας, οφείλουμε να αντιδράσουμε σε κάθε απόπειρα υποβάθμισής τους.
Η περιβαλλοντική αξία αυτών των υγροτόπων είναι πραγματικά ανεκτίμητη.
Σε αυτή θα προσθέσω και την οικονομική, αφού και οι τρεις υγροβιότοποι υποστηρίζουν την οικονομία και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων που ζουν κοντά τους.
Θα προσθέσω, επίσης, την επιστημονική αλλά και την πολιτιστική αξία, καθώς οι υγρότοποί μας έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πολλούς αξιόλογους λογοτέχνες, όπως ο Παλαμάς, ο Δροσίνης, ο Mαλακάσης, ο Γκόλφης κ.λπ.
Το μεγάλο, λοιπόν, στοίχημα είναι να θέσουμε σε εφαρμογή μέτρα και πολιτικές που θα στηρίζουν την αειφορική διαχείριση των υγροτόπων μας και θα διασφαλίζουν την προστασία του πολύτιμου οικοσυστήματός τους.
Γιατί σήμερα, στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με ψευδοδιλλήματα του τύπου, «ανάπτυξη ή προστασία».
Μπορούμε να συμφιλιώσουμε τις επιτρεπόμενες, ήπιες παραγωγικές δράσεις με την προστασία του Αμβρακικού, της λιμνοθάλασσας και της Τριχωνίδας, αρκεί να τηρούνται πιστά οι προβλεπόμενοι περιβαλλοντικοί όροι.
Την ίδια στιγμή θα πρέπει να τολμήσουμε να απομακρύνουμε δραστηριότητες που ευθύνονται για την υποβάθμιση των υγροτόπων μας και οι οποίες δεν μπορούν να ενταχθούν σε ένα βιώσιμο σχέδιο διαχείρισής τους.
Ευθύνη, λοιπόν, της Πολιτείας, μέσα από μια ολοκληρωμένη στρατηγική αειφόρου διαχείρισης, είναι η προστασία των υγροτόπων μας από τα απόβλητα, τις εκχερσώσεις, τις οικιστικές παρεμβάσεις, την εντατική άρδευση, τα φυτοφάρμακα και κάθε είδους ανθρωπογενή δραστηριότητα που οδηγεί στην υποβάθμισή τους.
Αυτή, όμως, είναι και δική μας ευθύνη, του καθενός από εμάς, που ζει σε αυτόν τον ευλογημένο από τη φύση Νομό.
Γιατί μόνο τότε θα πετύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.
Όταν εμείς αναλάβουμε πρωτοβουλίες.
Όταν εμείς, που αγαπάμε αυτόν τον τόπο, συνεργαστούμε μεταξύ για να εμποδίσουμε τα επίβουλα σχέδια που έχουν ορισμένοι για το περιβάλλον μας.
Όταν εμείς σταθούμε ακοίμητοι φρουροί απέναντι σε κάθε προσπάθεια ανατροπής της οικολογικής ισορροπίας των μοναδικών υγροτόπων μας.